تندرهای بی امانی که پیاپی سینه ی ابرها را می شکافت تا
هدیه آسمان را بر دشت خشکیده ی کازرون ارزانی دارد ، پایان خوشایندی بود بر مدت ها
خشکی و
چشم براهی و انتظار. آری آهنگ دلنشین بارش باران آنقدر شنیدنی و روح
بخش بود که از هر ملودی روح نواز دیگری بیشتر با تارو پود وجودم در هم می آمیخت .
انگار سالیان سال بود که چنین آهنگ دلنوازی را گوش نکرده بودم . نیمه های شب خواب
به چشمم نمی رفت حیف از این لحظه های ناب بارانی بود که بخواب بگذرد . آمدم و
نزدیک پاسیوی خانه روی مبلی نشستم و گوش دل به آهنگ دلنشین برخورد قطره های ریز و
درشت باران با سقف گلخانه سپردم . در این لحظات خیال انگیز داشتم به پریشان می
اندیشیدم و به سوال فرهاد کوچک و مهربانم که می خواست بداند آیا با این باران
دریاچه پر آب خواهد شد یانه ؟ به چشمه ی ساسان فکر می کردم که در حال خشکیدن بود و
در دل داشتم به جوش و خروش دوباره ی رودخانه شاهپور و هیاهوی دگر باره ی تنگ
چوگان می اندیشیدم .وای خدای من چه بر
سرمان آمده ؟ اینها همه انگار به رویایی
دست نیافتنی برایمان بدل شده است .به بورنجان و دردانه و چشمه ساران پر آب گذشته
آنها فکر می کردم که غرش شان سکوت کوهستان
را می شکست و برکت و زندگی را به باغ و بستانشان تقدیم می نمود. در پرواز خیال
انگیز خود به دشت برم که رسیدم امّا احساس
دلشوره عجیبی داشتم . احساس دوگانه ای از
شادی و نگرانی.
راستش با بارش های
بسیار خوب این روزها امید به دگرگونی چهره ی طبیعت زیاد گردیده است . شکوفایی
طبیعت زمینه ی حضور هر چه بیشتر مردم را در روزهای تعطیل بویژه پایان هفته ها در
دامن طبیعت فراهم می آورد و در این رهگذر دشت برم با جنگل های بلوط منحصر بفردش ایده
آل ترین نقطه برای گذران اوقات فراغت خانواده ها به شمار می آید . خب از همین مقدمه کوتاه حتماً شما دوستان متوجه
دلیل نگرانی من شده اید. بله همان بحث قدیمی و تکراری تخریب دشت برم .
از همین فرداست که
خانواده های محترم کازرونی برای تفریح،
صرف ناهار و عصرانه، گروه گروه پا به دشت
برمی می گذارند که جز سایبان بلوط هایش هیچ امکانات دیگری برای پذیرایی از میهمانان خویش ندارد؛ و از
همین فرداست که گروهی از همین میهمانان سپاسگزاری خود را از دشت برم با شکستن شاخه
های درختان و سوزاندن آنها و ریختن آشغال
پاسخ خواهند داد. پس بیراه نمی گویم که از این پس دلهره های دشت برم آغاز خواهد شد
دشت برمی که در این دو سه سال اخیر با
روزه داری خود را زنده نگه داشته و به علت خشکسالی های پیاپی کم رمق و بیمار
گردیده و بخشی از بلوط هایش به خشکی گرائیده امروز بیش از هر زمان دیگری نیاز به
مراقبت و نگهداری ما دارد. عزیزان، دوستان، همشهریان به خدا قسم باور کنید که دشت
برم سرمایه ی بزرگیست که خداوند به این
شهرو مردمانش ارزانی داشته است و ماقدر این گوهر گرانبها را نمی دانیم همانگونه که
قدر پریشان را ندانستیم و امروز بزرگترین آرزویمان این شده است که بار دیگر پر از
آبش ببینیم. آرزو به دلمان مانده که یکبار
دیگر انعکاس منظره بی بدیل کوههای اطراف در زلال آبش را تماشا کنیم و فقط باید
دلخوش به قاب عکسهای به جا مانده بر دیوار خانه هایمان باشیم و افسوسش را بخوریم .
