مناطق "جره" و "بالاده" کازرون به خاطر دشت نرگس‌هایش معروف است و چون این مناطق زیر نظر اداره منابع طبیعی و آبخیزداری است، این ارگان تنها سه ماه از سال این نرگس‌زارهای طبیعی را در اختیار بخش خصوصی قرار می‌دهد و بعد از بهره‌برداری مالی، مابقی سال را به حال خودش رها می‌کند.

به گزارش کازرون نما، کمتر کسی است که از عطر و بوی گل نرگس سرمست نشود و نرگس شیراز را نشناسد. خواجه شیراز 44 بار از واژه نرگس در شعرهایش استفاده کرده است. عمر گل نرگس بسیار کوتاه است و تنها دو ماه در سال زندگی می‌کند و گردشگرانی که طبیعت را دوست دارند، ماه‌های دی و بهمن را برای دیدن نرگس‌زارهای طبیعی این مناطق از دست نمی‌دهند تا شاید حکمت اینکه چرا حافظ این همه از این گل یاد کرده است را دریابند، اما به نظر می‌رسد به‌خاطر فقدان برنامه‌ریزی اصولی، تنها نام این گل با شعرهای خواجه شیراز جاودان بماند و تا سال‌های دیگر نه اثری از این میراث طبیعی بماند و نه عطر و بوی آن.

عضو شورای مرکزی انجمن هم‌اندیشان جوان در این‌باره به ایسنا می‌گوید: نرگس‌زارهای کازرون به دلیل اینکه در فصل سرد سال رشد می‌کنند که در این ایام سایر نقاط گردشگری کشور به دلیل وجود سرمای زمستان اقبال کمتری برای جذب گردشگر دارند، مهم است. هوای کازرون در این فصل برای حضور گردشگران کاملاً مطلوب است و فرصت استثنایی را برای جذب گردشگر به وجود می‌آورد، اما متأسفانه این فرصت تاکنون به هیچ‌وجه مدیریت صحیحی را به خود ندیده است.

محسن عباسپور ادامه می‌دهد: شاید ذکر این مورد کافی به نظر برسد که علیرغم این همه جاذبه‌ای که دشت وسیع نرگس در سطح منطقه "جره" و "بالاده" کازرون دارد، اما هنوز هیچ‌گونه امکانات اولیه و زیرساخت‌های معمول برای حضور و اسکان گردشگران در نرگس‌زارهای این شهرستان فراهم نشده است.

او اظهار می‌کند: طی سال‌های گذشته برای بهره‌برداری مناسب‌تر از نرگس‌زارهای کازرون، اداره منابع طبیعی و آبخیزداری که مالک حقوقی این نرگس‌زارها محسوب می‌شود با برگزاری مزایده‌هایی این نرگس‌زارها را در زمان گل‌دهی به بخش خصوصی واگذار کرده است و در تمام این سال‌ها شیوه‌ی تنظیم قرارداد و درآمدهای ناشی از آن به گونه‌ای بوده که صرفاً به فروش گل‌های نرگس اکتفا شده و در کنار آن نه بخش خصوصی ملزم به ایجاد زیرساخت‌های گردشگری در منطقه شده و نه حتی بخش دولتی در این خصوص اقدامی انجام داده است.

نرگس‌زارهای کازرون

عباسپور اضافه می‌کند: اعمال نشدن کنترل‌های لازم از سوی اداره منابع طبیعی و آبخیزداری کازرون در زمان رویش گل نرگس در نرگس‌زارهای کازرون کاملاً نمود عینی پیدا کرد. برای مثال، طی دو سال گذشته بخش خصوصی که صرفاً به دنبال برداشت گل و فروش آن در بازار بود، با ایجاد موانعی حتی از حضور و بازدید هزاران گردشگر جلوگیری کرد، زیرا در ماه‌های دی و بهمن که فصل این نرگس‌هاست، گردشگران برای دیدن آنها به نرگس‌زارها می‌آیند و با وجود این مسئله بیش از آنکه کمکی به رونق گردشگری در کازرون شود، موجب گردشگرگریزی از این شهرستان شد.

این فعال میراث فرهنگی ادامه می‌دهد: چند سال پیش جشنواره گل نرگس برای معرفی هرچه بهتر این نرگس‌زار برگزار شد و همان سال نیز مسوولین محلی و استانی قول دادند که این جشنواره را هر سال تکرار کنند، اما متأسفانه این اقدام صورت نگرفت و باعث شد نرگس‌زار کازرون همچنان مهجور باقی بماند.

