|
رقص
زیبای پرتوهای زرین خورشید با ابرهای پشته پشته ای که افق غربی آسمان را در دشت
زیبای دوان پوشانده بود حکایت از زایش صحنه ی دل انگیز غروب داشت و من که هم چون
همیشه دوربین کوچکم را مانند مونسی باخود همراه داشتم نمی توانستم این لحظه ی ناب
را از دست بدهم خوب که اطراف را نگاه کردم تک درخت کناری در آن دور دست ها نظرم را
جلب کرد خود را با هر سختی و مشقتی که بود به آنجا رساندم تا پیش از آن که خورشید
طلایی رنگ آخرین لبخندهایش را نثار زمین کند از این منظره ی شورانگیز عکسی
به یادگار بگیرم.
آری این جا دشت دوان است و این غروب زیبا به اندازه ی بهار شب بوها و عطر دن های
وحشی دشت دوان حرف برای گفتن دارد