پایگاه خبری کازرون نیوز | kazeroonnema.ir

به خاطر مي آورم که يکي از روزها ، شهيد در بازگشت از جبهه ، ابتدا به خانه ما که در قسمت ورودي شهر قرار داشت آمد . همه اعضاي خانواده ما خوشحال شدند ، چرا که بعد از مدتي ، دوباره ايشان را مي ديدند . اما شايد خوشحالي من بيشتر از بقيه بود چرا که عموي من علاقه خاصي به من داشت و محبت زيادي به من مي کرد و من نيز او را خيلي دوست داشتم . به هر حال آن روز را در خانه ما بود تا فردا صبح . فردا صبح قرار شد که همگي به خانه پدر بزرگم برويم . فاصله خانه ما تا خانه پدر بزرگم حدود 15 ال 20 دقيقه بود . عمويم دست من و برادر کوچکترم را گرفت و به پدرم گفت که ما زود تر مي رويم ، شما هم به دنبال ما بياييد . پدرم قبول کرد و ما به راه افتاديم . در طول راه عمويم که با يک دستش دست مرا گرفته بود و با دست ديگرش ،دست برادر کوچکترم را از ما خواست تا شعرهايي را که ياد گرفته ايم برايش بخوانيم ، همچنين موارد ديگري مثل اصول دين ، سوره توحيد و ..... را که ياد گرفته بوديم برايش گفتيم . خيلي خوشحال شد و ما را تشويق کرد . بعد از ان از ما پرسيد که آيا سوره حمد را هم بلد هستيم يا نه . ما سوره توحيد را بلد بوديم اما سوره حمد را نه . بنابراين گفتيم نه . عمويم گفت : خُب حالا خوب دقت کنيد . سوره حمد را برايتان مي خوانم ، ببينم کدامتان زودتر ياد مي گيرد . و شروع کرد به خواندن سوره حمد و بعد از هر آيه از ما مي خاست تکرار کنيم . من و مبرادرم خوب گوش مي داديم و بعد آيه را تکرار مي کرديم . وقتي سوره حمد به پايان رسيد و ما خوب آن را ياد گرفتيم ، چند متري بيشتر به خانه پدر بزرگم نمانده بود . عمويم از ما خواست تا يکي ، يکي سوره حمد را برايش بخوانيم . اول برادرم و سپس من سوره حمد را خوانديم . بعد از اينکه پدر و مادرم و نيز به جمع ما اضافه شدند ، من و برادرم سوره حمد را که تازه ياد گرفته بوديم برايشان خوانديم ، آنها هم خيلي خوشحال شدند و از عمويم براي اين کار تشکر کردند .