امسال در سالروز اربعین حضرت سیدالشهدا، مظلوم کربلا، ابا عبدا..الحسین (علیه السلام) ، دنیا شاهد با عظمت ترین، با شکوهترین، و بی نظیرترین اجتماع و راهپیمایی مسلمانان شیعه از 60 کشور جهان همراه با جمعیت هایی از مسلمانان سنی، مسیحیان، ایزدیان و سران و شیوخ قبایل و عشایر اهل سنت عراق در کربلای معلی بود. که با شور و شوق و عشق زایدالوصف و وحدت و صمیمیت و همدلی و به دور از هر گونه مقام و منزلت و منصب اجتماعی و قومی و نژادی به زیارت امام معصوم و مظلوم و شهید، حسین بن علی (ع) و فرزندان و یاران شهیدش آمده بودند و در کمال اخلاص، ساده گی و بی آلایشی همه در کنار هم و باهم به عزاداری و گریه و ندبه پرداختند و اظهار عشق و محبت و دوستی و وفاداری نسبت به آن امام همام و دین و آیین و مکتب و آرمان و راه عزتمندانه و روش آزادمنشانه ی آن حضرت و دوستدارانش و اظهار تبرّی و دشمنی نسبت به دشمنانش و دشمنان مرام و مکتبش نمودند و اعلام آمادگی کردند که اگر آن روز نبودند تا یاری اش نمایند امروز حاضرند در راهش و دفاع از آرمانش که همان احیا و ابقا و ترویج اسلام ناب محمدی(ص) است جانفشانی کنند و مقاومت و پایداری نمایند تا زمینه ی ظهور و انقلاب جهانی فرزندش مهدی موعود(عج) فراهم شود.
الحق که شیعیان عراق و بعضاً اهل تسنن هم آنچه که داشتند در طبق اخلاص گذاشتند و خوب مهمان نوازی کردند و در این راه ایثار نمودند.
شکوه این حضور، عظمت این اجتماع بی نظیر این میزبانی مخلصانه و صمیمانه، نمایش قدرت، اقتدار، صلابت و وحدت و همدلی اسلام و مسلمین و اعلام تولی و تبری بود.
مهم تر از همه اینکه این مانور بزرگ، درخشان و دشمن شکن زمانی انجام شد که استکبار جهانی و صهیونیسم عنود و لجوج و نژاد پرست غاصب و حکام عرب وابسته و دست نشانده شان در منطقه و تروریست های منافق و مزدور و آمریکایی صهیونیستی داعش، النصره، ارتش آزاد و... همه چنگ و دندان نشان می دادند و می دهند و تهدید ها کردند؛ در زمانی که تروریست های کثیف و سفاک به نام اسلام با فرمان آمریکا و صهیونیسم و با سلاح های آنها و پول ها و پشتیبانی های آل سعود و فتاوی علمای مرتجع وهّابی و حمایت های دولت ترکیه چه جنایت ها و خیانت هایی که به اسلام و مسلمین نکردند و چه بی رحمی ها، شقاوت ها، ددمنشی ها و سر بریدن ها و قتل عام هایی که به نمایش نگذاشتند تا چهره ی رئوف و مهربان اسلام را خدشه دار، خشن و زشت نشان دهند.استکبار جهانی با همیاری ایادی خود در منطقه اقدام به تشکیل،راه اندازی، پرورش و آموزش و حمایت این گروهک های تروریستی کردند تا جلوی بیداری اسلامی را بگیرند و آن را منحرف نمایند و چهره ی اسلام را در انظار جهانیان خشن نشان دهند ولی الحمدا.. مسلمانان بیدار و آگاه همدیگر را پیدا کرده و می کنند و اتحاد و پیوندی مبارک در بین آنها بوجود آمده و گسترش می یابد و ایران اسلامی محور وحدت مبارکی می شود تا اینکه هرچه زودتر ان شاا... قطب مقتدر جهان اسلام ،که مقام معظم رهبری مطرح کردند شکل گیرد و از جمله اقدامات بسیار جالب و ارزنده، اجتماع علمای مسلمین در قم به دعوت مراجع تقلید شیعه حضرات آیات عظام مکارم شیرازی و سبحانی جهت اعلام برائت از گروهک های تروریستی و تکفیری داعش، النصره و... و مبرّی دانستن اسلام از نوع اسلام های تکفیری التقاطی و انحرافی آمریکایی بود.
