برای حل یک مسئله باید ابتدا بی‌طرفانه آن را نگریست؛ آیا تاکنون این پرسش مطرح شده‌است که چرا یک کاندیدا که با شعار «تجزیه» وارد میدان انتخابات می‌شود، رای می‌آورد؟ پاسخ به این پرسش گویای بسیاری مسائل است و راه‌حل هم از درون این پاسخ پیدا می‌شود.

واقعیت این است که کازرونی بودن برای برخی از اهالی کازرون جذابیت خود را از دست داده و این مسئله است که آنان را به سوی طرح تجزیه می‌کشاند.

به بیان دیگر باید کازرونی بودن چنان منافعی را نصیب اهالی کازرون کند که آنان را کازرونی نگهدارد. حتی باید این جذابیت آن قدر زیاد باشد که اهالی شهرستان‌های مجاور هم خودشان را کازرونی جلوه دهند تا بتوانند از منافعش استفاده نمایند.

البته این به یک برنامه منسجم و بلند مدت نیاز دارد،‌ اما مقدمه این برنامه این است که پذیرفته شود برای اینکه کازرونی بودن جذاب باشد، تاکنون اقدامی انجام نشده است.

مثلا در حال حاضر هیچ تشکل مردمی که به صورت منظم کازرونی‌های مقیم پایتخت را گرد‌هم آورد، حمایت کند و از آنان برای ارتقاء جایگاه کازرون کمک بگیرد، وجود ندارد.

 این در حالی است که برخی شهر‌ها یا حتی روستاهایی که جمعیت و قدمتشان از کازرون به مراتب کمتر است در تهران حسینیه دارند و ارتباطشان را از این طریق تقویت می‌کنند.

از طرف دیگر، در پایتخت هیچ نهاد فرهنگی که کازرون را نمایندگی کند و جذابیت‌های کازرون را برای اهالی پایتخت و در نهایت کل کشور معرفی کند نیز حضور ندارد.

به جز این موارد به اقدامات مؤثر دیگری هم می‌توان پرداخت؛ اقداماتی که در بلند مدت، جذابیت و موضوعیت طرح تجزیه را از میان بردارد و همه اهالی را در خصوص یکپارچه ماندن کازرون همراه سازد.

البته علاوه بر این موارد باید برای کوتاه مدت هم اقداماتی در نظر گرفته شود تا این طرح را به حالت تعلیق درآورد. به این منظور لازم است یک «هیات پیگیری» تعیین شود که به نمایندگی از مردم، امور را دنبال کند و به همه اطمینان دهد که برای حل مسئله نیازی به حضور در خیابان نیست.

در واقع مهمترین کار این هیات اطمینان دادن به مردم است با این هدف که نشان دهد مطالبات آنان در مسیری آرام و عقلانی در حال پیگیری است و در این مرحله، مردم نیز لازم است به لحاظ فکری و مالی این هیات را پشتیبانی کنند.

به بیان دیگر آن افراد که با انجام حرکاتی جنجال برانگیز و غیر منطقی، جان خود و امنیت شهر و کشور را به خطر می‌اندازند، بهتر است به جای این اقدامات، سامانه جمع‌آوری کمک‌های نقدی ایجاد کنند تا هیات پیگیری بتواند برای رسیدن به هدفش، با دستی باز، اقدامات موثری را انجام دهد.

اولین اقدام این هیات نیز باید مذاکره با آقای رضازاده باشد تا او به صورت رسمی اعلام کند که طرح تجزیه را از دستور کارش خارج کرده است.

اگر این اقدام موثر واقع شد، مسئله حداقل برای کوتاه مدت حل شده است؛ اما اگر او حاضر به همکاری نشد، هیات پیگیری، کار مذاکره با مجلس و دولت را به صورت منسجم و برنامه‌ریزی شده انجام دهد و با ارایه گزارش عملکرد، مردم را به صورت منظم از فرایند پیگیری مطلع سازد. هدف از این دست اقدامات، همان طور که پیشتر هم اشاره شد، معلق کردن طرح تجزیه است.

در اینجا اما پرسش این است: اکنون چه باید کرد؟ در پاسخ به این سوال باید گفت که نیاز اساسی در حال حاضر آرامش و دوری از احساسات است. باید فضا را آرام کرد. درگیر شدن با پلیس افتخار ندارد. مضروب شدن به دست مامور قانون هم نشانه مظلومیت نیست.

باید این نکته را پذیرفت که تا کنون برای رسیدن به هدف، راهی نادرست پیموده شده و هرکس به سهم خود اشتباهاتی داشته است. هم آنان که مسن‌تر بودند و به جای آرام کردن جوانان، آنان را تحریک کردند و هم جوانان که به جای خویشتنداری، با احساسات کور وارد میدان شدند.

بنابراین اکنون زمان آن فرا رسیده است که با توقف این گونه رفتارها ، مسیری درست برای حل مسئله انتخاب گردد و آرامش همراه با خشنودی جایگزین التهاب و نگرانی شود. 

 *روزنامه نگار و اقتصاددان