یک عضو کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس از ارایه طرحی توسط برخی نمایندگان مبنی بر جایگزینی حبس ابد به جای اعدام برای قاچاقچیان مواد مخدر خبر داد.

میر هادی قره سید رومیانی در گفت‌وگو با خبرنگار پارلمانی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ضمن اعلام این خبر گفت: نمایندگان مجلس طرحی ارایه کردند که طبق آن اصلاحی در قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب مجمع تشخیص مصلحت نظام در حوزه اعدام انجام می‌شود.

وی ادامه داد: نمایندگان طبق طرح ارایه شده می‌خواهند مجازات اعدام به جز در موارد قاچاق مسلحانه مواد مخدر به حبس ابد تبدیل شود.

این نماینده مجلس خاطر نشان کرد: در این طرح، نمایندگان وضعیت موجود در مجازات‌های مربوط به مواد مخدر و هزینه سنگین و طاقت فرسایی که ایران اسلامی به دلیل حایل بودن میان غرب و شرق می‌پردازد را نیز مورد بررسی قرار می‌دهند.

قره سید همچنین گفت که این طرح اکنون برای بررسی به کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس می آید.

آنچه در بالا آمد خبری است که روز سه‌شنبه ۱۷ آذر ۱۳۹۴ بر روی تلکس های خبری نقش بست.

حالا نگاهی هم بیندازیم به قوانینی که مجمع تشخیص مصلحت نظام در سوم ابان ماه 68 تصویب نموده است:

ماده 2- هرکس مبادرت به کشت خشخاش یا کوکا کند و یا برای تولید موادمخدر به کشت شاهدانه بپرازد، علاوه بر امحاء کشت، برحسب میزان کشت ‌به شرح زیر مجازات خواهد شد:

1- بار اول، ده تا صد میلیون ریال جریمه نقدی.

2- بار دوم، 50 تا 500 میلیون ریال جریمه نقدی و سی تا هفتاد ضربه شلاق.

3- بار سوم، صد میلیون تا یک میلیارد ریال جریمه نقدی و یک تا هفتاد ضربه شلاق و دو تا پنج سال حبس.

4- بار چهارم، اعدام.

‌تبصره - هرگاه ثابت شود کشت خشخاش یا کوکا یا شاهدانه به دستور مالک و یا مستاجر ملک و یا قائم مقام قانونی آنها صورت گرفته است، شخص‌ دستوردهنده که سبب بوده است به شرط آن که اقوی از مباشر باشد، به مجازاتهای مقرر در این ماده محکوم می‌شود و مباشر که متصدی کشت بوده‌ است، به 10 تا 30 میلیون ریال جریمه نقدی و پانزده تا چهل ضربه شلاق محکوم خواهد شد.

ماده 4- هرکس بنگ، چرس، تریاک، شیره، سوخته و یا تفاله تریاک را به هر نحوی به کشور وارد و یا به هر طریقی صادر و ارسال نماید یا مبادرت به‌تولید، ساخت، توزیع یا فروش کند یا در معرض فروش قرار دهد، با رعایت تناسب و با توجه به مقدار مواد مذکور به مجازاتهای زیر محکوم می‌شود:

1- تا پنجاه گرم، تا چهارمیلیون ریال جریمه نقدی و تا پنجاه ضربه شلاق.

2- بیش از پنجاه گرم تا پانصد گرم، از چهارمیلیون تا پنجاه میلیون ریال جریمه نقدی و بیست تا هفتاد و چهار ضربه شلاق و در صورتی که دادگاه لازم‌ بداند تا سه سال حبس.

3- بیش از پانصد گرم تا پنج کیلوگرم، از پنجاه میلیون ریال تا دویست میلیون ریال جریمه نقدی و پنجاه تا هفتاد و چهار ضربه شلاق و سه تا پانزده سال‌حبس.

4- بیش از پنج کیلوگرم، اعدام و مصادره اموال به استثناء هزینه تأمین زندگی متعارف برای خانواده محکوم.

‌تبصره - هرگاه محرز شود مرتکبین جرائم موضوع بند 4 این ماده برای بار اول مرتکب این جرم شده و موفق به توزیع یا فروش آنها هم نشده و مواد، ‌بیست کیلو یا کمتر باشد دادگاه با جمع شروط مذکور آنها را به حبس ابد و هفتاد و چهار ضربه شلاق و مصادره اموال به استثناء هزینه تأمین زندگی‌ متعارف برای خانواده آنها محکوم می‌نماید. در اوزان بالای بیست کیلوگرم مرتکبین تحت هر شرایطی اعدام می‌شوند.