و اقدام میمون و مبارک دیگر که در همین برهه انجام شد، گردهمایی روسا یا نمایندگان دولت های سوریه، عراق و لبنان و ایران در تهران جهت بحث و تبادل نظر و استحکام هرچه بیشتر وحدت و همکاری های لازم و اتخاذ راهکارهای بهتر جهت مقابله و مبارزه علیه گروهک های تکفیری مهاجم و اشغالگر و مقابله با سیاست های خصمانه ی استکبار جهانی و صهیونیسم و حکام مرتجع عرب بود.
همه ی آنچه در حد مجال این مقوله اشاره شد، بیانگر ضرورت ایجاد " اتحاد جماهیر اسلامی" است که زمینه و شرایط بیشتر آن در حال فراهم شدن است.
اتحاد جماهیر اسلامی جزو آرمان های انقلابی انقلابییون و مبارزین مسلمان از قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بوده است و به عنوان مرحله ی دوم انقلاب محسوب می شد. بنیانگذار جمهوری اسلامی حضرت امام خمینی(رض) نظریه ی اتحاد جماهیر اسلامی را در وصیت نامه اش ذکر کرده است ولی مراکز علمی و سیاسی تا به حال آنچنان که باید به آن نپرداخته اند اما به نظر بعضی صاحب نظران امروز بیش از هر زمانی دیگر می توان به بررسی این نظریه پرداخت زیرا این نظریه هم اکنون در جامعه ی اسلامی به معنای واقعی خود نزدیک شده است.
بیداری اسلامی و فراهم شدن زمینه ی حاکمیت اسلام گرایان و نیاز به وحدت و همیاری انقلابییون مسلمان در برخی از کشورهای اسلامی و تشکیل صف واحد قدرتمند در برابر ضد انقلاب و مزدوران و دشمنان، فرصت کنونی را برای جهان اسلام، فرصتی استثنایی و سرنوشت ساز نشان می دهد.
زمان حاضر بهترین دوره ی تحقق این ایده ی وحدت بخش می باشد، چنانچه نظر مقام معظم رهبری(مدظلله العالی) هم در مورد تشکیل قطب قدرتمند جهان اسلام را می توان مکمل و در راستای دیدگاه امام خمینی(ره) دانست.ایشان شرایط فعلی جهان اسلام را یکی از حساس ترین و سرنوشت ساز ترین دوران حیات امت اسلامی برشمرد و با بیان اینکه اگر جهان اسلام را یکی از حساس ترین و سرنوشت ساز ترین دوران حیات امت اسلامی برشمرد و با بیان اینکه اگر جهان اسلام ازاین موقعیت تعیین کننده و سرنوشت ساز بهره نگیرد ممکن است دیگر هیچگاه چنین فرصتی برای جهان اسلام پدید نیاید.
جهان اسلام اکنون پیش ازهر زمان دیگر نیاز به حرکتی جمعی در جهت وحدت دارد و گروهای مهم جهان اسلام مثل شیعه و سنی باید بدانند که به تنهایی نمی توانند در این کارزار موفق باشند بلکه باید در فضای گسترده جهان اسلام حرکتی هماهنگ و مشترک داشته باشند.
علت اینکه تا به حال به این نظریه امام راحل(ره) پرداخته نشده و در داخل و خارج آنچنان که باید مورد توجه قرار نگرفته است این است که امام راحل(ره) خیلی جلوتر از زمان بوده است، مثل نظریه ی ولایت فقیه که سال ها طول کشید تا تحقق پیدا کرد، این نظریه هم – اتحاد جماهیر اسلامی – یقیناً تحقق یافتنی است و امروز و شرایط امروز با آن زمان که امام راحل (ره) مطرح کرده اند بسیار متفاوت است.
