سلمان فارسي عاملِ« اتحادِ » مسلمانان و ایرانیان ، لزوم هوشیاری کارگردانان و  «سیمائیان » به « درخواستِ » کازرون و فارسیان !

سلمانِ فارسی، صحابیِ با اخلاص، ایرانی زاده ی جریان ساز و فرمانده ای پُر آواز برای «همه»ی مسلمانان، ولایت مداران، آزادگان، رهبران، سرداران، سربازان، والیان و فرمانداران داخل و خارج از ایران بوده و بدیهی است چنین نازنین شخصیتی دمساز و همنواز با رسول الله(ص) و اهل بیتِ طاهرینش، قطعا از دشمنان «آگاه» و دوستانی «ناآگاه» از ابتدای طفولیت، تا انتهای رحلت! نیز برخوردار باشد. در همین رابطه و‌ نظر به این که طی روزهای گذشته اقداماتِ اولیه برای ساختِ مجموعه ای «چِهِل» قسمتی از زندگیِ این صحابیِ با احترام، آغاز گردیده، موارد زیر جهت استحضار تمامیِ دوست دارانِ «سلمان»، به ویژه نویسندگان، تهیه کنندگان، بازیگران و «کارگردانانِ» این سریالِ فاخر و ارزشمند ، مورد یادآوری قرار می گیرند .

یکم: آن چه که از «روزبهِ» ایرانی، «سلمانِ» محمدی را به وجود آورد و او را «ماندِگار» تاریخ و «هم خانوادهِ» بیتِ شریف قرارداد، «صِرفِ» ایران زادگیِ ایشان نبود، گرچه «زادگاه» ایرانی، دامنِ توحیدیِ خانوادگی ، تربیت یافتِگی های منطقه ای و فرهنگ و تمدنِ بی همتا و موحِدٰانِه ی سرزمینی نیز تاثیرِ بی خدشه ای را بر روندِ تکاملی این یادگارِ شادی ها ، مونِسِ غم ها و تنهایی های علی (ع) و زهرای عزیز (س) بر جای گذاشته است ، در عین حال اما بایستی توجه داشت که « جذّابیتِ » ، « رحمانیت » ، « عقلانیت » و « جامِعیّتِ » اسلام و رسولِ رحمت ، بالاترین نقش در « سلمانیتِ » ! سلمان را به دنبال داشته است .

دوم : شناساندنِ ابعادِ مَعْرِفَتیِ سلمان به نسل های حاضر و آینده ، با گذشتِ ۱۵۰۰ سال از تولد چنین شخصیتی گرامی ، آن هم با حساسیت های قومی ، منطقه ای ، دینی و‌ سرزمینی و فضاسازی های‌ مُتَعمِدانه و ظالمانه ی مخالفانِ ناهمسو با مسیرِ ولایت و باستان گرایانِ بی ماهیت ، همچنان که کاری بسیار ارزشمند و قابل تقدیر تَلَقی می شود ، در عین حال به همان اندازه در عرصه های داخلی و‌ خارجی « حساسیت برانگیز » خواهد بود . بر همین اساس شایسته است که دست اندرکارانِ این مجموعه ی تاریخی و ارزشمند ، مواظبِ نکته های « باریک تر از مویِ » مرتبط با سلمان و سلمانیان در داخل و خارج از ایران باشند .

سوم : همان گونه که یادآور شد ، « روزبهِ » ایرانی پس از اتصال به مکتبِ ایمانی و دولت وَحْیانی و توسطِ آخرین رسول قرآنی به « سلمانِ » محمدی تغییرِ نام یافته و عُضوی  « غیرِ هم خون » از نسل ابراهیم خلیل معرفی گردیده و این بدان معناست که تا نام « محمد » (ص ) بر «مأذنه» ها ، یادِ علی (ع ) در خاطره ها و نورِ فاطمه (س) در  دل هاست ، اسم این « صحابی » نازنین و « فقیهِ » صادِقین بر پیشانی « مسلمین » و یاری کنندِگانِ پیام آور اولین و‌ آخرین نیز ، افتخار ایرانیان و مسلمانان غیر عرب را موجب خواهد گردید .

چهارم : علی رغم اذعان از « تَعَلُقِ » داشتنِ سلمان به همه ی جهانیان و ایرانیان و لزومِ دوری جستن از محدود نمودنِ « جایگاهِ » اندیشه ای وی به نقطه ای خاص از جغرافیای سرزمینی ، اما بایستی توجه داشته باشیم که « تَعَصُبِ » " هم خونی " های ایشان و‌ عشق و علاقه ی « هم زادِگانِ» آن فرهیخته ی دوران ، احساساتِ « هم خود پنداری » و « وابستگی های » شدیدِ منطقه ای فراوانی را ایجاد نموده به گونه ای که هم اکنون به غیر از « هم زادگاهی » های اصلی سلمان در استان فارس [منطقه ی باستانی ، تاریخی و تمدنی کازرون] ، حداقل « دو » استانِ اصفهان [ناحیه ی جی] و خوزستان [شهرستان رامهرمز]‌، که اتفاقا همه از اتصالِ زمینیِ و فواصلِ زمانی نزدیک به یک دیگر هم برخوردارند ، مُدعیِ «هم کیشی» و «هم تباریِ» خود با سلمان پاک هستند و طبیعی است در چنین وضعیتی هر گونه « بی دقّتی » و « نا توجهی » به چنین « واقعیت های » سرزمینی ، قطعا موجب بروز مشکلات ، ایجاد اختلافات  و زیرِ سئوال رفتنِ زحمات و طبعا « انگیزه سازی » های بی مورد برای دست اندکاران این مجموعه ی « ارزش گرا » و « بی بدیل » خواهد گردید.

