اين هفته افكار عمومي منتظر عذرخواهي رسمي هفته‌نامه‌ي سلمان و نويسنده‌ي آن از انتشار مقاله‌اي بود كه روز شهادت 78 شهيد كازروني را به عنواني روزي فاقد افتخار معرفي مي‌كرد، اما متأسفانه‌ اين هفته‌نامه هيچ پاسخ مناسبي به اين مطالبه‌ي عمومي نداد.

شنيده‌ايم دست‌اندركاران اين نشريه با اين بهانه كه تنها پاسخ‌گوي سرمقالات منتشر شده در اين هفته‌نامه هستند، مسئوليت انتشار متن مذكور را تنها متوجه نويسنده‌ي آن مي‌دانند! اين در حالي است كه بر اساس قانون مطبوعات مدير مسئول قانوناً پاسخ‌گوي مطالب منتشر شده در هر رسانه است. در تبصره‌ي 7 از ماده 9 قانون مطبوعات آمده است: «مسئوليت مقالات و مطالبي كه در نشريه منتشر مي‌شود به عهده‌ي مدير مسئول است ولي اين مسئوليت نافي مسئوليت نويسنده و ساير اشخاصي كه در ارتكاب جرم دخالت داشته باشند، نخواهد بود.» چنانچه ملاحظه مي‌كنيد قانون مسئوليت انتشار مطالب هر نشريه را در مرتبه‌ي اول متوجه مدير مسئول مي‌داند و در مرتبه‌ي بعد به نويسنده توجه دارد. اين از آن روست كه از نظر قانون هيچ مطلبي قبل از تأييد مدير مسئول اجازه‌ي انتشار ندارد.

 علي‌رغم اين مسأله در شماره‌ي اخير هفته‌نامه‌ي سلمان، نه نويسنده و نه نشريه‌ي مذكور هيچ تلاشي براي جبران مطالب منتشر شده در شماره‌ي قبل انجام ندادند.

نكته قابل توجه در اين ميان عدم تناسب اين رفتار با ادعاي اصول‌گرايي و دفاع از ارزش‌هاي اسلام و انقلاب از سوي اين نشريه است. به راستي آيا يك عذرخواهي ساده در برابر چنين خطاي بزرگي تا اين حد براي آقايان سنگين مي‌آيد؟!

اين در حالي است كه در برخي مواقع نشريات ديگر شهرستان در مقابل خطاهاي صورت گرفته به راحتي و با تواضع عذرخواهي كرده‌اند. به عنوان نمونه در خرداد ماه 87 متني در هفته‌نامه‌ي بيشاپور منتشر شد كه طي آن يكي از احكام اسلام زير سئوال رفته بود. هفته‌نامه‌ي مذكور اما با پذيرش خطاي خود در شماره‌ي بعد چنين نوشت:

«در شماره 116 هفته‌نامه بيشاپور مقاله‌اي تحت عنوان "كورش بزرگ را بهتر بشناسيم ـ بخش دوم" تهيه گرديد كه متأسفانه اين مقاله سهواً بدون ويرايش و بازبيني چاپ و منتشر شد. امري كه به هيچ وجه با خط مشي و اصول تعيين شده‌ نشريه هم‌سويي نداشت و در نتيجه موجب رنجش و تذكر متدينين و دلسوزان شد. در اينجا ضمن اظهار تأسف بخاطر اشتباه و غفلت پيش آمده، از جميع عزيزان و دوستان متدين و دلسوز عذرخواهي و پوزش مي‌طلبيم و از خداوند بزرگ خواهانيم كه هفته‌نامه‌ي بيشاپور را از اين اشتباهات در آينده برحذر داشته و اين نشريه را همانند گذشته جهت ترويج فرهنگ اسلامي و ملي و نيز ادبيات پايداري و مقاومت يار و ياور باشد. اطمينان داريم با توكل به خداوند بزرگ، اين نشريه بيش از پيش در ويرايش و بازبيني مطالب، سعي خود را خواهد نمود و تذكرات بجاي عزيزان و دوستان را در اصلاح و تصحيح مطالب به كار خواهد بست.»

كاش نويسنده و مسئولان هفته‌نامه‌ي سلمان نيز از بيشاپور تواضع در برابر مطالبه‌ي به حق متدينين و دلسوزان انقلاب را مي‌آموختند و اصولگرايي خود را به صورت عملي در اين ماجرا نيز نشان مي‌دادند.