|
به
گزارش کازرون نما به نقل از کانال جغرافیای طبیعی کازرون، شواهد هواشناسی نشان دهنده
همین موضوع است که احتمال زیاد موجی از بارندگی که فعلا از قدرت نصف و نیمه ای برخوردار
است از روز شنبه تا نیمه های روز یکشنبه کازرون
را تحت تاثیر خود قرار خواهد داد و به احتمال زیاد باید سیزده بدر امسال مان را در
هوایی بارانی و ابری تجربه کنیم.
بنابراین
از همین امروز همشهریان عزیز به فکر انتخاب
مکانی مناسب برای گذران روز طبیعت (سیزده بدر) باشند تا از گزند سرما و خیسی باران
در امان بمانند. گزارش های تکمیلی متعاقبا اعلام خواهد شد
ما حدود 7 ماهه که مهاجرت کردیم به شیراز. الحق که شهر خوبیه برای زندگی. مردمش گرم و صمیمی هستن، آب و هواش چند درجه ای خنک تر از کازرونه، از نظر عمران و مدیریت شهری که قابل مقایسه با کازرون نیست. فقط باید اینجا باشی تا لذت زندگی رو بفهمی. خدا کنه هر کی دلش میخواد مشکلش حل بشه و بیاد. من که واقعا راضیم. کازرون رو فقط چون زادگاهمه دوست دارم، وگرنه از هیچ چیزش خوشم نمیاد. ولی واقعا شیراز رو دوست دارم. قصد داشتیم برای 13 بدر بیایم کازرون که اگه بارونی باشه، دیگه هیچ.
تعریف هایی که کردم رو همه میدونن. اینکه چه کسانی اومدن شیراز، کاری ندارم. بالاخره اونها هم امتیازاتی از شیراز دیدن که اومدن. اون دهکده بزرگ که گفتی کازرون خودمونه. یه نگاه به نوع شهرسازی و بافت جمعیتی، عمران شهری و امکانات اقتصادی و فرهنگی کازرون بندازی، مفهوم دهکده بزرگ رو به معنی واقعی کلمه درک میکنی. حتی کسانی که روزگاری صاحب مقام و منصب در کازرون بودن، چند سالیه که رفتن. مهاجرت از کازرون به شیراز یه کار عادی و طبیعی شده و من نه اولی هستم و نه آخری. البته ما که مثل شما ایتالیا نشین نیستیم، دنبال یه شرایط بهتر هستیم، تو شیراز بهتره.
برای شما که داری زندگی تو ایتالیا رو تجربه میکنی و اروپا دیده ای، شیراز چیزی نیست. ولی برای ما که با گوشت و پوستمون، محرومیت رو در کازرون تحربه کردیم، شیراز گزینه به مراتب بهتری برای زندگیه.
من خودم پای صحبت خیلی از کازرونی ها تو شیراز بودم، اکثر قریب به اتفاقشون راضی هستن. پس نمیشه زیاد به مردم خرده گرفت که چرا میرین شیراز. همونطور که یک نفر از روستا میاد به شهر، دیگری هم از شهر کوچک به شهر بزرگ میره و این یک غریزه و میل طبیعی انسان به پیشرفت و ترقی هست.
وقتی دولت حاضر نیست که امکانات و بودجه رو به مناطق محروم و کمتر توسعه یافته بده و کل سرمایه و بودجه و تشکیلات رفاهی و امکانات بهداشتی و درمانی و اقامتی و ... رو در یک نقطه متمرکز میکنه، خواه ناخواه مهاجرت اتفاق میوفته، اون هم در ابعاد وسیع. اگه یه سر به خیابان پاسداران، فلکه قوری، بلوار زرهی، بلوار امیرکبیر، خیابان آبیاری، فلکه فرودگاه و خیابان اصلاح نژاد در شیراز بزنید، میبینید که تقریبا به اندازه نصف جمعیت کازرون به شیراز مهاجرت کردن و این هم برای من اصلا تعجبی نداره.
