نخستين سمينار دوان شناسي از مجموعه سمينارهاي كازرون شناسي انجمن هم‌انديشان جوان با هدف پرداختن به ظرفيتهاي تاريخي و فرهنگي روستاي دوان به همت انجمن هم‌انديشان جوان در طي نشستي علمي در تاريخ پنجشنبه 26/2/1387 از ساعت 18:00 تا 20:30 در سالن نمايش مرداني مجتمع فرهنگي هنري اداره فرهنگ و ارشاد اسلامي كازرون برگزار خواهد شد و در تاريخ جمعه 27/2/1387 از ساعت 09:00 تا 13:00 نيز بازديدي علمي از روستاي دوان به عمل خواهد آمد. طبق برنامه‌ريزيهاي انجام شده قرار است طي نشست روز پنجشنبه عبدالنبي سلامي محقق و پژوهشگر ارشد صداو سيما كه خود متولد روستاي دوان بوده و تاليفاتي در خصوص تاريخ و فرهنگ دوان دارد، به بررسي تحليلي پيرامون تاريخ، فرهنگ، گويش، معماري، سيستم باغداري و نيز شخصيتهاي علمي و مذهبي دوان از جمله علامه دواني، شيخ عالي و شاه سليمان بپردازد.

انجمن هم‌انديشان جوان كه قديمي ترين و پرسابقه‌ترين تشكلهاي مردم نهاد (سمن يا NGO ) داراي مجوز از سازمان ملي جوانان در استان فارس مي‌باشد، براساس محورهاي اصلي فعاليت خود در سه حوزه ميراث فرهنگي، محيط زيست و ادبي اقدام به برگزاري مجموعه سمينارهايي جهت معرفي بيشتر و بهتر قابليت ها، ظرفيت ها و داشته‌هاي تاريخي، زيست محيطي و گردشگري، فرهنگي و ادبي و هنري شهرستان كازرون در كنار ساير فعاليتهاي خود نموده ‌است كه عموما بر اساس توان مالي و وجود منابع هزينه‌كرد، در سالهاي مختلف به اجرا درآمدند هرکدام براي اولين بار در موضوعات ارائه شده برگزار گردیدند. اين مجموعه سمينارها از برپايي نخستين سمينار يادمان ناصرديوان كازروني با سخنراني دكتر جمشيد صداقت‌كيش و موسي مطهري­زاده پيرامون شخصيت و مبارزات ناصرديوان كازروني در تابستان 1382 آغاز گرديد كه آن سمينار نقطه آغازين حركت و نگاه جديدي پيرامون اين چهره مبارز و ضد استعماري كازرون بود و پس از آن در سال 1384 نخستين سمينار بيشاپور شناسي با سخنراني علمي دكتر علي‌اكبر سرفراز باستانشناس و حفار و مرمت‌گر شهر تاريخي بيشاپور به اجرا درآمد كه طي دو نشست در دي ماه 1384 به بررسي آثار دوره اسلامي شهر تاريخي بيشاپور (مسجد يا مدرسه اسلامي) و نحوه حفاري و مرمت آن همراه با نمايش اسلايدهايي از تصاوير مراحل مختلف کار پرداخته شد. از ديگر سمينارهاي كازرون شناسي با محوريت زيست محيطي، سمينار دو روزه ی بررسي توانمندي ها و چالش هاي تالاب پريشان بود كه در ارديبهشت ماه 1386 با همكاري دفتر منطقه‌اي طرح حفاظت از تالاب پريشان طي چهار نشست كارگروههاي تخصصي جهت معرفي پتانسيل ها و بررسي راه هاي پايدارسازي اكوسيستم و اكوتوريسم منطقه با همكاري جوامع محلي حاشيه درياچه پريشان برگزار گرديد.

اما نخستين سمينار دوان شناسي كه در ادامه اين سلسله سمينارها در ارديبهشت 1387برگزار مي‌گردد، بر اساس اين ديدگاه اعضاي انجمن هم‌انديشان جوان شكل گرفته‌است كه بايستي به كل شهرستان كازرون و معرفي تمامي ظرفيتها و داشته‌هاي شهرستان پرداخته شود و روستايي با 20 قرن تمدن يكي از اولويتهاي اصلي انجمن جهت تمركز و برنامه‌ريزي بود تا بتوانيم به عنوان جمعي از جوانان اين شهرستان، دين خود را به تاريخ و فرهنگ و ميهنمان ادا نماييم. اين سمينار كه قرار بود در اسفندماه 1386 برگزار گردد، به دليل مشغله كاري سخنران علمي برنامه – جناب عبدالنبي سلامي – و نيز تلاقي با ايام انتخابات مجلس هشتم، به اوايل سال 1387 موكول گرديد و نهايتا با توجه به جميع شرايط و تدارك مقدمات كار، تاريخ پنجشنبه 19/2 و جمعه 20/2/1387 براي اجرا در نظر گرفته شد كه با اعلام خبر مسرت بخش سفر مقام معظم رهبري به استان فارس و نيز برنامه سفر ايشان به كازرون و به احترام ايشان و جلوگيري از تداخل با برنامه‌هاي احتمالي ستاد استقبال، اجراي نخستين سمينار دوان شناسي يك هفته ديگر به تعويق افتاد و علي رغم تلاقي برنامه با كنگره ملي ستيغ سخن، به دليل گرماي هوا و مشكلات سالن محل برگزاري سمينار به لحاظ سيستم هاي برودتي و نيز سختي اجراي برنامه بازديد از دوان در گرماي خردادماه و صدالبته مشكلات كاري سخنران برنامه، به ناچار تيم اجرايي تصميم به اجراي سمينار در همان تاريخ 26 ارديبهشت ماه گرفت و تلاش نمود كه ساعت اجرا را هماهنگ با برنامه‌هاي كنگره ستيغ سخن برنامه‌ريزي نمايد تا امكان شركت همگان در هر دو برنامه مهم فراهم آيد.

