می گه چرا ما ویژه نشدیم؟! می گم چون ما خیلی خیلی ویژه هستیم! می گه دارم جدی می گم، می گم منظورت فرمانداری شهرستان کازرونه که می گی ما؟! می گه بعله منظورم شهرستان کازرونه که چرا باید عقب تر از لار و جهرم و فسا باشه؟!

گفتم به خیلی دلایل که چند تا را برات می شمرم، یکی این که ما یعنی کازرون برامون اُفت داره که فرمانداری ویژه بشیم و کلاس مون پایین میاد یعنی افت کلاس داره یعنی در حد و قواره ی ما نیست، یعنی ما باید استان بشیم! نه باید ایالت بشیم، نه باید جزیره بشیم یا شبه جزیره، یا بهتره که کشور بشیم و اعلام خود مختاری کنیم که همه ی دنیا بگن کشور جدیدالتأسیس کازرون با پرچم هزار رنگ! ای وای و ای وای شیرن کازرون! بدی ما کازرونی ها همینه که خیلی زود احساساتی می شیم و سریع جو می گیرت مون مثل الآن که بنده جو گیر شدم! و حرف درستی نزدم! کشور چیه؟ ما باید قاره بشیم! و پنج قاره را از تنهایی در بیارم و بشیم ششمین قاره که چه قدر هم بهمون میاد، قاره ی کازرون! نه اینم برامون کوچیکه ما باید جهان بشیم یعنی جهان کازرون یا دنیای کازرون! نه اینم برامون کمه ما باید منظومه ی شمسی بشیم! اصلا ما عالَمیم، ما پل صراطیم، ما برزخیم ما دوزخیم!!! ببخشید ما بهشتیم!

آقا این که یک چیز جدیدی نیست که ما کازرونی ها با آن روبرو هستیم، در طول تاریخ جا پای محرومیت و ناملایمی و کمبودها و مشکلات بر بدن مان مانده و زخم بی وفایی ها و کم لطفی ها و بی مهری ها بر صورت مان خط انداخته! و هیچ کس هم مقصر نیست جز خودمون چون ما کازرونی ها با همه ی ملت ایران فرق داریم! ای وای و ای وای ایران کازرون،! ای وای و ای وای شیرن کازرون!

به ضرس قاطع می گم از بس که از صبح تا شب از خودمون تعریف و تمجید کردیم و برای خودمون نوشابه باز کردیم و هی به تشویق خودمون پرداختیم و هی برای خودمون دست زدیم و برای خودمون قُمپُز در کردیم و باد غرور به غب غب اندختیم و لُغُز خواندیم و از اصل قضیه و از واقیت دور شدیم و به عناوین مختلف از جمله محله ی بالا و پایینی و اصولگرا و اصلاح طلب و شهری و روستایی به جان هم افتادیم و وحدت مون را از دست دادیم و کاری کردیم که حق مان در کشور ضایع بشه که این جوری آچمَز بشیم و بریم تو آمپاس و  این بلا به سرمون اومد و خداوند ما را عضب کرد!

آقا ما چند هزار سال سابقه ی فرهنگی همراه با تمدن با شکوه یگانه پرستی و یزدان پرستی داریم و افتخار مسلمانی و شیعه بودن را با خومان داریم و زادگاه صوفیان و مرشد ها و پیران طریقت هستیم و از پیش قراولان انقلابیون و مبارزین بر علیه ستم شاهی در کشور هستیم  و ستم دیده ی حکومت نظامی! و سرداران جبهه و جنگ علیه بیگانگان و اجنبی ها ی انگلیسی متجاوز بودیم و دلاور مردان و جان بر کفان و شهیدان دفاع مقدسیم و مهد علم و ادب و فرهیختگان و نخبگان و خبرگان و دانشمندان دینی و اندیشمندان علمی کشوریم و سربلند تاریخ هستیم و ...اما در گیر نداشتن راه و جاده و سد و کارخانجات و بیمارستان و تفریح گاه ها و غیره و غیره، حالا فرمانداری ویژه نبودن یا نشدن هم روش!

چه قدر داد زدم و داد زدیم و داد زدید و توی همین هفته نامه ی محترم نوشتیم که بجنبید که دیر می شه، و آخر کاری که نباید می شد شد!

به ما چه که لار و فسا و جهرم فرمانداری ویژه شدن، و حتماً می تونستن و قدرتش داشتن و شاید ما نتونستیم و قدرتش نداشتیم هر چند که لیاقت بیشتر از این ها را داریم و قرار نیست که از اونا بگیرنش و بدنش به ما! اما من یعنی تو یعنی ما یعنی شما و یعنی همه ی ماها یه راه حل داریم که ارایه می دیم و بقیه اش دست مسؤولان بلند مرتبه و بلند پایه و بلند جایگاه و بلند رتبه از قبیل جناب فرماندار و جناب استاندار و خصوصاً جناب نماینده ی محترم را می بوسه و باید پی گیری بشه و وقت گذاشته بشه و دنبالش برن و زحمت بکشن و درسته که زمان می بره اما بالاخره نوه و نتیجه و نبیره و ندیده مون ممکنه اون روز با شکوه را ببینن!

بله اگه این طرح یعنی استان شدن شهرستان کازرون با مرکزیت کازرون در دستور کار هیات وزیران و وزارت کشور قرار بگیره و مسؤولان محترمی که در بالا از اونا نام برده شد پاشنه ی کفش شون را بکشن و دنبالش بدووَن به یه جایی می رسه حالا این که این استان می تونه با ادغام شدن دشتستان و ممسنی و فراشبند به کازرون درست بشه طرحیه که عقلا و دست اندرکاران و کاربلدها و متخصصین امور و ایران شناس ها و جغرافی دان ها و زمین شناسان و جامعه شناس ها و مورخین و داستان سرایان و ... می تون روش نظر بدن!

اما این که دنبال فرمانداری ویژه باشیم یعنی به چیز کم قانع بودن، یعنی نشدن، یعنی سر خودمون و مسؤولان را درد آوردن و وقت دیگران را گرفتن، چون باید کاری کنیم کارستان و باید حرکتی کنیم که فرزندان مان به وجود پدران و مادران شون افتخار کنن و اِلا قبلنا هم ما فرمانداری کل داشتیم که از دستش دادیم یا در حدود 90 سال پیش ما صاحب شهرداری بودیم و از سمیرم تا خانه زنیان جزو کازرون بوده و یه زمانی کازرون مرکز عالم  بوده از زمینی گرفته تا دریایی و از کیش گرفته تا بحرین و قرن هاست بلکه میلیاردها سال است که کازرونی ها ساکن کره ی زمین بوده اند و به روایتی جضرت آدم ابوالبشر در محدوده ی کازرون یعنی بین النهرین جلوس فرموده و ما کازرونی ها تنها کسانی هستیم که در پشت کوه قاف زندگی می کنیم یعنی توانسته ایم قله ی قاف را که فقط جایگاه سیمرغ است را فتح کنیم که نمونه ی بارز این ادعا این است که تخم سیمرغ را از زمین برداشتیم و نسل این مرغ افسانه ای را منقرض کردیم و چه کسی جز ما کازرونی ها می تواند این قدر زرنگ و جسور باشد!