کاش این آقای نماینده یاد میگرفت که در دنیای سیاست اینقدر با قاطعیت حرف نزنه. نه به اون صحبتش در جلسه با روحانیون در مورد تیم مذاکره کننده نه به این نطقش در مجلس.
قطعاً ما هزینه هایی را پرداخت و در قبال آن هم مزایایی را دریافت کرده ایم. این مزایا هرچند از نظر منتقدان کوچک باشد ولی ارزش دریافت این مزایا به زمان آن است. مانند کیسه 500 میلی لیتری خونی که جان بیماری را نجات میدهد ولی همان کیسه خون در حالت سلامتی کامل ارزش خاصی برای آن فرد ندارد. وضعیت فعلی کشور وضعیت خاصی بود و این توافق در این زمان بهترین دارو برای نجات جان ایران عزیز. از این رو نظر خود را بعنوان یک شهروند کازرونی در خصوص جایگزین عدم توافق مطرح می کنم و از منتقدان این توافق درخواست می نمایم تا نظرات خویش را مطرح کنند. امیدوارم این بحث منجر به تفکر منتقدان گردد. شاید در نهایت ما را هم متقاعد نمودند که اشتباه فکر میکنیم.
جایگزین توافق هسته ای برای ایران و قدرتهای جهانی چیست؟
حدود 2 سال از مذاکرات ایران و قدرتهای جهانی میگذرد، مذاکراتی نفس گیر و طولانی مدت که محتوای راه حل های رد و بدل شده به سادگی در ذهن نمیگنجد. شاید ساده ترین راه برای یک مذاکره کننده، صرفاً تکیه بر خواسته های خود بدون توجه به دغدغه های طرف مقابل و همچنین نداشتن راه حل های متفاوت برای اقناع طرفین باشد. کاری که گروه مذاکره کننده قبلی با صداقت و جدیت تمام این روش را در پیش گرفته بود.
ولی مذاکره کنندگان فعلی مانند طبیبی که در صورت از بین رفتن شریانهای اصلی حیات در یک فرد دچار حادثه، از روش های متعدد و حتی ابداعی برای نجات جان بیمار خود استفاده میکنند، با خلاقیت های فنی و صبر در گرفتن نتیجه مطلوب، از ادامه روند تحریم های رو به گسترش جلوگیری نموده و سعی در عادی سازی روابط سیاسی و اقتصادی ایران در جهان نمودند.
عزت، اقتدار و غرور ملی نیز که برای اقشار مختلف مردم ایران حائز اهمیت است با صرف هزینه و وقت قدرتهای جهانی در مقابل ایران و استفاده آنها از کلمات، جملات و حرکات محترمانه بجای جملات و حرکات تحقیر آمیزی که قبلاً در ترک سالن سازمان ملل متحد در زمان سخنرانی رئیس جمهور کشورمان و یا توهین های متعدد در دانشگاههای غرب و آمریکا حتی در حضور بالاترین مقامات دولت ایران شاهد آن بودیم؛ در بالاترین حد در سالیان گذشته قابل مشاهده هست.
ولی سوال اصلی اینجاست که در صورت شکست مذاکرات، انتخاب چه گزینه هایی در دسترس بود و نتایج این انتخاب چه می شد؟
اقدامات قدرتهای جهانی:
در ابتدا اجرای تحریم های بیشتر از طرف قدرتهای جهانی و گسترش آن به موارد جدید و در ادامه کلید زدن جنگی تمام عیار با استفاده از همپیمانان خود ( اعراب + اسرائیل ) بر علیه ایران بدون حضور فیزیکی خودشان.
در مورد اول مردم ایران در شرایط خشکسالی و بحران آب، خودشان را برای استقبال از وضعیت بدتر اقتصادی و مقاومت بیشتر در مقابل زیاده خواهی های قدرت های جهانی آماده میکردند.
در مورد جنگ؛ با فرض قدرت بالای نظامی ایران در پیروزی نهایی بر کشورهای منطقه و حتی ضربه زدن اساسی به رژیم اسرائیل، خسارات جبران ناپذیری در حوزه منابع انسانی و زیرساخت های اصلی و اقتصادی کشورقابل تصور بود و البته تخریب زیر ساخت های کشورهای عربی توسط ایران، سود سرشاری را پس از اتمام جنگ نصیب شرکت های آمریکایی و غربی در بازسازی مجدد تاسیسات نفتی و گازی آنها می نمود و صد البته فرصتی استثنایی برای استقرار پایگاههای نظامی آنها در این کشورها
اقدامات ایران
در صورت عدم وقوع جنگ و با فرض ادامه و تشدید تحریمها، ایران با توانی مضاعف نسبت به توسعه انرژی هسته ای و غنی سازی در بالاترین سطح ممکن با صرف هزینه های بسیار زیاد پیش می رفت و پس از گذشت چندین سال به بالاترین سطح غنی سازی می رسید که این سطح از غنی سازی تنها و تنها برای تولید سلاح هسته ای بکار برده می شود که با توجه به فتوای مقام معظم رهبری مبنی بر حرام بودن ساخت و استفاده سلاح های کشتار جمعی این همه تلاش بی فایده می شد.
استفاده انرژی هسته ای در سایر علوم که به درصد بالای غنی سازی احتیاج ندارد نیز به برخی دیگر از تکنولوژی ها و دستگاههای علوم دیگر ( مانند پزشکی ) نیازمند می شد که دسترسی ما به بدلیل تحریم از آن تکنولوژی ها کوتاه می شد. ( دلیل دور زدن تحریمها در سالیان گذشته خزانه پر و پیمان دولت، ناشی از فروش و قیمت رویایی نفت بود که حاشیه های اختلاسی زیادی نیز به دنبال داشت که در حال حاضر چنین پولی برای دور زدن تحریم ها وجود ندارد)
فروش اورانیوم غنی سازی شده به دیگر کشورها نیز بدلیل ساختار تحریم ها به مشکل بر می خورد زیرا کشورهای جهان ترجیح می دهند اورانیوم خود را از مراکز فروش تحت نظارت آژانس خریداری کنند تا از خدمات پس از فروش آن نیز بهره مند گردند.
پس برای کشوری که قصد تولید سلاح هسته ای ندارد منطق حکم میکند تا از تبعات چنین فرضیه ای نیز دور بماند و با گفتگوی کم هزینه به نتیجه مطلوب نزدیک شود.

