به گزارش خبرنگار مهر در شیراز، درجریان خشکیهای چند سال اخیر پریشان این خشکسالی بود که همواره متهم بود و از این پدیده طبیعی به عنوان یکی از عوامل خشکی دریاچه یاد می شد اما در کنار این عامل مهم علتهای دیگری نیز در سایه خشکسالی وجود دارد که به بحران خشکی پریشان دامن می زند.

یکی از این علتها وجود چاه های متعدد مجاز و غیر مجازی بود که بر تالاب رخنه کرده بودند و شیره جان پریشان را می مکند و اکنون نیز که پریشان در حال احیاست همچنان چاه ها به کار خود ادامه می دهند.

چاه های کشاورزی در طول هفته ها و روزها مرتب در حال کار کردن هستند و حتی در روزهای بارانی سال نیز دست از کار نمی کشند و بدین ترتیب عزمی جدی دارند که حیات پریشان را در هر شرایطی تهدید کنند.

بعد از فراز و نشیبهای فراوان طی چند ماه گذشته بالاخره آب با پریشان آشتی کرد و بستر خشکیده تالاب کمی با آب باران و برفهایی که بر کوه های اطراف نشسته بود طراوت یافت، این آب که سطحی از دریاچه را فراگرفته باعث شده که موجی از امید در کارشناسان و دوستداران محیط زیست ایجاد شود اما نگرانیهایی که در مورد چاه های اطراف پریشان وجود دارد به قوت خود باقیست.

یک فعال محیط زیست شهرستان کازرون در این خصوص به خبرنگار مهر در شیراز گفت: تا زمانی که تمام چاه های غیر مجاز پر نشود و چاه های مجاز نیز با محدودیت برداشت مواجه نشود بارندگیها و آبهای جاری شده در پریشان نمی توان بر وضعیت تالاب تاثیر زیادی بر جای گذارد.

محسن عباسپور گفت: با وجود فعالیت این چاه ها هرچه بارندگی نیز داشته باشیم پریشان پرآب می شود و در فصول خشک سال نیز با خشکی مواجه و بدین ترتیب پریشان به دریاچه فصلی تبدیل خواهد شد.

وی با اشاره به اینکه چاه ها باید به طور جدی مورد رسیدگی قرار گیرند، افزود تعیین حریم دریاچه یکی از مواردی است که در جهت حفظ حیات دریاچه باید مورد توجه جدی قرار گیرد.

در این رابطه دبیر موسسه 13 فروردین نیز به خبرنگار مهر در شیراز گفت: در حال حاضر کشاورزی چهار فصل شده و در فصل زمستان که بارندگی نیز صورت می گیرد آب کشاورزی از طریق چاه ها تامین می شود.

علی اکبر کاظمینی توضیح داد: برخی کشتها در اطراف دریاچه به صورت زیرپلاستیکی صورت میگیرد که برای تامین آب آن باید از طریق آبهای زیرزمینی اقدام شود و این اقدام حتی در روزها و فصلهای پر باران نیز صورت می گیرد در صورتیکه در گذشته سعی می شد برای اراضی کشاورزی در فصلهای زمستان و پرباران از نزولات جوی استفاده شود.

وی به راهکارهای پیش رو برای جلوگیری از این روند نیز پرداخت و گفت: چاه های غیر مجاز که باید پر شوند و چاه های مجاز و اراضی نزدیک به دریاچه نیز باید از سوی دولت خریداری شوند تا این تالاب ادامه حیات بدهد.

دبیر موسسه 13 فروردین با اشاره به اینکه برای ادامه حیات تالاب در نظر گیری این زیرساخت اولیه ضروری است، افزود: با سیستم فعلی نیز به طور حتم بخش کشاورزی نیز نابود خواهد شد.

کاظمینی با اشاره به اینکه فواید تالاب فقط در بخش کشاورزی نیست، افزود: تالابها بر آب و هوای کشاورزی نیز موثر هستند و برخی کشاورزیهایی که انجام می شود به خاطر تغییرات آب و هوایی است که توسط تالاب به وجود آمده که یک نوع کشاورزی را امکان پذیر کرده است.

وی بر لزوم تعیین حریم تالاب تاکید کرد و افزود: می توان با خریداری اراضی کشاورزی از سوی دولت حیات تالاب را حفظ کرد و کشاورزان با سرمایه ای که از فروش اراضی کشاورزی خود به دست می آورند معیشت دیگری را راه اندازی کنند و این کار هم برای کشاورز سودمند است و هم تالاب نجات پیدا خواهد کرد.

مجلس بودجه خریداری اراضی اطراف تالاب را مصوب کند

دبیر موسسه 13 فروردین توضیح داد: برای این کار باید مجلس ورود پیدا کند و در یک برنامه مشخص سالانه بودجه ای را برای خریداری اراضی اطراف تالاب در نظر بگیرد تا هم اراضی خریداری شود و هم سرمایه مناسبی در اختیار کشاورز قرار گیرد تا بتواند به معیشت خود در نقطه ای دیگر ادامه دهد.

کاظمینی تصریح کرد: با این کار می توان حیات را به تالاب برگردانند و گردشگری منطقه را تقویت کرد و باید در نظر داشت پولی که به کشاورز پرداخت می شود به ریالی خواهد بود اما در عوض از راه و جذب گردشگر، دلار به دست خواهیم آورد.

وی گفت: حدود 600 چاه مجاز و نزدیک به 340 تا 350 چاه غیر مجاز در منطقه وجود دارد که در مجموع بیش از 920 چاه را تشکیل می دهد.

دبیر موسسه 13 فروردین با اشاره به اینکه میزان برداشت این چاه ها بسیار زیاد است، افزود: پمپها سه یا چهار اینچ هستند و با این میزان برداشت چنانچه بزرگترین تالاب نیز وجود داشته باشد به طور قطع خشک می شود اما با خریداری اراضی و به طبع چاه های منطقه نه تنها دریاچه و تالاب تعیین حریم شده بلکه حقابه تالاب نیز تامین خواهد شد.

به گزارش مهر، باید گفت که پریشان این روزها در حال طی کردن مسیر احیاست و در این راه دولت نیز باید برای نجات تالاب بشتابد و با خریداری اراضی کشاورزی منطقه مسیر احیا را هموارتر کند. اختصاص بودجه برای این کار در قبال فواید مالی که از راه جذب گردشگر به دست می آید بسیار توجیه پذیر و منطقی است که باید در دستور کار دولت قرار گیرد.