پایگاه خبری کازرون نیوز | kazeroonnema.ir

حجت‌الاسلام داوود دهداري در سال 1346 در «دريس کازرون» در خانواده‌اي متدين و اصيل چشم به جهان گشود. دروس متوسطه را در همان جا به اتمام رساند و در سال 1363 دعوت آيه « فلولا نفر من کل فرقه...» را اجابت و با پشت پا زدن به دنيا، براي کسب علوم اهل بيت (ع) به شهر قم مهاجرت کرد. وي با تلاش شبانه روزي دروس سطح حوزه را پشت سر گذاشت و از سال 1372 با پشتکار تمام در درس خارج آيت‌الله فاضل لنکراني، آيت‌الله مکارم شيرازي و آيت‌الله ميرزا جواد تبريزي شرکت کرد. هم‌زمان مقطع دکتراي رشته‌ تخصصي تفسير و علوم قرآني را نيز به اتمام رساند. او از شاگردان خصوصي و موفق درس خارج فقه و اصول آيت‌الله معرفت بود و سال‌ها از خرمن معرفت ايشان خوشه‌چيني کرد.
وي از نخستين روزهاي دفاع مقدس (1361) تا پايان جنگ (1367) فرمان امام را پيروي کرد و دوشادوش رزمندگان به دفاع از اسلام پرداخت.
حجت‌الاسلام دهداري در عمليات کربلاي 4، کربلاي 5 ، مرصاد و ساير عمليات‌ها شرکت کرد و بارها زخم عشق را به جان خريد تا اين که در عمليات والفجر 10 مجروح شيميايي شد و همين مجروحيت در شهادت وي بسيار مؤثر بود.
وي در کنار تحصيل، يکي از مدرسان و اساتيد موفق مدارس حوزه علميه و همچنين پژوهشگري ژرف‌انديش در عرصه مهدويت بود. مسؤول گروه قرآني مؤسسه انتظار نور، پژوهشي درباره بررسي آراء تفسيري بيش از يکصد و چهل مفسر جهان اسلام درباره حضرت مهدي انجام داد و در عرصه دانش و انديشه، از خود اثري ماندني به يادگار گذاشت.
وي در فعاليت‌هاي اجتماعي مديري دلسور و سخت‌کوش بود و در خدمت رساني به طلاب، سر از پا نمي‌شناخت. طلاب زيادي را تحت پوشش خود داشت و در جذب جوانان و نقش تربيتي در مساجد و کانون‌ها بسيار مؤثر و مفيد بود. در طول پنج سال مديريت مدرسه علميه صدوقي (فاز چهار) به عنوان مديري توانا و دلسوز، طلاب زيادي را تربيت کرد و به جامعه علمي و معنوي حوزه تحويل داد.
حجت‌الاسلام دهداري سال‌ها مديريت مدرسه علميه باقريه را نيز به عهده داشت. در عرصه تبليغ در دانشگاه‌ها خوش درخشيد، در بين دانشجويان، مبلغي موفق به شمار مي‌رفت و در نهاد مقام معظم رهبري در دانشگاه‌ها، نقش موثري داشت.
وي سه سال به عنوان جانشين مديريت مدارس در حوزه علميه قم با مديريتي خلاق و همراه بانوآوري، فعاليت‌هاي در خور ستايشي ارايه کرد.
شهيد دهداري دانشمندي صبور، بردبار و با ادب بود که نظمي قابل ستايش، تواضعي عالمانه و گذشت، صفا، صميميت و اخلاقي ستودني داشت. رفتار و کردار و حسن اخلاق ايشان زبانزد عام و خاص بود. و اکنون که در فراق آن عزيز نشسته‌ايم، دو فرزند و دنيايي از خاطره‌ها و خدمت‌هاي ماندگار از ايشان باقي مانده است.