ماده 5- هرکس تریاک و دیگر مواد مذکور در ماده 4 را خرید، نگهداری، مخفی یا حمل کند با رعایت تناسب و با توجه به مقدار مواد و تبصره ذیل همین‌ ماده به مجازاتهای زیر محکوم می‌شود:

1- تا پنجاه گرم، تا سه میلیون ریال جریمه نقدی و تا پنجاه ضربه شلاق.

2- بیش از پنجاه گرم تا پانصد گرم، پنج تا پانزده میلیون ریال جریمه نقدی و ده تا هفتاد و چهار ضربه شلاق.

3- بیش از پانصد گرم تا پنج کیلوگرم، پانزده میلیون تا شصت میلیون ریال جریمه نقدی و چهل تا هفتاد و چهار ضربه شلاق و دو تا پنج سال حبس.

4- بیش از پنج کیلوگرم یا بیست کیلوگرم، شصت تا دویست میلیون ریال جریمه نقدی و پنجاه تا هفتاد و چهار ضربه شلاق و پنج تا ده سال حبس و در ‌صورت تکرار برای بار دوم علاوه بر مجازاتهای مذکور، به جای جریمه مصادره اموال به استثناء هزینه تأمین زندگی متعارف برای خانواده محکوم، و ‌برای بار سوم اعدام و مصادره اموال به استثناء هزینه تأمین زندگی متعارف برای خانواده محکوم.

5- بیش از بیست کیلوگرم تا یکصد کیلوگرم، علاوه بر مجازات مقرر در بند 4 به ازاء هر کیلوگرم دو میلیون ریال به مجازات جزای نقدی مرتکب اضافه‌ می‌گردد و در صورت تکرار اعدام و مصادره اموال به استثناء هزینه زندگی متعارف برای خانواده محکوم.

6- بیش از یکصد کیلوگرم، علاوه بر مجازات جریمه نقدی و شلاق مقرر در بندهای 4 و 5 حبس ابد و در صورت تکرار اعدام و مصادره اموال به‌استثناء هزینه تأمین زندگی متعارف برای خانواده محکوم.

‌تبصره - «‌مرتکبین جرائم فوق چنانچه به صورت زنجیره‌ای عمل کرده باشند و مواد برای مصرف داخل باشد، مشمول مجازاتهای ماده 4 خواهند بود و‌چنانچه یکی از دو شرط موجود نباشد به مجازاتهای این ماده محکوم می‌گردند.»

ماده 6- مرتکبین جرائم مذکور در هر یک از بندهای 1، 2 و 3 دو ماده 4 و 5 در صورت تکرار جرم مذکور در همان بند یا هر یک از بندهای دیگر، برای‌ بار دوم به یک برابر و نیم، برای بار سوم به دو برابر و در مرتبه‌های بعد به ترتیب دو و نیم، سه، سه و نیم و... برابر مجازات جرم جدید محکوم خواهند‌ شد. مجازات شلاق برای بار دوم به بعد، حداکثر هفتاد و چهار ضربه است. ‌چنانچه در نتیجه تکرار جرائم موضوع بندهای مذکور از ماده 4 میزان مواد به بیش از پنج کیلوگرم برسد مرتکب به مجازات اعدام و مصادره اموال‌محکوم می‌شود و چنانچه در نتیجه تکرار جرائم مذکور از دو ماده 4 و 5 یا بندهای مذکور در ماده 5 مواد به بیش از پنج کیلوگرم برسد به دو برابر‌ مجازات بند 4 از ماده 5 محکوم خواهد شد.

ماده 8- هر کس هروئین، مرفین، کوکائین، و دیگر مشتقات شیمیائی مرفین و کوکائین را وارد کشور کند، یا مبادرت به ساخت، تولید، توزیع، صدور،‌ ارسال، خرید و فروش نماید و یا در معرض فروش قرار دهد و یا نگهداری، مخفی یا حمل کند با رعایت تناسب و با توجه به میزان مواد به شرح زیر‌ مجازات خواهد شد:

1- تا پنج سانتی گرم، از پانصد هزار ریال تا یک میلیون ریال جریمه نقدی و بیست تا پنجاه ضربه شلاق.

