هر شهری در تمام نقاط جهان فارغ از سطح پیشرفتگی، دارای یک سری نقاط قوت و ضعف می باشند و این طبیعی و غیر قابل انکار است؛ چرا که متناسب با رشد و گذشت زمان، نیازها و توقعاتی پیش خواهند آمد که می طلبد رفع شوند. حال برخی به موقع مرتفع، برخی کمی با تاخیر، و برخی هم ممکن است مورد غفلت و فراموشی قرار گیرند، حتی اگر مهم و ضروری باشند.

شهر کازرون نیز از این قاعده مستثنی نیست؛ قاعده ایی که توجه و رسیدگی(البته تقدیر و تشکر جهت نقاط قوت) مسئولین و مردم را به طور مرتبط و مستمر می طلبد.

مواردی از نقاط ضعف شهر کازرون را ذکر کرده و امیدوارم شهرداری محترم و مسئولین ذی ربط خمی به ابروان خود نیاورده و انتقاد پذیر و صبور باشند.

نقاط ضعف شهر و شهرداری کازرون در چند سال اخیر

1-      چرا اکثر آب نماها در میادین و پارک های کازرون بدون آب و غیر فعال هستند؟

این سئوالی است که مدت ها ذهن بنده را درگیر خود نموده است. وقتی از کنار آب نماهای خالی از آب میدان معلم, پارک مردانی، پارک آزادی، میدان بعثت(فلکه سنگی) و غیره عبور می کنم، در فکر فرو می روم که وقتی این آب نماها خاموش و غیر فعال هستند، در واقع چرا ساخته شده اند!!!!!!!

آیا آب نیست؟

آیا مدیریت نیست؟

چندی پیش میدان کارگر یا "دولچه" داری آب بود؛ اما متاسفانه چند ماهی است خالی از آب شده و بیم آن دارم که فواره آبی میدان قدس و حافظ نیز به سرنوشت مشابه ای دچار شوند.

خواهش می کنم مسئولین محترم با پیگیری های لازم، این آب نماها و فواره های آبی را مجددا راه اندازی نمایند، چراکه هم در لطافت هوا نقش مهمی ایفا می کنند، و هم در زیباسازی شهر و بهداشت روان شهروندان (در واقع حس سرزندگی و شادابی به شهر می بخشند).

2-      رنگ آمیزی در سطح شهر کازرون بسیار ضعیف و ناچیز است.

یکی از راههای زیبا سازی یک شهر، رنگ آمیزی دیوارها، مکان های مختلف، تابلوها و میله ها می باشد. عملی که شهرداری شیراز در آن نمره بسیار خوبی را دارا می باشد(18 از 20) ولی کازرون خیلی ضعیف (کمتر از 10) است.

بیش از 70 درصد تابلوها و میله های مختلف در شهر کازرون باید دوباره رنگ شوند و تعدای از تابلوها مانند تابلوی بوستان مردانی نیز باید تعویض شود.

خیلی زننده است که بر روی دیوارهایی که می توان نقوش طبیعت و گل و گیاه کشید، پر شده از شعارها و تبلیغات با دست خط بد و بدقواره. به نظرم شهرداری محترم کازرون باید انقلابی در این زمینه انجام دهد. جا دارد که تقدیر و تشکر کنم از جناب آقای موصلی(شهردار سابق کازرون) که در زمان زمامداری ایشان اکثر دیواره ها رنگ شدند و انصافا عملکرد خوبی داشتند. البته تاکید بنده علاوه بر رنگ نمودن میله ها و تابلوها، ایجاد نقش های طبیعت و سر زنده می باشد.

3-      عرض کم اکثر پل های درون شهری کازرون:

پل های اکثر کوچه های کازرون که به خیابان منتهی می شوند و یا خیابان هایی که به بلوارها وصل می شوند، نیاز به تعریض دارند. بنده بارها از کوچه ها و خیابان هایی رد شده ام که به سختی فقط یک ماشین میتواند از روی پل آن عبور کند و برخی از آنها نیز عملا غیر فعال هستند، چرا که واقعا عرض کمی دارند. نمیدانم شهرداری محترم چه تصمیماتی دارد که تا حد ممکن پل ها را کم عرض می سازد. ولی بد نیست بدانیم که یکی از عوامل ترافیک، همین پل های کم عرضی است که کوچه ها را به هم و در کل تمام مسیر ها را به هم مرتبط می سازد.