سمينار دوان شناسي با بودجه سيصد و هشتاد هزار توماني که چون گذشته صرفا از پول تو جيبي و هزينه شخصي اعضا تامين گرديد به اجرا گذاشته خواهد شد و اعضا با توجه به اين بودجه اندك براي برگزاري سميناري با اين گستردگي و سطح علمي، روي به خلاقيت، نوآوري و خودكفايي در طراحي و ساخت پوسترها، پلاكاردهاي تبليغاتي، بروشور، نماهنگ‌ها و… آورده و با همكاري اداره فرهنگ و ارشاد اسلامي و شهرداري كازرون و سازمان اتوبوسراني توانستند مقدمات اين سمينار را فراهم نمايند. اعضاي انجمن هم‌انديشان جوان با توجه به آرمان بلند خود كه همان اعتلاي فرهنگ و تاريخ غني كهن مرزو بوممان مي باشد، با وجود آگاهي از مشكلات، خصوصا محدوديت هاي مالي موجود، بر حركت خود پافشاري و اصرار مي‌ورزند تا در آينده ضمن برگزاري دومين و سومين و… سمينارهاي انجام شده، محورهاي جديدي را نيز براي معرفي و كنكاش انتخاب نمايند؛ اما نبايستي اين نكته را از نظر دور داشت كه نقطه قوت اين سمينارها در بارعلمي آنان است و پيدا كردن محققان و پ‍ژ‍وهشگراني همچون دكتر سرفراز، دكتر صداقت كيش و آقاي سلامي و هماهنگ كردن آنها با برنامه‌ها و نيز جمع آوري منابع مالي و ساير امكانات و نيز قرار گرفتن آنها در ايام فراغت اعضاي انجمن كه عموما محصل و دانشجو هستند كاري است كه در مدت زمان كوتاهي امكان پذير نيست و اينكه انتظار داشته باشيم چنين سمينارهايي به صورت ماهانه برگزار گردد، جز آنكه در فرآيند اين شتابزدگي از بار علمي و سطح آن كاسته گشته و برنامه ای فله‌اي و صرفا تبلیغاتی محصول خروجی آن خواهد شد، چیز دیگری متصور نخواهد بود.

انجمن هم اندیشان جوان امروز به عنوان قدیمی ترین و پرسابقه ترین تشکل غیر دولتی استان فارس (دارای مجوز از سازمان ملی جوانان) رمز پایداری و ماندگاری و نیز تاثیرگذاری اش بر جامعه را در تاکید و پافشاری بر اصول NGO ها که همان سه اصل غیر سیاسی، غیر انتفاعی و غیر دولتی بودن است می داند چرا که اگر این انجمن هم مانند بسیاری دیگر از تشکلها محصول یک جریان سیاسی بود، مسلما با جریانها می آمد و با جریانها می رفت و یا با آمدن مدیران و استانداران و فرمانداران سعود کرده و با رفتن آنها نیز سقوط می کرد و یا با آمدن دولتها قوت می گرفت و با رفتن دولتها دچار افول و نیستی می شد. یا اگر این انجمن به فعالیتهای درآمدزا روی آورده بود، دیگر جایگاهی اجتماعی و سطح مقبولیت امروز را در میان مردم نداشت؛ چراکه مردم به بنگاه های اقتصادی که به آنها به عنوان منابع کسب سود و منفعت نگاه می کند روی خوشی نشان نخواهند داد. همچنین این انجمن تاکنون و تا همیشه وامدار هیچ فرد یا گروه خواصی نبوده است و کارنامه فعالیت آن تنها پرداختن به گوشه های مهم و افتخار آمیز شهرستان عزیزمان است که در سایه مانده اند و چون این تشکل خود را یک علاقمند و نه متخصص می داند، وظیفه آرمانی خود را در آن می بیند که نظرات جامعه و طیف متخصص را به آن نقطه تاریک و محجور معطوف نماید. بنابراین در نقش بازوان دولت، به مسائل اجتماعی ریزی می پردازد که دولت به دلیل بزرگی قادر به انجام آن نیست و یا فرصتی برای انجام آنها نمی یابد. قطعا حمایت از NGO ها با این نگاه که آنان نیروهای داوطلب اجتماعی برای حل معضلات و مشکلات اجتماعی هستند، کمکی است به دولت تا بتواند از زبان خود اجتماع، نیازهای اجتماع و راهکارهای رفع آن نیازها را بیابد و لازم است به این نکته توجه داشته باشیم که حمایت از NGO ها صرفا کمک مالی نیست، چراکه غیردولتی بودن تشکلها به معنای عدم وابستگی مالی و سازمانی به دولت است؛ اما همین که مثلا اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی سالنش را در اختیار یک NGO قرار می دهد و یا شهرداری بیلبورد تبلیغاتیش را به مدت چند روز برای تبلیغات یک سمینار در اختیار تشکلی قرار می دهد و یا سازمان اتوبوس رانی برای تدارک در یک برنامه اتوبوس در اختیار NGO قرار می دهد، این بزرگترین کمک و حمایت از NGO ها در جهت فعال بودن در جامعه و پیشبرد اهداف آنان است و نکته پایانی اینکه با نگاهی کلان و از بالا به پایین به این مقوله در می یابیم که این جامعه است که سود حاصل از چنین فعالیتهایی را نصیب خود می کند و این چیزی نیست جز آنچه که همه ما به دنبال آن هستیم.