دوسال پیش که بنده از ریاست هیأت هندبال شهرستان استعفا دادم آقای مسعود صادقی رئیس مستعفی هیأت فوتبال شهرستان کازرون با دل سوزی می گفت نباید استعفا بدهی و باید مبارزه کنی و هندبال را با همه ی مشکلاتش نباید رها کنی! و من از مشکلات مالی و نامهربانی های برخی از مسؤولان شهرستان گفتم و از این که فرماندار وقت دو سال وعده ی کمک مالی را به هندبال کازرون عمل نکرد و به جز امام جمعه ی محترم شهرستان و مهندس موصلی شهردار وقت هیچ مسؤولی دست یاری به ما نداد و فقط همت هیأت مدیره ی محترم باشگاه هندبال مردم کازرون و چند عاشق و دل سوخته ی این ورزش بود که با تماس با جمعی از خیرین شهرستان توانستند اندکی از مشکلات مالی هندبال را مرتفع سازد که شاهد غرور آفرینی فرزندان این شهرستان در میادین هندبال کشور بودیم! اما چه فایده که در ادامه ی راه هیچ دست یاری و هیچ عزمی بلند و هیچ ندایی از هیچ مسؤولی برای نجات هندبال کازرون برنخواست و هندبال، این عشق کازرونی ها در کمال ناباوری به دسته های پایین تر سقوط کرد.

به هر روی در جواب آقای صادقی گفتم که شما هم مدتی دیگر و به خاطر بسیاری بی حسابی ها و ناملایمات می گذاری و می روی، و در دیداری بعد که یکدیکر را می دیدیم آقای صادقی حسابی از مشکلات مالی و نا مهربانی ها و بد اخلاقی های برخی دور گود نشین ها و بعضی از مسؤولان ذی ربط می گفت و ابراز می کرد که اجباراً می خواهم استعفا بدهم.

من آقای صادقی را از نزدیک می شناسم، انسان بسیار خوب و فرد بسیار زحمت کش و با تقوایی است و دوران ورزشی خود را به عنوان یکی از فوتبالیست های خوب شهرستان بود؛ و از روزی که هیأت فوتبال را به دست گرفت و اعضای هیأت را معرفی کرد فوتبال شهرستان بعد از مدت ها به تکاپو و تحرک افتاد و دوباره شاهد چرخیدن توپ بر زمین سبز و چمن استادیوم بودیم و دیدیم که چه گونه در نود دقیقه و به دور از هر گونه آفسایدها و خطاها توپ از منطقه ی جریمه ی بازی و خط شش قدم گذشت و به تور دروازه نشست و صدای شادی هواداران و تماشیاچیان هر چند اندک با غریو ولوله و خوشحالی بازیکنان داخل زمین و نیمکت نشینان به هوا رفت!

خبرنگاران و مقاله نویسان و منتقدان ورزشی و فوتبال شناسان به کندو کاو و کنکاش در مسابقات پرداختند.و سایت های خبری شهرستان این اخبار را انعکاس دادند، بازار فوتبال کازرون از مربی گری و سرپرستی و تدارکات و جلسات و تمرینات گرفته تا قضاوت داوران محترم دوباره رونق گرفت و علاقه مندان به این ورزش و اهالی فوتبال و بازیکنان در همه ی رده های سنی حتی پیشکسوتان دوباره دور هم جمع شدند و خاطرات گذشته را تکرار کردند؛ و به هم گل تعارف کردند و حریف های خود را گلباران کردند! و خاطرات گل زدن به استقلال تهران، خاطرات بازی های دلنشین ببر و هما، فجر و استقلال، پاس و پیکان و خاطرات زیبای بازی تیم جنگ زدگان با دیگر باشگاه های کازرون و فوتبال ناب کازرونی از دروازه بانی سعید چوبدار گرفته تا گل های قاسم ریحانی را در آلبوم خاطرات شان زنده کردند!

