نگاهی به غزل «آسمان زیباست وقتی بغض جانش را گرفته» از حسین فروزنده
آیینهی ناتمام تصویر حسین فروزنده زبان خودش را دارد. زبانی که کهن نیست. خیلی هم امروزی نیست. فخیم و سنگین است. نه از الفاظ محاورهی امروز استفاده میکند آن چنان که بعضی از ما دنبال میکنیم. نه به زبان به اصطلاح «می» و «باده»ای رغبتی نشان میدهد. خودش را در میانه گذاشته و با تعهد به سنت شعر سنتی، سعی میکند به روز بسراید.