روستای تاریخی دوسیران را در دامنه تپه ای پرشیب و رو به جنوب ساخته اند تا در زمستان تابش آفتاب به گرم شدن خانه ها کمک کند. از قضا همین ویژگی موجب می شود تا در بعدازظهرهای تابستان نیز پشت به آفتاب باقی بماند و کمتر آفتاب خانه ها را اذیت نماید.

دوسیران روستایی است با ارتفاع حدود 1400 متر از سطح دریا با زمستان های سرد و احیاناً برفی و تابستان های ملایم، همراه با هکتارها باغ سردسیری از انگور و انجیر گرفته تا بادام و گردو در کوهستان های مجاور و بالا دست خود.

ویژگی های جغرافیایی و آب و هوایی این روستا شباهت بسیاری با روستای تاریخی دوان دارد؛ به گونه ای که می توان آنها را برادران دوقلوی یکدیگر دانست. هر چند وسعت باغ های دوان به مراتب بیشتر از دوسیران است، اما  نمای پلکانی روستا بسیار نمایان تر و زیباتر از دوان می باشد.

اگر از پائین ترین خانه روستا خط نگاهتان را ادامه دهید، خانه های روستایی با نمایی عمدتاً سنتی یکی در بالا دست دیگری قرار دارند. از آخرین و بالاترین خانه اگر همین طور نگاهتان ادامه یابد، پس از گذشتن از چندین تپّه و رشته کوه مرتفع، چشمانتان به عروس سپید پوش کوهمره یعنی قلّه زیبای تاسک می افتد که با وجود  کم بارانی  امسال، باز هم سپیدی برف را تجربه کرده است.

خانه های بسیار قدیمی دوسیران را چهار صفّه می نامند. این بنا های تاریخی که دلیل محکمی است بر وجود تمدنی دیرپا در این منطقه، از معماری خاصی برخوردار است که گروهی معتقدند مربوط به سبک معماری ساسانی می باشد؛ هر چند بر سر در وردوی آن آیاتی از قرآن کریم و نام پیامبر به چشم می آید که مشخص می سازد قدمت آن به دوران پس از اسلام برمی گردد.

از در ورودی که وارد می شویم، یک محوطه سالن مانند با چهار ایوان متصل به هم به صورت یک علامت بعلاوه نمایان می شود. در درون هر ایوان، درهای دیگری برای ورود به دیگر بخش های ساختمان وجود دارد. بر در و دیوار و ستون های این عمارت، نقش های زیبایی از ساروج و گچ به چشم می آید. از این مکان ها احتمالاً در برگزاری مراسم جشن و اعیاد استفاده می شده است. متاسفانه این اثر زیبای تاریخی و چند بنای مشابه دیگر که در همان نزدیکی قرار دارند، به مرور و بر اثر بی توجهی به معدنی از زباله و آشغال تبدیل شده اند. به نظر می رسد سازمان میراث فرهنگی در جهت حفظ و نگهداری و مرمت و بازسازی این آثار تاریخی می بایست اقدام جدی به عمل آورد.

 در کنار همه ی اینها باید اشاره ای نیز به  آداب و رسوم و گویش و فرهنگ دیرپا و کهن مردمان این دیار اشاره کرد که همه  و همه نشانه ای از قدمت واصالت این بخش از دیار کازرون می باشد.