2- بیش از پنج سانتی گرم تا یک گرم، از دو میلیون تا شش میلیون ریال جریمه نقدی و سی تا هفتاد ضربه شلاق.

3- بیش از یک گرم تا چهار گرم، از هشت میلیون تا بیست میلیون ریال جریمه نقدی و دو تا پنج سال حبس و سی تا هفتاد ضربه شلاق.

4- بیش از چهارگرم تا پانزده گرم، از بیست میلیون تا چهل میلیون ریال جریمه نقدی و پنج تا هشت سال حبس و سی تا هفتاد و چهار ضربه شلاق.

5- بیش از پانزده گرم تا سی گرم، از چهل میلیون تا شصت میلیون ریال جریمه نقدی و ده تا پانزده سال حبس و سی تا هفتاد و چهار ضربه شلاق.

6- بیش از سی گرم، اعدام و مصادره اموال به استثناء هزینه تأمین زندگی متعارف برای خانواده محکوم.

‌تبصره 1- هرگاه محرز شود مرتکب جرم موضوع بند (6) این ماده برای بار اول مرتکب این جرم شده و موفق به توزیع یا فروش آن هم نشده در صورتی‌که میزان مواد بیش از یکصد گرم نباشد با جمع شروط مذکور یا عدم احراز قصد توزیع یا فروش در داخل کشور با توجه به کیفیت و مسیر حمل، دادگاه ‌به حبس ابد و مصادره اموال به استثناء هزینه تأمین زندگی متعارف برای خانواده محکوم، حکم خواهد داد.

ماده 9- مجازاتهای مرتکبین جرائم مذکور در بندهای 1 تا 5 ماده 8 برای بار دوم یک برابر و نیم مجازات مذکور در هر بند و برای بار سوم دو برابر میزان‌مقرر در هر بند خواهد بود. مجازات شلاق برای بار دوم به بعد، حداکثر هفتاد و چهار ضربه می‌باشد. ‌چنانچه در مرتبه چهارم مجموع مواد مخدر در اثر تکرار به سی گرم برسد مرتکب در حکم مفسد فی الارض است و به مجازات اعدام محکوم می‌شود.‌ حکم اعدام در صورت مصلحت در محل زندگی محکوم و در ملاء عام اجرا خواهد شد. ‌چنانچه مجموع مواد مخدر در مرتبه چهارم در اثر تکرار به سی گرم نرسد مرتکب به چهل تا شصت میلیون ریال جریمه نقدی ده تا پانزده سال حبس و‌سی تا هفتاد و چهار ضربه شلاق محکوم می‌شود.

ماده 11- مجازات اقدام به قاچاق مواد مخدر موضوع این قانون به طور مسلحانه اعدام است و حکم اعدام در صورت مصلحت در محل زندگی مرتکب‌ در ملاء عام اجرا خواهد شد.

ماده 32- احکام اعدامی که به موجب این قانون صادر می‌شود پس از تأیید رئیس دیوانعالی کشور و یا دادستان کل کشور قطعی و لازم الاجرا است. در‌سایر موارد چنانچه حکم به نظر رئیس دیوانعالی کشور و یا دادستان کل کشور در مظان آن باشد که برخلاف شرع یا قانون است و یا آنکه قاضی‌ صادرکننده حکم صالح نیست، رئیس دیوان عالی کشور و یا دادستان کل کشور حق تجدیدنظر و نقض حکم را دارند لکن وجود این حق مانع قطعیت و‌ لازم الاجرا بودن حکم نیست.

ماده 38- دادگاه می‌تواند در صورت وجود جهات مخففه مجازاتهای تعزیری مقرره در این قانون را تا نصف حداقل مجازات آن جرم تخفیف دهد. در‌ صورتی که مجازاتی فاقد حداقل باشد همان مجازات تا نصف تخفیف می‌یابد. میزان تخفیف در احکام حبس ابد 15 سال خواهد بود و در مورد‌ مجازات اعدام تقاضای عفو و تخفیف مجازات به کمیسیون عفو ارسال خواهد شد.

‌تبصره - کلیه محکومینی که پس از صدور حکم به نحوی با نیروی انتظامی یا سازمان عمل کننده همکاری نمایند و اقدام آنها منجر به کشف شبکه‌ها‌ گردد، دادگاه صادرکننده رأی می‌تواند با تقاضای نیروی انتظامی و یا سازمان عمل کننده براساس اسناد مربوطه، مجازات وی را ضمن اصلاح حکم سابق‌الصدور تا نصف تخفیف دهد.

