من یک اعلامیه از زمان شاه دارم که در اون اسامی طلاب از جمله امام خمینی اومده و خطاب به شاه می باشد

مرگ بر شاه

آقای خاکسار ارادت خالصانه داریم یکی از امدادگران سازمان جوانان

پس از شهادت برادر بزرگوار صدرالله شیخیان و خواهر شهیده بانو قیمتی برنجی بچه های محل کوزهگران تصمیم به تهییه سلاح برای مبارزه مسلحانه گرفتند چند تا تفنگ بادی 5 تهییه کردیم که با ان چشمهای قاتلان وافراد شناخته شده حکومت نظامی زده شود قرار بر ازمایش وبر اورد میزان اثر این تفنگها شد من داوطلبانه دست چپم را به عنوان سیبل دراز کردم و یکی از بچه ها نشانه گیری کرد وشلیک کرد وانگشت کوچکم رازد هنوز اثر ان مانده واثر ان چنانی نکرد و منصرف شدیم

روزهای انقلاب درکازرون وسراسر ایران همش خاطره است از ایثار وهمبستگی وفداکاری یاد انروزها هم دلم بدرد میاورد هم یاد باد ان روزگاران یاد بود میگویم یکی از روزها درگیری سختی با نظامیان داشتیم ما با گچینه وسنگ اونها با ژ3 کتف یک سرگرد ارتشی با سنگ شکسته بود اونها هم تیراندازی میکردند رسیدیم به کوچه بن بست جوشن (حاج لطف الله) در باز کردند و ما وارد شدیم حاجی هم در چوبی بست وکلیکش انداخت ویه رک (چوب) بزرگ گذاشت پشت در گفت زود برید پشت بوم ارتشیها با لگد افتادند به جون در ما هم از بالا کوچه بسته بودیم به سنگ پیغام اومد که دیگه فرار کنید که عنقریب در از جا کنده میشه ما ای خونه و او خونه سر از خونه زاهدی در اوردیم ورفتیم حاجی که مطمئن شد ما رفتیم در را باز کرده بود وبا سینه زده بود تو سینه یه درجه دار که پرت شده بود روی زمین وبا اونها دست به یقه شده بود اونها هم که با یک دلاور که از چشم ناراحتی داره وروشن دل است مواجه شده بودند خجالت میکشند ومیروند یاد شهدا وامام شهدا گرامی

با سلام.نمدونم این مطالبی که عرضه میشه مورد نظر شما هست یا نه اگر نیست اونو درج نکنید ومن هم دیگه نمینویسم .اوایل انقلاب بابام با رفتن ما به تظاهرات مخالف بود ماهم به بهانه های مختلف میرفتیم بیشتر هم شبها برگزار میشد مادر میدونست در جواب با با که میگفت ای بچه کجاست میگفت رفته نون بخره .گفت از فردا خودم نون میخرم خلاصه گذشت وما دیگه بهانه ای نداشتیم وبگو مگو داشتیم مادر بزرگم (مادر پدر) زن مومنه وبسیار متدینی بود یک روز مرا صدا زد که تو چته با .بابات مگه تو کجا میری گفتم که اقا گفته (امام)تظاهرات کنید این خرف که شنید منقلب شد و گفت پس مجتهد حکم کرده ها؟ شب که بابا اومد کفت تو حق نداری مزاحم اینا بشی حکم حکم مرجع تقلیده خودت هم باید بری و منم ببری حالا چند سالش بود حدود هشتاد سال از اون روز به بعد ما شدیم فعال بر پا کننده تظاهرات محله یاد باد ان روزگاران منصور مندنی خدیو ....

http://www.snn.ir/news-13910628073.aspx

خدا رحمت کند این شب جمعه مرحوم خداخواست بزمی پدر رزمنده شهید باقر در دوران انقلاب یار و یاور بچه های خیابان فلسطین بود اعلامیه های حضرت امام رحمت الله را با وجود حکومت نظامی در جلو در مغازه اش پحش میکردو میچسباند و باکی هم نداشت این حرکت دل شیر میخواست هر انچه در مغازه داشت در دسترس بچه های محله بود پشتیبان و دلگرمی ما به او بود در دوران دفاع مقدس هم هر انچه در توان داشت تقدیم کرد فرزند دلاور ارشدش باقر روحشان شاد وخوشا به سعادت پدری که مهمان چنین پسری شود

یه خورده به حال مشتون برسید این رسمش نیست کسانی که جاده اصیلی خراب می کنید. لطفا آن رو درست کنید و همچنین اخل روستا رو

حکومت نظامی بود و رفت و امد سخت شده بود دایی کربلایی علی (پدر شهید رمیار )با دوچرخه از صحرا میاد تو خیابان فلسطین میبینه مملو از ماشینها و تانکها ی نظامی و سرباز و.....است با تعجب وایمیسه و رو به یه نظامی میگه ای ماشینهای قراضه کجا بودند ؟ نظامیه عصبانی میشه و پیر مرد را دستگیر میکنه و میبره پادگان که تحویل بده فرمانده حکومت نظامی میرسه و با عصبانیت میگه بی عرضه هاجووناش نمیارین زورتون به پیر مر داشون میرسه و با تیپا و تو کو ...ی می افته به جون اون مامور و رو میکنه به دایی و میگه با با این دفعه اخرت باشه که به ماشین ارتش توهین میکنی ها و برو دیگه نبینمت بله عزیزان هر روز انقلاب و هر نفری صد ها خاطره دارد یاد اون روزها و عزیزان شهید و جانباز و ازادگان بخیر یاد امام شهدا بخیر والسلام

من شهیدی زنده ام
بی پلاک بی ادعا
سنگ قبرم در خیال
تکه ای سنگ سیاه از جنس خارا
کفنی که باد برد