از سایت کازرون نما هم تشکر میکنم که نظرات طولانی ما رو تایید میکنه و فرصتی جهت تبادل نظر به ما میده.

تفسیر با شما
برداشت اول : آقای محمدصادقی، جلسه مجمع طلاب و فضلای کازرونی حوزه علمیه قم
در اين دورانی که آقای روحانی رییس جمهور شدند، متاسفانه شاهد بوديم كه شخصی مثل جناب آقای ظریف به عنوان وزیر خارجه كشور ما بود، يك رفتارهایی را انجام دادند که عزت اسلامی و دینی ما را زیر سوال برد.
براي پيش بردن برنامه هسته‌اي عزتمان را زير سؤال برديم.
معتقدم كه این تيم هسته ای تیمی نیست که بتواند مشکل ما را حل کند.
من احساس می‌کنم که دولت مرعوب قدرت و هيمنه و هیبت دشمن ماست. این اصلی‌ترین ضعف ما در اين مذاکرات است.
برداشت دوم : آقای محمدصادقی، مجلس شورای اسلامی، نطق میان دستور
هیأت مذاکره کننده کشورمان، مسئولانی امین، شجاع، متدین و غیور هستند که در یک نبرد نابرابر و نفس گیر دیپلماتیک، "عزتمندانه" از حقوق هسته ای ملت ایران دفاع نموده و هرگز از نام و نشان قدرت های بزرگ جهانی "نهراسیدند."

اين آقا نتونست يك شهرستان 250 هزار نفري حتي 50 تا 60 هزار نفري را كه بهش راي دادند از خودش راضي نگه داره حالا سياست خارجي يك كشور 80 ميليوني را داره نقد و بررسي ميكنه
اي خدا...............

ببخشید متن کامل را از متن جلسه مجمع طلاب .فضلای کازرون بر نداشتم باید همه موارد را مطالعه میکردم بعد از ان خلاصه کامل تری را برای شما میزاشتم تفسیر باشما

آقای نماینده کاش یه مقدار خویشتن داری می کردید و اصلا تو این قضیه آفتابی نمی شدید /کاش تو همون یمن مونده بودین و مشکلات مردم محروم اونجارو پی گیری می کردین /کاش ...

واقعا ادم میمونه چه شخصیتی این ادم داره بابا مگه چندروز از حرفات در جلسه طلاب قم گذشته واقعا متاسفم

سلام نماینده!
باد از کدوم ور اومده که دوباره حرفتو عوض کردی نماینده؟

فکر کنم ماههای آخر حضورت در مجلس هست.. خداحافظ نماینده!

آقای نماینده،حداقل دو روز می گذاشتی بگذرد بعد موضعت را عوض می کردی.حداقل برای یک بار هم که شده سر حرفت بمان و استعفا از مجلس را پس نگیر.

جناب مجتبی
دو جمله اولی که به آقای محمدصادقی نسبت دادی از او نیست.

ما به کدو م سازت برقصیم دکتر

درود برحاج مجتبی عزیز
انصافا خیلی وقت آزاد داری که میتونی داخل همه یکارها اظهار نظر کنی.

مجتبی هرکه باشد باید کاندید شود