ما در این جا تنها ماده هایی که حکم اعدام داشت را بیان کردیم.

در حالی که حکم اعدام در این قانون را می توان به شکل گفته شده بسیار حداقلی شمرد و مجازات های دیگر نیز، به خصوص مجازات های مالی در نظر گرفته برای زمان ما، بسیار اندک به حساب می آید، و از سوی دیگر همگان می دانیم که هر گرم موادمخدر، می تواند فردی را از جامعه جدا کرده و انگلی در جامعه مبدل نماید یا آن که به کلی از هستی ساقط نماید و فرد دست به هر کاری بزند، که در برخی از مواقع شاهد بوده ایم که فرد خود و یا اطرافیان خود را به قتل می رساند، و بر همگان این امر واضح است که قاچاق مواد مخدر خود نوعی فساد فی الارض است، این قوانین باعث شده است که روز به روز قاچاقچیان مواد مخدر جری تر شده و بیش از پیش به این فساد دست زنند. حال سئوال این جاست در حالی که مردم و مسئولین از این مماشت قانونی با قاچاقچان موادمخدر فریادشان به آسمان بلند شده است چرا باید حرف های مزخرف مشتی انسان مفسد که قصد دارند تا امنیت را در کشور از بین ببرند باعث گردد تا این مجازات اعدام به حبس ابد تغییر یابد؟

چه شده است که مجلسیان چند ماه مانده به انتخابات مجلس شورای اسلامی دست به ارائه چنین لایحه ای می زنند؟

کدام یک از نمایندگان دست به این اقدام زده اند؟ و چرا؟

ما نمی خواهیم قضاوت کنیم اما تصویب چنین لایحه ای تنها چراغ سبز نشان دادن به قاچاقچیان موادمخدرخواهد بود.

البته این نکته حائز اهمیت است که برخی به قول خودشان کارشناس ارائه نظر داده اند که حکم اعدام نتوانسته است از بروز مفاسد از جمله قاچاق موادمخدر جلوگیری نماید.

جواب این نقد را هم باید این گونه داد که باید دو نکته مهم را مورد توجه قرار داد: اول آن که آیا با ساده گرفتن قضیه جلوی مفاسد گرفته می شود؟ و دوم آن که چرا به دنبال این نبوده اید که کارشناسانه قضیه را بررسی کنید تا متوجه شوید عیب کار از کجاست.

اگر به قضیه نگاه کنیم باید گفت که اگر حکم اعدام نتوانسته است جلوی این فساد را بگیرد آیا حبس ابد می تواند جلوی آن را بگیرد؟

مسلماً خیر.

اما در باب قسمت دوم هم باید عرض کنم که حتی اگر این آقایان بسیار سطحی به قضیه نگاه می کردند و یک کارشناسی ساده متوجه می شدند که اتفاقا سخت گیری در چنین مواردی نتیجه مثبت دارد. اما اگر این سخت گیری در قانون باشد اما در عمل آن را به اشکالی ساده بنگریم و با حالتی مسخره با آن برخورد کنیم تا لوث شود، مسلماً نتیجه معکوس خواهد داشت.

وقتی قاچاقچی مواد مخدر می داند که افرادی در سیستم قضایی به گونه ای فاسد هستند که براحتی می تواند از زیر تیغ بیرون آید، و یا پس از دستگیری می تواند با انواع ترفندها از زیر تیغ و گاه حبس و جریمه نیز بجهد، مسلماً دیگر به این مسئله نگاهی تمسخرآمیز خواهد داشت؛ چیزی که متاسفانه امروز می بینیم. و این مسئله آن قدر واضح است که اکثر مردم کوچه و بازار هم می دانند. چون دیده اند که فرد پس از دستگیری زودتر از کسی که او را دستگیر کرده است بیرون می آید...

و از همه مهمتر این که بیایید نگاهی بیندازیم به کشورهایی که در این موارد به سختی و در کمال اقتدار برخورد می کنند. همچون عربستان یا کره شمالی یا چین یا... آیا در این کشورها چیزی تحت عنوان معتاد یا قاچاقچی می بینیم؟ و اگر از مردم این کشورهای معتاد و قاچاقچی هستند آیاد درون مرزهای کشورشان فعالیت دارند؟

پس مشکل از نوع قانون نبوده و نیست بلکه در نوع اجرای قانون است...

قضاوت با شما خواننده عزیز