با توجه به نظریه امام راحل (رض) و نظر مقام معظم رهبری راجع به ایجاد قطب قدرتمند جهان اسلام، می طلبد که صاحب نظران، سیاست مداران، حقوق دانان، جامعه شناسان و روحانیت معزز به آن توجه عاجل نمایند و در شرح و بسط آن الگوهای عملی و انعطاف و ظرفیت تحمل آن کار کنند و اظهار نظر نمایند؛ به طوری که جزء مطالبات مسلمانان بیدار و انقلابی گردد و همه درصدد زمینه سازی و فراهم آوردن شرایط آن برآیند تا الگویی ارائه شود متفاوت با آنچه در شوروی سابق بوده و آنچه در ایالات متحده ی آمریکا و اروپا هست، الگویی مطابق و مقتضی با مبانی و احکام اسلامی و جهان اسلام، که شاید به الگوی اروپایی نزدیک تر باشد، و امام راحل کلیات این الگو هم مطرح فرموده اند.
به نظر بعضی از صاحب نظران آمده است که معنای مورد نظر امام از اتحاد جماهیر اسلامی این بوده که هر ملت و دولتی را در درون جهان اسلام می توان یک جمهوری محسوب کرد، که با حفظ هویت ملی و بومی با دیگر ملت های مسلمان اتحادی را تحت عنوان اتحادیه جماهیر اسلامی برقرار گردد و در این قالب استقلال ملی ملت مخدوش نمی شود اما در عین حال در اهداف کلی و کلان همه ی این جمهوری ها با هم اشتراک و ارتباط دارند در این نظر شیعه گری شیعه و سنی گری اهل تسنن محترم شمرده می شود و تضاد و چالشی باهم ندارند. طبیعتاً این یک ظرفیت مناسب می خواهد که باید این ظرفیت را بوجود آورد و قسمتی از آن در اثر هجمه های دشمنان و ظلم و ستم های آنان و غارت ذخایر مسلمین، با آگاهی و بیداری هرچه بیشتر اسلامیان فراهم ، و به ضرورت این تحاد پی برده می شود.
شاید امروز به علت احساس نیاز شدید دولت هایی چون سوریه، عراق،لبنان حتی افغانستان و مسلمانان و شیعیان بحرین و یمن و... به همبستگی و هماهنگی با جمهوری اسلامی و احساس لذت از وحدت و صمیمیت شیعیان در اربعین حسینی، زمینه ی طرح این گونه مباحث وحدت آفرین مثل اتحاد جماهیر اسلامی بیشتر از هر زمان دیگر باشد.
بنابراین همه وظیفه داریم از طرح هرگونه مسایل حاشیه ساز که تحقق این نظریه ی آرمانی یعنی رسیدن به قطب قدرتمند جهان اسلام یا اتحادیه جماهیر اسلامی را به تأخیر اندازد پرهیز نماییم و در این رابطه وظیفه دولتمردان بسیار سنگین تر است و توقع نیست که افراد افراطی و غیر معتدل و مسئله ساز از فرصت ها استفاده کرده و به عنوان حامیان دولت تدبیر و اعتدال از تریبون ها، سخن پراکنی هایی نمایند که باعث تشویش اذهان عمومی و شکاف و اختلاف در جامعه شود و یا از تریبون های رسمی نسبت به نهادها و ارگان های انقلابی مدافع نظام و انقلاب ایجاد شبهه گردد.
ان شاا... که دولتمردان بیش از پیش به وظائف و رسالت منطقه ای و جهانی جمهوری اسلامی توجه و اهتمام لازم داشته باشند و به هیچ وجه اجازه ی فرصت سوزی به هیچ کس داده نشود.