عزیزان ارزش وجود دشت برم نیز برای شهر ما کم از پریشان نیست. همین اکسیژن خالص و
هوای پاکی که تنفس می کنیم هدیه ی ارزشمندی ست که دشت برم بی مزد و منّت نثار
ساکنان این دیار می کند . خداوکیلی همه ی استان پهناور فارس را زیر ورو کنید ، در
کجا طبیعتی به این زیبایی خواهید یافت ؟ در سرزمین پهناور ایران زمین که بخش عمده
آن را بیابانها پوشانده وجود چنین طبیعت بکر و ناب چیزی شبیه یک معجزه است . پس
چرا ما قدرش را ندانیم ؟
از سوی دیگر خوشبختانه در دو سه سال اخیر با تلاش های بی
دریغ دوست داران محیط زیست و گروه های مردم نهاد، اقبال و توجه عمومی به حفظ و
نگهداری از این ثروت گران بها رو به افزایش است و با افزایش آگاهی عمومی امید به
آن می رود که از این پس دشت برم کمتر از
گذشته با بحران هایی هم چون آشغال پراکنی رو به رو شود.
وقتی قهرمان جهان هم به یاری دشت برم می شتابد.
آدینه ای که گذشت باز هم گروه های مردم نهاد کازرون و بویژه
انجمن میراث پریشان و گروه کوهنوردی آزادگان
با تدارک برنامه پاکسازی دشت برم تلاش نمودند گامی دیگر در جهت ارتقاء
فرهنگ عمومی در زمینه ی محیط زیست
بردارند. هر چند نگارنده امسال به خاطر
پاره ای گرفتاری ها توفیق حضور در جمع دوستان را نداشت، اما وظیفه ی اجتماعی ایجاب
می کند که کار ارزشمند دوستان مان را بستائیم و دست شان را به گرمی بفشاریم. به
خصوص آن که در این روز به یادماندنی قهرمان پرتاب نیزه جهان و دارنده مدال های خوش
رنگ جهانی، آقای عبدالرسول میرشکاری هم در جمع هم شهریان خود حاضر گردید و دوش به دوش دیگران سهمی در پاکسازی دشت
برم داشت. حرکت ارزنده ای که می تواند سرمشق و الگوی خوبی برای جوانان این شهر
باشد تا بدانند که در کنار کار و تحصیل نیز می بایست در فرهنگ سازی و فعالیت های
اجتماعی شرکت داشت.
در این برنامه فرهنگی
تعداد پنج دستگاه مینی بوس، داوطلبان را
از کازرون به منطقه دشت برم منتقل نمود و
فعالان محیط زیست با پراکنده شدن در نقاط مختلف دشت برم اقدام به جمع آوری زباله های رها شده در طبیعت
پرداختند و نهایتاً پس از اتمام ماموریت خود همگی در ساعت 9:30 بامداد در مقابل
مجتمع رفاهی و مسجد دشت برم جمع شدند و شاهد برنامه پرواز پاراگلایدر و پخش بذر
بلوط و بادام کوهی بر فراز کوهستان منطقه بودند.
در این برنامه محیط زیستی، همان گونه که اشاره شد حضور آقای
میرشکاری قهرمان جهان و حجت الاسلام لطفی دادستان شهرستان، همچنین گروهی از شخصیت
های علمی و جامعه ی پزشکی از جمله دکتر رضاخواه و نیز مهندس والی و خداپرست و
تعدادی از پرسنل اداره منابع طبیعی نیز درکنار فعالان اجتماعی به چشم می خورد که
در جای خود قابل تقدیر و سپاسگزاری است.
امید است با انجام این گونه برنامه ها روز به روز شاهد آن
باشیم که خسارات کمتری به عرصه های محیط زیست سرزمین مان وارد آید و مردم فهیم ما
قدر این موهبت خدادادی را بیش از پیش بدانند.
با وجود تمام تلاشهای گروه ها و سازمان های مختلف جهت فرهنگ سازی حفظ طبیعت بوسیله ی فعالیت هایی اعم از پاکسازی (نمایش و تبلیغات )و ... به نظر بنده به تنهایی قادر به تغییر طبیعت ستیزی نبوده و چه بسا که با برنامه های ریشه ای و برنامه ریزی بلند مدت و به کارگیری نیروی تمام دوست داران طبیعت جهت آموزش و تکریم طبیعت ،این مهم دست یافتنی خواهد بود.
با تشکر فراوان