درووووووووووود

شنوندگان عزیز رادیو صدای کازرون با نام و یاد خدا آغاز می کنیم برنامه ی این هفته که قسمت دوم بحث افراط و افراط گری در شهرستان بود و طبق برنامه ی قبل در خدمت کارشناس اجتماعی برنامه های رادیو کازرون هستیم و بدون مقدمه شروع می کنیم. جناب استاد خوش بیان خوش آمدید این شما و این هم میکروفن رادیو کازرون

شوری نه‌ چنان گرفت ما را / کز دست توان گرفت ما را

ما هیچ گرفته‌ایم از او / او هیچ از آن گرفت ما را

هر گه به تو عرض حال کردیم / در حال زبان گرفت ما را

هر دوست که در جهان گرفتیم / دشمن به از آن گرفت ما را

استاد خوش بیان عذر می خوام که صحبت شما را فطع کردم لطفا بفرمایید که شعری را که خواندید از کیست؟

- با تشکر از دقت نظر جناب عالی، این شعر از غزلیات رضی‌الدین آرتیمانی است. مشهور به میرمحمد، متخلص به رضی (زادهٔ ۹۷۸ در روستاه آرتیمان از توابع تویسرکان) از شاعران و عارفان مشهور دوران صفویه است.

داشتم خدمت شما و شنوندگان محترم برنامه عرض می کردم که مثلاً در بحث عزاداری ایام محرم، انواع و اقسام علامت و شدّه و عَلَم و کُتَل و سِنج و دَمام و زنجیر و طبل و شیپور راه می اندازیم تا ما بهتر از دیگران باشیم و محله ی ما عزادارتر نشان داده شود. یعنی از هدف اصلی عزاداری و ارادت به امام حسین (ع) دور می شویم و هر سال به خیل نذر کنندگان شربت های رنگارنگ و شیر و کیک و لیوان های یک بار مصرف زیادتر می شود و در اعیاد هم این زیاده روی ها به حدی می شود که چهارراه را می بندیم و تیر و تفنگ در می کنیم و شیر و شربت و بعضی ها هم موز می دهند و دریغ از یک کمک مالی یا غذایی به چند خانواده ی ضعیف و مستمند؛ چون شاید در آن جشن و پایکوبی و ریخت و پاش منظوری دیگر نهفته که در منظر عموم صورت می گیرد و در کمک به نبازمندان، فقط خودمانیم و خدا و کسی نمی بیند که آفرین بگوید!

و دیگ و پلو و برنج و خورشت و مرغ و حلوا و آش و دیگر نذورات که به همسایه ها و فامیل دور! و قوم و خویش هایی می رسد که همیشه دارند و دست شان به دهن شان می رسد، اما بحث مد شدن است، و این که ما نباید از دیگران عقب بیافتیم؛ حتی اگر ذات و برکت خداوند را حیف و میل کنیم و غذایی درست کنیم که همان جمله ی "انگار طرف نذر داشته" را براش به کار ببریم. یعنی قابل خوردن نیست! و افراط در این گونه نذورات. چرا نذر نمی کنیم که یک خانواده ی مستمند را تحت پوشش خود بگیریم؟!

یا رب به زبان چه رانده بودیم /کاتش به زبان گرفت ما را

دیدیم جهان بجز طرب نیست / ز آن دل ز جهان گرفت ما را

پا از سر ما نمی کشد غم / گوئی به ضمان گرفت ما را

بس حرف که بر رضی گرفتیم/ بعضی سخنان گرفت ما را

در بحث ازدواج و بعله برون و نامزدی و عقد و عروسی و گرفتن تالار و خرید یا اجاره ی لباس گران قیمت عروس  و لباس و خرید طلا و جواهرات و دعوت از مهمانان و کیفیت شام عروسی و موزیک زنده یا دی جی و دعوت های با مخارج آن چنانی از خانواده ی داماد و پلو پشت پرده و پاتختی، در حد خودکشی داریم از هم جلو می زنیم و چنان افراط داریم که زندگی برای قشر متوسط و ضعیف هم سخت می شه، چون این بندگان خدا که نمی تونن این همه ریخت و پاش را داشته باشن و عکس العملش اینه که از طر ف فامیل یا دوستان نزدیک یا خانواده ی داماد یا عروس ممکنه مورد سرزنش قرار بگیرن!

و در بحث جهیزیه هم همین تجملات و شاه نشینی و هزینه های زیاد کمر خانواده ها را خم کرده البته برای مرفعین کم درد فرقی نداره اما تاثیر این نوع زندگی تجملاتی باعث چشم هم چشمی می شود و سختی زندگی را در بر دارد اما متأسفانه عادت شده و افراط بیداد می کند.

ولی تو را به خدا در دور از جون تون مرگ و میر اقلا افراط نکنین چه قدر شاخه گل که چه عرض کنم چه قدر تاج گل میارین چرا قبر می خری یک میلیارد یا پانصد میلیون و مرده را مثلا در حرم شاه چراغ دفن می کنی و فکر می کنی که هم جواری با حضرت شاه چراغ  گذرنامه ی بهشت را به همراه داره. به خدا قسم شاید همین مرده در زمان زنده بودنش آرزوی پنجاه هزارتومن داشته یا آرزوی یک کیلو موز داشته یا حداقل آرزوی داشتن خانواده ای گرم و صمیمی و فرزندانی که پیران شان را در آسایشگاه تنها نگذارند یا به آن ها سر بزنند و خواسته های شان را اجابت کنند. ولی حالا که مرده، سنگ چند میلیونی با اشعار آن چنانی می گذارند روی جسدش؛ و اماری و گل و نرده و چراغ و سقف. چرا این قدر افراط؟ چرا برای مجلس ختم باید یک مداح آورده شود که یک میلیون و نیم یا پانصد هزارتومن بگیرد، تا برای مرحوم مغفور زنده یاد از دست رفته ی جنت مکان خلد آشیان فوت کرده ی به رحمت ایزدی پیوسته ی به دیار باقی شتافته ی دست از دنیا کوتاه شده ی به دیدار خدا رفته روضه بخونه؟ و بیشتر وقت به جای تلاوت دو خط از آیات قرآن کریم همش نوحه های بی ربط بخونه و چنان توی میکروفن داد بزنه که هفت تا محله اون طرف تر بفهمن که فلان مداح توی مجلسه نه فلان کس فوت کرده؟

ایهالناس، افراط در مرده پرستی و چشم هم چشمی در برگزاری مجالس ترحیم را لطفا باب نکنید و ترویج ندهید، چون آدم های ضعیف هم مرده دار هستند و مجبور می شوند که در تقلا بیافتند. ما کازرونی ها در بیشتر کارهای مان افراط می کنیم و در خیلی کارها هم تفریط که در قسمتی دیگر به آن خواهیم پرداخت.

- استاد خوش بیان عزیز از جناب عالی تشکر ویژه داریم و امیدواریم که در برنامه های بعدی و موضوعات متفاوت هم در خدمت شما و بیانات ارزش مندتان باشیم.

- بنده هم از شما و رادیو صدای کازرون سپاس گزارم که این وقت را در اختیار بنده گذاشتید و از مردم خوب کازرون هم که شنونده بودند تشکر می کنم.

ای کازرونی هایی که از افراط و تفریط بی زار هستید دوست تان داریم.

دوستت دارم یار کازرونی/ دوستت دارم یارکازرونی/ دوستت دارم یار کازرونی

رادیو صدای کازرون را هر پنجشنبه در کازرون نما بخوانید