پنجم : نظر به حساسیت های موجود و‌ از طرفی « مستندات » تاریخیِ مکتوب ، رهبرِ حکیم و فرهیخته ی انقلاب اسلامی ، حضرت آیت اله خامنه ای ، در مسافرتِ تاریخیِ خود به شهرستان کازرون [ ۱۳۸۷/۲/۱۶ ] ضمن اشاره به همین « تردید نگاری » های تاریخی ، و جهتِ پایان دادن به « انتساب سازی » های موردی ! ، به شکلی« هوش مندانه » فرمودند: «در وادىِ علم و ادب و تربيتِ انسان هاى برجسته هم، تاريخِ گذشته ى كازرون، تاريخِ پر افتخارى است؛ علاوه بر اين كه نسبتِ سلمان فارسى، چهره ى شاخصِ، زنده ى، برجسته ى، هميشگىِ تاريخ اسلام، اين صحابى بزرگوار به اين منطقه هم خود مايه ى افتخار است... سلمان متعلق به كشور ماست، متعلق به ملت ماست. . نبايد گفت سلمان فارسى از فارس يا از ايران است، بايد گفت فارس و ايران از سلمان فارسى است... اين براى ما درس است، اين براى جوان ايرانى الگوست؛ يعنى حقيقت را جستن، جستجو كردن، يافتن و بر آن پاى فشردن. اين آن چيزى است كه سلمان را سلمان ميكند؛ همچنانى كه مجاهدت، صفا، پايبندى به عقيده ى حقى كه آسان به دست نيامده است، مردم كازرون را به يك مردم نمونه اى تبديل مي كند كه ياد مردم كازرون، نام مردم كازرون، نام شهر كازرون در ذهن انسانى كه علاقه مند به سرنوشت اين كشور است، همواره ثبت و حك مي شود» .

  ایشان همچنین با تاکید بر این‌ که انتسابِ ولادت سلمان فارسی در کازرون با «برخی اقوالِ دیگر» مبنی بر حضور او در دوران نوجوانی و جوانی در اصفهان منافاتی با یک دیگر ندارند خاطر نشان کردند: « مردم كازرون، "ولادت" او را در ميان خودشان و در اين ناحيه مي دانند؛ مردم اصفهان، "نشو و نماى" او را در منطقه ى اصفهان مي دانند؛ منافاتى هم ندارد. علاوه بر شيراز، علاوه بر استان فارس و شهر كازرون و دشت ارژن، كه نام مبارك سلمان فارسى را به خودشان متوجه مي كنند و "حق هم دارند" ، و علاوه بر مردم اصفهان كه بر نشو و نماى اين عنصر الهى "مدعى اند" كه در ميان آن ها بوده است و حق هم با آن هاست، همه ى مردم ايران - از دور و نزديك - مفتخرند به شخصيتى مثل سلمان » .

تندیس سلمان فارسی در کازرون

یاد آوریِ پایانی:

با عنایت به توضیحات و ملاحظات ارایه شده و از طرفی لزوم رعایتِ « باید » ها و « نباید » های تاریخی در مجموعه های دیداری و شنیداری، به ویژه رسانه ی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ، توصیه می شود در صورتی که کارگردانِ محترم [استاد سیدداوود میرباقری] و یا دیگر تهیه کنندِگان سریالِ فاخرِ سلمان، تصمیم داشته باشند انتساب این صحابی بزرگ به شهرهای ایران و یا حتی کشورهایی مانند عراق [شهر مدائن، مدفن ایشان] را نیز موردِ تاکید قرار دهند ، لازم است به « تدبیر » و « سخنانِ » حکمت آموزِ  رهبرِ فرزانه و‌ مستنداتِ تاریخیِ مدِّ نظرِ مُعَظَّمُ له، توجه افزون تری مبذول داشته و بر همین اساس، «تولدگاهِ» اصلی، «زادگاهِ» واقعی و دوران های « کودکی » و « نوجوانیِ » ایشان در کازرون را تشریح و مراحلِ جوانی و میان سالیِ  وی در مناطق دیگر [ از شیراز تا اصفهان ، خوزستان ، عراق ، شامات ، شبه جزیره حجاز و... ] مورد بررسی و کنکاش قرار دهند .

امید است خداوند « تلاش » مجاهدانه ی سلمان برای کشف حقایق هستی ، « بصیرت » و « ولایت مداری » ایشان ،  پیرویِ خالصانه و صادقانه از آلُ الله و « قطره » ای از عشق و‌ شیفته گی آن فقیه وارسته به خاندان وحی و « شِمِّه » ای از جایگاه وی در  بهشت برین را شامل حال ما گرداند . آمین