در هفته ی پیش از انتخابات حجم پوستر پراکنی برخی از نامزدها چنان چهره ی شهر را زشت نموده بود که برخی دوستان را بر آن داشت تا با برپایی پویشی مجازی نامزدها را ترغیب به کاشت نهال درخت به جای پوستر کنند. اقدامی که تنها از سوی یک هفتم نامزدها مورد توجه قرار گرفت. این اقدام اگر چه به ذات اقدامی شایسته و درخور تحسین است، اما چون به صورت کاملا ضرب الاعجلی و بدون برنامه ریزی دقیق صورت گرفت، تا حدود زیادی جنبه کاملا سمبولیک پیدا کرد و نهایتا آن چیزی نشد که  انتظار می رفت. به خصوص که  هزینه ی هنگفتی نیز در این مسیر خرج گردیده بود که می توان گفت تقریبا 80 درصد آن به هدر رفته است.

بازدید میدانی از محل کاشت درختان نشان می دهد که اکثر این نهال های ضعیف بر اثر شدت گرمای این روزهای کازرون خشکیده اند و به ظاهر امیدی به بازگشت شان نمی رود (هر چند دوستان دست اندرکار معتقدند به مرور زمان این درختان دوباره از ریشه جوانه خواهند زد). مسئله ی بعدی هزینه ی بسیار بالای خرید این نهال ها بوده که به قیمت هر نهال 20 هزار تومان تمام شده است و این درحالی است که به گفته یکی از متخصصان، می توان همین نهال را در کازرون به قیمت تمام شده 5 هزار تومان سفارش داد و تهیه کرد. حتی می شد از نهال های بومی و سازگار با هوای کازرون مانند کُنار استفاده کرد که بسیار کم آب و زود رشد و سایه افکن نیز می باشد. 

به هر روی اقدامی مثبت بوده که صورت گرفته و به نظرم وظیفه ی آن دوازده سیزده نفر نامزد شورا چه آنان که پذیرفته شده اند یا نشده اند این است که این نهال هایی را که با نام و یاد خودشان کاشته اند مدام سرکشی و مراقبت لازم بنمایند تا ان شاءلله این هزینه های چند میلیونی که می شد به نحو بهتری در  جهت حفظ محیط زیست شهری به کار برده شود هدر نرفته باشد .