به نظر بنده فوتبال چیزی نیست که به این راحتی بشود آن را کنار گذاشت، چون شما علاقه مند به هر رشته ی ورزشی که باشید یا حتی در هر رشته ی ورزشی که فعالیت داشته باشید و بازیکن خوب هندبال یا بسکتبال و یا والیبال و دیگر رشته های ورزشی که باشید، نمی توانید فوتبال را دوست نداشته باشید! و به راستی مگر می شود به پله و مارادونا و مسی و رونالدو علاقه نداشت؛ و مگر می شود سلطان علی پروین و مرحوم ناصر حجازی و علی دایی و علی کریمی و فرهاد مجیدی را دوست نداشت؟ چون فوتبال در رگ و پی و پوست ایرانیان دویده شده و فوتبال عشق ما کازرونی ها است، و هر چند که هندبال ورزش اول شهرستان است اما فوتبال چیز دیگری است!

ما کازرونی ها خاطرات زیادی از فوتبال و فوتبالیست های شهرستان داریم، چه بازی های بر چمن و چه مسابقات بر زمین های خاکی داخل و اطراف شهر از جمله زمین دارایی با آن کانال حاشیه ای معروف! یا زمین ببر یا زمین بلوار ووو و حاضر نیستیم که این خاطرات زیبا و دل انگیز را با بازی های خوب فوتبالیست های شهرمان به این سادگی از یاد ببریم، و به راستی مگر مرحوم سلامی یا کرامت بحرانی یا حاج محمود رضازاده یا استاد عباس کشتکاری یا اضغر رهسپار و مرحوم محمد علی احمدی و ابراهیم معینی و رسول هدایت و دژکام ها و ابراهیم سرشار و عباس راسخ و مسعود سرشناس و کاظم افشاریان و ابراهیم احدی یا باقریه ها و عبدالصاحب نیکویی و ابراهیم محمودی و دیگر عزیزانی که با شرمندگی به خاطر اطاله ی مطلب، درج نام شان مقدور نیست، فراموش شدنی هستند؟!

هیأت مستعفی فوتبال از انسان های شاخص و مخلصی تشکیل شده بود که با رعایت احترام به همه ی پیشکسوتان و اهالی فوتبال کازرون که در این مجموعه جای نگرفته اند و اما لیاقت بهترین ها را دارند، به این راحتی نمی توان چنین جمعی را دور هم جمع کرد؛ حاج محمد کریم پیروی که پیر دیر است و پیشکسوت فوتبال و یکی از استخوان خرد کرده های فوتبال و ورزش کازرون، عبدالنبی توکلی با کوله باری از تجربه و اندیشه ی فوتبالی، منصور رادفر که هم فوتبالیست خوب شهرستان بوده و هم این که سال ها سکان ورزش آموزش و پرورش کازرون را با بسیاری از رتبه ها و مقام های در خور شهرستان و در استان را در دست دارد، بهادر خاکسبز که سال ها در امر قضاوت در خدمت فوتبال کازرون بوده، امین پردل، مرادی ها، کوشکی، غلام زاده، پاک سرشت و عبداللهی و ...!

به راستی چه اتفاقی افتاد یا چه شد که این انسان های مخلص و پر تلاش دست را شستند و عطای فوتبال را به لقایش بخشیدند و نگرانی را در دل علاقه مندان به فوتبال جای گذاشتند؟

متن استعفای دسته جمعی این عزیزان و این خادمان به ورزش شهرستان نشان از جفاهایی است که بر آنان روا شده و سؤال ها و درخواست های به حقی که از طرف برخی از مسؤولان شهرستان بدون جواب مانده و باید اذعان بدارم که ممکن است بی مسؤولیتی سرپرست اداره ورزش و جوانان یا کم محبتی برخی مسؤولان باعث گردیده که استعفاء صورت بپذیرد، زمانی که این هیأت حتی به صورت معنوی نیز از طرف مسؤولان عالی رتبه ی شهرستان حمایت نمی شود چه انتظاری است که دلگرم دویدن باشند و چه تضمینی برای گل زدن شان هست؟!
اگر قرار به استعفا است کسی باید استعفا بدهد که در حد و قواره ی ورزش شهرستان نیست! کسانی باید استعفا بدهند که ارزش ورزش را درک نکرده اند و نمی دانند که یکساعت وقت گذاشتن در یک محیط ورزشی برای یک نوجوان و جوان برابر است با چند ساعت ولگردی و دنبال باطلات و فساد رفتن، چون انرژی که در میادین ورزش از دست می رود اجازه ی دویدن در راه خلاف را به کسی نمی دهد ضمن این که تلف وقت و انرژی در میدان ورزشی بدنی قوی و عقلی سالم را تحویل اجتماع می دهد!