او با بیان اینکه طرح احیا، اصلاح، توسعه و بهره‌برداری نرگس‌زارهای کازرون به تصویب رسیده اما این طرح روی زمین مانده و هنوز اقدامی عملی برای اجرای آن صورت نگرفته است، می‌افزاید: متأسفانه کنترل‌ها و حفاظت‌های معمولی هم که بایستی از این نرگس‌زار در طول سال به عمل آید، به درستی انجام نمی‌شود و امسال تابستان عده‌ای سودجو با تراکتور و... اقدام به سرقت پیازهای گل نرگس از نرگس‌زارها کردند و حدود یک هکتار از پیازهای این گل را در منطقه (بُلبلک) سرقت کردند. پس از آن، نه تنها اقدامی برای کاشت مجدد پیازهای گل نرگس صورت نگرفت، بلکه نگهبانی دائمی نیز در منطقه مستقر نشد.

رد تراکتور بعد از سرقت پیازهای نرگس‌زار بُلبلک

عباسپور اضافه می‌کند: به نظر می‌رسد اصلی‌ترین چالشی که گریبان‌گیر نرگس‌زارهای کازرون شده، برنامه‌ریزی‌های اشتباه، مقطعی و پراکنده‌ای است که تاکنون اجرا شده. چراکه تا به امروز نرگس‌زارهای کازرون فقط در زمان بهره‌برداری به بخش خصوصی واگذار می‌شده‌اند و در طول سال عملاً غیر از برخی فعالیت‌های موردی و پراکنده، اقدامات اساسی برای حفظ، حراست، احیا و ایجاد زیرساخت در آنها صورت نگرفته است.

عضو شورای مرکزی انجمن هم‌اندیشان جوان بیان می‌کند: امسال زمزمه‌هایی مبنی بر اینکه طی سال‌های گذشته دستگاه‌های ذی‌ربط نتوانستند بخش خصوصی را ملزم به ایجاد زیرساخت‌های لازم در سطح نرگس‌زارهای کازرون کنند و درصدد هستند کار بهره‌برداری را باز هم به بخش دولتی برگردانند،مطرح است. این درحالیست که نظام اداری کشور سال‌ها به این نتیجه رسیده که مناسب‌ترین برنامه‌ریزی در مناطقی از این دست، واگذاری کار به بخش خصوصی و اعمال نظارت دقیق از سوی دولت است.

عباسپور می‌گوید: وجود 120 هکتار نرگس‌زار در منطقه‌ی کازرون، فرصت فوق‌العاده ارزشمندی برای جذب گردشگر، حمایت از سرمایه‌گذاران محلی و بخش خصوصی است و مطمناً اگر شیوه‌ی مدیریت اعمال شده به ویژه از سوی اداره منابع طبیعی و آبخیزداری به عنوان مالک حقوقی این نرگس‌زارها به همین روال ادامه پیدا کند، این فرصت ارزشمند نه تنها عوایدی را برای منطقه به دنبال نخواهد داشت، بلکه حتی باری بر روی طبیعت کازرون و بر دوش گردشگرانی که می‌خواهند از آن بازدید کنند نیز خواهد افزود.

در این‌باره معینی، سرپرست میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان کازرون نیز در این‌باره به ایسنا می‌گوید: پرونده ثبت ملی نرگس‌زارهای کارزون در دست اجراست تا قبل از ایام نوروز سال جدید بتوانیم آن را ثبت ملی کنیم.

نرگس‌زارهای کازرون

او با بیان اینکه کازرون یکی از مناطقی است که نرگس‌زارها به طور طبیعی و ارگانیک به عمل می‌آید، می‌افزاید: زمان رشد نرگس حدود 20 روز تا یک ماه است، گردشگران طبیعت تنها در این مدت می‌توانند از نرگس‌زارهای کازرون دیدن کنند و سال‌های قبل هم تورهایی در این زمینه داشتیم، اما با مشکلات چندانی در این زمینه مواجه نشدیم.

معینی می‌گوید: چون این نرگس‌زارها در تملک منابع طبیعی است، زیرساخت‌های آن هنوز فراهم نشده؛ اما رایزنی‌های اولیه را انجام داده‌ایم تا بتوانیم این وضعیت را ساماندهی کنیم.