4-      عدم پیگری به موقع و سرعت مناسب مجموعه شهرداری در یک پروژه(قبل، در حال و بعد):

بارها شاهد این ماجرا بوده و هستم که پروژه ایی مانند درخت کاری در یک فضای سبز انجام می گیرد و تعدادی نهال کاشته می شود ولی بعد از یک مدت تعداد انگشت شماری از این درخت ها به هر دلیل خشک شده یا از بین می رود و دیگر درختی در آن مکان کاشته نمی شود ولی اگر این اتفاق در شهری مثل شیراز یا اصفهان رخ دهد، بلافاصله درخت مذکور با یک درخت همنوع و هم اندازه جایگیزین می شود. چرا؟ چون برای آنها صرفا کاشت درخت مهم نیست بلکه نوع درخت، تراکم و ردیف نیز برای آنها بسیار مهم است.

یا به طور مثال پروژه ای آغاز می شود و آنقدر این پروژه طولانی می شود، که واقعا بعضی موقع حس می کنیم واقعا تعطیل شده و یا نیمه کاره رها گردیده است؛ بعضی مواقع بعد از چند سال و بعداز اینکه شهردار جدیدی می آید، آن پروژه تکمیل می گردد. (پروژه نیمه تمام پارک بانوان، عدم تکمیل پارک مردانی، سلمان فارسی و پارک آزادی که)

به نظر بنده به جای شروع چند پروژه به طور همزمان، یک پروژه را تکمیل کنند و بعد به سراغ دیگری بروند تا اگر منابع مالی با مشکل مواجه شد، چند پروژه که می تواند چهره ی قسمتی از شهر را مخدوش کند، با وقفه هر چند کم روبرو نشود.

5-      نورپردازی بلوارهای تازه تاسیس که در پایان با بد سلیقگی تکمیل شد.

اگر توجه به بلوارهای تازه تاسیس در شهرک ولیعصر(عج) و پردیس و غیره کرده باشیم، متوجه می شویم که نورپردازی مناسبی صورت گرفته اما اگر دقیق تر نگاه کنیم کابلهای روکش داری را میبینیم که به جای اینکه در زیر زمین باشد و از داخل میله های چراغ های بلوارها به لامپ ها برسند، در هوا به صورت معلق و زننده ایی کشیده شده است که فقط می توان تاسف خورد به حال کارشناسانی که همچنین طرحی را ارئه دادند!!!!!!

مثال دیگر این است که در یک اقدام زیبا و بی نظیر، شاهد بودیم که درختان میدان حافظ با رشته لامپ های رنگارنگ و کوچک تزئین شد و نقش بسیار زیادی در زیبا سازی میدان مذکور و اطراف داشت، اما متاسفانه این روزها اکثر این لامپ های ریز عمرشان تمام و از بین رفته اند و نیازمند تعویض می باشند ولی متاسفانه پیگیری لازم صورت نمی گیرد (شاید 50 هزار تومان هم هزینه نداشته باشد ولی میلیون ها ارزش دارد).

6-      سرنوشت تپه های موجود در شهر که نامعلوم رها شده.

یکی از موهبت هایی که در درون شهر ما وجود دارد، تپه های زیبا و مختلف است که متاسفانه نه قدر و نه استفاده درست از آنها را میدانیم .

چند سالی بود که تپه ها با پدیده ایی به اسم تپه خواری روبرو شده بودند که حتی فرماندار کازرون هم اظهار ناتوانی در مقابل این پدیده شوم می کرد و فعالان کازرون نیز شاهد بوند که واقعا تپه ها کم کم خورده و از بین می روند اما فعلا تن این تپه ها که زخم های بزرگی خورده اند بی جان رها شده اند.

تپه هایی که با مدیریت صحیح می توانند به فضای سبز و مکان های تفریحی تبدیل، و قلب تپنده گردشگری درون شهری کازرون شوند؛ ولی حیف که فعلا خشک و خالی و با اندکی درخت در برخی از تپه ها، چیز بیشتری جز حسرت وجود ندارد.

به طور مثال تپه ایی که روبروی پارک 1100 شهید قرار دارد، می تواند با درخت کاری و ایجاد مسیر مناسب هم در ورزش همگانی مکان مهم و نمونه ایی باشد و هم می توان با ایجاد آلاچیق های زیبا و نورپردازی مناسب، نه تنها مکان تفریح مردم شهر و شهرستان باشد، بلکه باتوجه به قرارگیری در همجواری ترمینال مسافربری و خروجی شهر به سمت شیراز، در جذب گردشگر و رونق شهر نقش خوبی ایفا کند.

7-      ادامه دارد.....