ورزش کازرون خصوصاً فوتبال آن چنان استوار است که به کسی اجازه نمی دهد که با سهل انگاری یا نابلدی یا کج سلیقه ای بخواهد تبر به ریشه اش بزند! فوتبال کازرون متعلق به همه ی کازرونی ها است و نباید برایش دشمن تراشی شود و متولیان امر بایستی قدر این مهم را بدانند و با مدیریت باید در صدد جذب همه ی نیروهای خادم و انسجام و وحدت آنان باشند و بایستی با درایت و تفکر از از هم پاشیدگی آن جلوگیری کنند.
فوتبال کازرون سرشار از انسان هایی است که توان و جسارت اداره ی هیأت را دارا هستند، اما در حال حاضر سکان به دست دیگر عزیزانی سپرده شده بود که از میدان امتحان پیروز و سربلند بیرون آمده بودند و دیگران وظیفه ی حمایت را بر عهده دارند.

فوتبال کازرون پر است از کسانی که هم در داخل زمین و هم در کنار زمین و هم از روی نیمکت به هنرنمایی پرداخته اند و با عشق و علاقه از جان شان مایه گذاشته اند و بهترین لحظات عمر و زندگی شان را با دقایق فوتبال گذرانده اند و فوتبال را خوب می شناسند و هم اکنون این قضایا را دنبال می کنند و دوست ندارند که توپ فوتبال کازرون از حرکت بایستد و سبزی چمنش به زردی بگراید!

بر شما است که از استعفای دسته جمعی هیأت فوتبال را نپذیرید و شما مسؤول هستید که بدهی این هیأت را بپردازید تا باز بتوانند بر پای خود بایستند و فوتبال را بر پا نگه دارند، و این کمال بی مسؤولیتی است که با توجه به مشکلات مالی و هزینه های نگه داری چمن و مخارج و ایاب و ذهاب و آب و برق سالن تحت اجاره ی این هیأت بخواهید تنها راه درآمدشان را از آنان بگیرید، چون در جایگاه مدیریت اداره کمی شجاعت می خواهد و استقلال رأی تا جلوی استان نشینان ورزش بایستید و برای دفاع از هیأت فوتبال و به دور از بد فرمانی اداره کل از ترس عزل شدن مبارزه کنید تا توپ فوتبال کازرون بر مدار خودش بچرخد و نوجوانان و جوانان بیشتری جذب ورزش شوند و این لحظات ناب بازی و ورزش را با گرایش به مواد مخدر و هرزگردی و خیابان نوردی عوض نکنند!

باید عاقلانه تر اندیشید و باید فراتر از امروز رفتار کرد و نباید در حال درجا زد که گذشته ها را تجربه کرده ایم و بایستی به فکر آینده بود، پس چرا با بی تدبیری و اهمال می خواهید شور و شوق و امیدواری و دل گرمی را از اعضاء محترم هیأت فوتبال بگیرید و علاقه مندان و هواداران این رشته ی ورزشی را دل سرد و مأیوس کنید؟!

بر فرماندار محترم شهرستان است که با تعویض سرپرست فعلی اداره ی ورزش و جوانان شهرستان و جایگزین کردن شخصی توان مند و با تجربه و کاربلد و مورد وثوق اهالی ورزش شهرستان این نابسامانی های ورزش شهرستان را سر و سامان ببخشد و هر چه زودتر با طرحی که در دست دارید یعنی تشکیل شورای ورزشی شهرستان خونی تازه به رگ این بیمار در حال موت تزریق کنید و نفس های به شماره افتاده ی ورزش شهرستان را با برگرداندن هیأت فوتبال کازرون به میدان مسابقات به حالت آرام در آورید تا ضمن گل زدن به حریف؛ به پای آنان که دل سوخته ی مردم و خادم ورزش شهرستان هستند گل بریزند!