هدف من از تعریف شیراز، فیس و افاده نبود و نیست و نخواهد بود. من توصیه کردم که هر کس امکانش رو داره بیاد شیراز، اونوقت تفاوت زمین تا آسمان رو درک میکنه. ضمنا من از دستم کاری بر نمیاد که برای همشهریام بکنم، چون از دستم کاری بر نمیومد و وضعیت نابسامان کازرون رو می دیدم، فرار کردم.
کسانی که روزگاری مسئولیت اداره کازرون به عهدشون بوده الان کجان؟ اکثرشون شیراز هستن. فقط 11 نفر از مدیران ارشد آموزش و پرورش کازرون در 15 سال گذشته، دو تا از فرمانداران قبلی کازرون، 3 نفر از شهرداران قبلی کازرون و ... همه گذاشتن و از شهر رفتن و پشت سرشون نگاه نکردن. حالا بگذریم از سرمایه دارانی که هر سال به شیراز مهاجرت میکنن. اگر کازرون وضعیت مساعدی داشت که همینجا میموندن. لابد یه اشکال و ایرادی هست دیگه.
هدف من، اصلا خودنمایی و به رخ کشیدن و این چیزها نیست. برادرانه و از روی دلسوزی، یه توصیه کردم. حالا اگه شما تو کازرون شرایط خوبی داری و راضی هستی، حرفی نیست. صلاح مملکت خویش خسروان دانند.
اتفاقا من تو شیراز هم، با کازرونی های مقیم شیراز، نشست و برخاست دارم و همه جا هم میگم کازرونی ام، ولی خوب اینکه هرکس دنبال یه شرایط ایده آل برای زندگیش باشه، چیز عجیب و غریبی نیست. به قول کازرونی ها:
کوج خوشن، اونجوی که دل خوشن.
این روزها اینقدر مردم از کازرون میرن شیراز که دیگه کسی نمونده کازرون. بالاخره پول دارن، دنبال پیشرفتن، دنبال کارن، دنبال آب و هوای بهترن، خوب از اینجا میرن. تو همه شهرهای استان فارس هم همینه، جهرم، فسا، لار و ...
بخاطر همینه که شیراز سال به سال داره بزرگتر میشه. خوب شهری که همه جور امکانات داره، برای مردم جذابه. از طرفی بعضی ها هم تو کازرون شرایط خوبی دارن و زندگیشونو میکنن، قرار هم نیست که همه پاشن برن شیراز.
این که دیگه بحث کردن نداره. اگه کازرون راحتین بمونین، اگه شیراز راحت ترین خوب برین شیراز. دیگه چی بگم؟!
ما که تو کازرون پیر شدیم و جوانیمون رو در کازرون گذروندیم، نمیدونم شاید هم اگه رفته بودیم بهتر بود.
تو خانواده و آشنایان ما، یه رقابت و چشم و هم چشمی وحشتناک راه افتاده برای شیراز رفتن. یه شیراز میگن، صد تا از دهنشون میریزه. زندگی برامون نذاشتن. بچه های منم از صبح تا شب دارن به جون من نق میزنن که باید بریم شیراز. من و همسرم مخالفیم، ولی خوب نمیشه زیاد با بچه ها هم مقابله کرد، بخاطر همین، دارم یه برنامه ریزی انجام میدم که تا عید سال آینده برم شیراز. حتی اگه خودمون هم نخوایم، بچه هامون و اطرافیانمون با کارهاشون، مجبورمون میکنن بریم.
تهران فقط ترافيكش بده، هر چيزي بخواين از شير مرغ تا جون آدميزاد تو تهران پيدا ميشه. بازار كارش هم بد نيست، بهتر از بقيه شهرهاست.
من سربازي تهران بودم، پادگان نيروي هوايي، واقعا بهم خوش گذشت، حيف كه وضع ماليم اونقدر خوب نيست كه برم تهران.