پایگاه خبری کازرون نیوز | kazeroonnema.ir

حسین پیروان: بدنش‎ ‎و‎ ‎ترکش‎ ‎های‎ ‎موجود‎ ‎در‎ ‎آن‎ ‎یادآور‎ ‎حضور‎ ‎همیشگی‎ ‎او در‎ ‎جبهه‎ ‎بود‎ . ‎اگر‎ ‎چه‎ ‎تجربه‎ ‎ای‎ ‎بس‎ ‎بزرگ‎ ‎در‎ ‎جبهه‎ ‎کسب‎ ‎کرده بود‎ ‎اما‎ ‎هیچگاه‎ ‎خود‎ ‎را‎ ‎به‎ ‎عنوان‎ ‎فرمانده‎ ‎بچه‎ ‎ها‎ ‎احساس‎ ‎نکرد‎ .‎‏ همه‎ ‎بچه‎ ‎ها‎ ‎در‎ ‎سوسنگرد‎ ‎به‎ ‎اخلاص‎ ‎و‎ ‎فرماندهی‎ ‎او‎ ‎اعتقادی راسخ‎ ‎داشتند‎ . ‎در‎ ‎شجاعتش‎ ‎هیچکس‎ ‎شک‎ ‎نداشت‎ . ‎تا‎ ‎او‎ ‎را‎ ‎در صحنه‎ ‎مبارزه‎ ‎نمی‎ ‎دیدی‎ ‎نمیتوانستی‎ ‎تشخیص‎ ‎بدهی‎ ‎که‎ ‎او‎ ‎در هنگام‎ ‎خروش‎ ‎چقدر‎ ‎بی‎ ‎باکانه‎ ‎می‎ ‎جنگد‎ . ‎در‎ ‎روز‎ ‎محاصره ‏سوسنگرد‎ ‎تنها‎ ‎کسی‎ ‎که‎ ( ‎همراه‎ ‎رضا‎ ‎پیرزاده‎ ‎از‎ ‎بچه‎ ‎های‎ ‎اهواز‎ )‎از‎ ‎خاکریز‎ ‎سرازیر‎ ‎شد‎ ‎و‎ ‎سینه‎ ‎خیزان‎ ‎برای‎ ‎شکار‎ ‎تانک‎ ‎رفت،‎ ‎او بود‎ . ‎شاید‎ ‎آن‎ ‎روز‎ ‎که‎ ‎می‎ ‎بایست‎ ‎تانک‎ ‎پیش‎ ‎مرگ‎ ‎انسان‎ ‎ها‎ ‎شود او‎ ‎پیش‎ ‎مرگ‎ ‎تانک‎ ‎شد‎ . ‎بعد‎ ‎از‎ ‎چند‎ ‎صدمتری‎ ‎که‎ ‎جلو‎ ‎رفت‎ ‎و گلوله هایش‎ ‎را‎ ‎شلیک‎ ‎کرد،‎ ‎به‎ ‎علت‎ ‎نداشتن‎ ‎گلوله‎ ‎به‎ ‎عقب برگشت‎ ‎و‎ ‎شب‎ ‎که‎ ‎همه‎ ‎در‎ ‎محاصره‎ ‎و‎ ‎شاید‎ ‎عده‎ ‎ای‎ ‎ناامید‎ ‎شده بودند،‎ ‎او‎ ‎به‎ ‎آنها‎ ‎روحیه‎ ‎می‎ ‎داد‎ ‎و‎ ‎آن‎ ‎شب‎ ‎برای‎ ‎رفع‎ ‎خستگی‎ ‎آنها ‏برایشان‎ ‎نان‎ ‎پخت‎ ‎و‎ ‎نگذاشت‎ ‎که‎ ‎نیروها‎ ‎گرسنه‎ ‎شب‎ ‎را‎ ‎به‎ ‎سر ببرند‎ ‎و‎ ‎اینها‎ ‎از‎ ‎امیدواری‎ ‎و‎ ‎دلاوری‎ ‎و‎ ‎اراده‎ ‎محکم‎ ‎او‎ ‎برمی‎ ‎خاست‎. ‎براستی‎ ‎مصداق‎ ‎شیر‎ ‎روز‎ ‎و‎ ‎زاهد‎ ‎شب‎ ‎بود‎ ‎و‎ ‎عاقبت‎ ‎در عملیات‎ ‎فتح‎ ‎خرمشهر‎ ‎که‎ ‎بارها‎ ‎آرزویش‎ ‎را‎ ‎داشت‎ ‎به‎ ‎شهادت رسید‎. ‎او‎ ‎شهید‎ ‎بزرگوار‎ ‎نصراله‎ ‎ایمانی‎ ‎شیر‎ ‎جبهه‎ ‎ها‎ ‎بود‎ . ‎راهش پررهرو‎ ‎باد‎.‎