در روزگار غریبی که همه شاهدیم  هر روز خبر فلع وقمع درختانی در گوشه وکنار شهر به گوش می رسد و تیغ های تیز اره های برقی آنهم توسط برخی ادارات دولتی در این سو و آن سوی شهر هر روز شاخه های درختی را بر خاک می افکنند و در زمانه ای که چه بسیارند کسانی که بی توجه به ارزش وجود یک درخت برای  زیبایی شهر وبه بهانه های پوچ و واهی همچون اینکه مثلا این درخت جلو دید مغازه ام را گرفته و مشتریان و رهگذران داخل مغازه ام را خوب نمی بینند و تابلو مغازه ام در پشت شاخ و برگ های درختان پنهان شده  و دکوراسیون شیک وگران قیمت  فروشگاه ونمایشگاه ام دیده نمی شود و نمای گران قیمت خانه ام در پشت درخت گم شده است و ....... هر روز بی محابا و خودسرانه و بی ترس از آنکه توسط نهاد و قدرتی مواخذه ومحاکمه و جریمه شوند درختان کهنسال و با ارزش معابر شهر را سر می برند.

اما هستند هنوز انسان های نیک اندیش و بلند همت و با فرهنگی که به طبیعت و زیبایی و سر سبزی عشق می ورزند. اوج این عاشق پیشگی و طبیعت دوستی را باید در کار زیبای  شهروندان فرهیخته و بافرهنگ مان برادران کاظمی جستجو کرد.

آقای کاظمی یکی از مغازه داران خیابان جاده فراشبند است ایشان دارای یک مغازه سوپر مارکت بوده که در میان انبوه مغازه ها و تعمیرگاه ها آن منطقه دارای ویژگی منحصر به فردیست . در نبش این مغازه همانگونه که در تصویر پیداست دو سه سالی است که دو درخت یکی انار و دیگری توت از کنار در مغازه و از لابلای آسفالت سخت ومحکم جوانه زده و بیرون آمده اند  واین شهروند عزیز با مراقبت شبانه روزی خود از این دو درخت  انها را از یک نهال کوچک به درختانی بلند قامت تبدیل نموده که امروز بلندی شان به نزدیک دو متر می رسد

این دو درخت با توجه به مراقبت دائمی  آقایان کاظمی امروز بسیار شاداب و سرحال بوده و زیبایی خاصی به فروشگاه ایشان داده اند

آری چند روز پیش به پاس احترام به این چنین شهروندان با فرهنگ بالا دقایقی را شخصاً  در کنارشان بودم و کار زیبایشان را ستودم . در این دیدار کوتاه و گپ و گفت خودمانی محمد علی و ایمان  ازمرحوم پدرشان برایم گفتند و یاد آور شدند که این روحیه طبیعت دوستی و عشق به درخت را از ایشان به ارث برده اند. این دو برادر متذکر شدند که همین دو درخت جوان و شاداب نیز میراث پدر عزیزمان است و هم او بود که از زمانی که این دو درخت نهالی بیش نبودند هر روز آنها را مراقبت و آبیاری می نمود تا بدین مرحله رسیدند و اکنون که آن بزرگوار در بین ما نیست به احترام روح بلند و پاکش ما نیز این دو درخت را چو جان خویشتن دوست می داریم.

به نظرم در روزگاری که شاید بسیاری از ما همان روز اول به سادگی آب خوردن این دو جوانه تازه روئیده را از بین می بردیم وجود انسانهایی همچون برادران کاظمی عزیز مایه مباهات وافتخار است و باید به احترام شان بر پا خاست و دستشان را بوسید