"نقشِ پشتیبانانِ مالی و هزینه پَردازانِ انتخاباتیِ کاندیداها، در کج رَوی های احتمالیِ نماینده ها!"

قسمتِ یازدهم از سلسله یادداشت های "بررسیِ عواملِ تاثیر گذار بر انتخابات های کازرون، راه های «شناختِ» کاندیداها و «تفکیکِ» شعاری ها از شعوری ها!"

رخنه در مراکزِ قدرتِ سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و حاکمیتی و‌ استفاده از ظرفیت هایِ «نفوذ داران» در راستایِ اهدافِ مثبت و‌ یا منفیِ افراد، گروه ها، قومیت ها، شرکت ها، سازمان‌ ها و‌ کشورها، یکی از قدیمی ترین اقداماتِ عناصُرِ منفعَت طلب، در بخش هایی از جامعه ی بشری بوده، که اتفاقا بیش ترین ضربه را به منافعِ عمومی و خصوصی وارد کرده است. با در نظر داشتِ همین مطلب و‌ این که عناصري سودجو، باندهايي سازمان يافته و افرادي چپاول مَنِش، به دنبالِ جذبِ بعضي كانديداها هستند، نكاتِ زير مورد اشاره قرار مي گيرند.

١)- وجودِ مراکزِ غربال گریِ متعدد برایِ بررسی سوابق، تأییدِ صلاحیت و تطبیقِ شرایطِ کاندیداها با قانون، شرع و ضوابطِ موردِ نظر، موجب گردیده، تا حَدِّ زیادی، از حضورِ متجاهرین به تخلفاتِ مالی، اخلاقی، سیاسی و اجتماعی در رقابت های انتخاباتی جلوگیری به عمل آید و‌ بر همین اساس است که، عده ای از همین افراد، تلاش های زیادی را برای پنهان شدن در پُشتِ سرِ بعضی نامزدهای در آستانه ی تایید، صورت داده و تلاش می نمایند با پرداختِ هزینه ها و تأمینِ تمام، و یا قسمتی از نیازمندی های انتخاباتی، مشکلات خود را حل و‌ فصل نمایند .

۲)- طی بررسی های دقیقِ به عمل آمده، هم اکنون حقوق و‌ مزایای نمایندگانی که بدونِ سابقه ی فعالیت در مراکز دولتی وارد مجلس شده اند، حدودِ ۱۰ میلیون تومان[بدونِ احتِسابِ مبالغی که بابتِ هزینه های جانبی دریافت می کنند] بوده و سر جمعِ آن طی چهار سال نمایندِگی، حداکثر۵۰۰ میلیون، بَرآوُرد خواهد شد. آن چه مایه ی تعجُب و پرسش های بدونِ پاسخِ مردم گردیده این است که فردی با چنین آینده ی حقوقی، از کجا؟ و چگونه ؟ چندین میلیارد تومان را برای ورود به مجلس هزینه می نماید؟!.

۳)- طی سال های گذشته، عده ای از کاندیداها، با استفاده از روش های ناصحیح و غیرِ مُنْطَبِق با قانون، اخلاق و شرع و با هدفِ فریبِ افکارِ عمومی و جلبِ آرایِ بیش تر، به روش هایِ «پول پایه»ای روی آورده که متأسفانه به دلیلِ نارسایی در قوانین انتخاباتی، بی دِقَّتیِ ناظران، غَفلتِ مجریان و سکوتِ نُخبِگان، این ترفند بعضا، موجبِ روی کار آمدنِ نمایندگانی سودجو، تجارت پیشه و کاسِب کار در بخش های از کشور گردیده و مشکلاتِ متعددی را نیز برایِ حاکمیتِ دینی و حکومتِ اسلامی به وجود آورده است. اهدایِ کارتِ شارژهای مخابراتی، توزیعِ کالاهای اساسی، لباس های ورزشی، پتو، کفش و... آن هم در بعضی از مناطقِ توسعه نیافته، و سوء استفاده از نیازهایِ اقشار مستضعف جامعه، تنها بخشی از این ترفندهای خسارت بار محسوب می شوند.‌

۴)- کاندیداهای محترمِ انتخابات های مختلف، از جمله نامزدهای مجلس شورای اسلامی، فراموش نفرمایند، بر اساس ضربِ المَثَلِ معروف که «هیچ گربه ای به خاطرِ رضای خدا، موش نمی گیرد!»، بسیار بعید است افرادی (حتی نزدیکانِ خانوادگی!)، بدونِ هیچ چشم داشتی و صرفا به احترامِ آشنایی و علاقه مندی به ریخت و قیافه های آنان! و تنها، برای رسیدنِشان به کُرسیِ ریاست و وِکالت، حاضر به کمک های میلیاردی باشند! بلکه این ها تاجرانی هستند که دین، ایمان، دنیا و آخرتِ شما را بر باد داده، هم در دنیا و هم آخرت، مدیونِ میلیون ها نفر مردمی خواهید شد، که با هزاران امید و ‌آرزو، در رأی گیری حاضر شده اند!.

۵)- در این گونه موارد، از چنین کاندیداهایی، البته که انتظاری نیست، زیرا به خوبی می دانند، در قبالِ اخذِ این کمک های شُبهِه ناک، دنیا و‌ آخرتشان را به حراج گذاشته اند، از پشتیبانانِ طَمّاع و فرصت طلب نیز، امیدی برای حرکت در مَدارِ مردم وجود ندارد، چون شغلِ آنان معامله گری بوده و هیچ گونه حد و مرزی را برای تجارتشان قایل نیستند. در عین حال تعجب از کسانی است که علی رغمِ اطلاع از این تجارت های ناصواب، و اذعان به ضررهای غیر قابلِ جبرانِ آن برای دین، دنیا و آخرت مردم و جامعه، اما با تمامِ توان، برای پیروزیِ این افراد تلاش می کنند و تعجب تر از کسانی است که، ادعایِ بصیرت و پای بندی به اصول و ارزش ها را دارند، اما خود و‌ طرفدارانِشان را به این وادیِ برهوت سوق می دهند !؟.

۶)- علی رغمِ همه ی مشکلات و توضیحاتِ فوق الذکر اما انکار نمی توان کرد، امروزه مُعرفیِ کاندیداها و پیروزیِ آنان در رقابت ها، نیازمندِ حداقل هایی از هزینه ها، جهتِ انجامِ تبلیغات و...، بوده و بدیهی است همین امر، بالاِجبار، بعضی ها را به دامنِ معامله گران، سوق می دهد. در این رابطه، البته راه کارهایی هم برای حلِّ مشکل وجود دارد که پرداختِ وام های قرض الحسنه به افرادِ تایید صلاحیت شده توسط مراکزِ مربوطه و خیریه، بی رغبتیِ مردم و نِگاهِ مَشکوکانه! ی آنان به کاندیداهای هزینه کُنَنده ی میلیاردی، حمایت نکردن و‌ مشارکت ننمودن در ستادهای انتخاباتی این چنینی، مردُمی شُدنِ تبلیغ برای کاندیداهای اصلح، راه اندازیِ واحدهایی مُشابِهِ موکِب های آخرالزمانی! برای انجامِ انتخاباتِ پاک و تشکیلِ مراکزِ تصمیم ساز و قانون گذاریِ هم شأنِ انقلابِ اسلامی، فعال شدنِ نیروهای جهادی با هدفِ تاسیسِ مجلسی هم طِراز با آرمان های جَهادیون، کنار گذاشتنِ اختلاف ها و در پیش گرفتنِ وحدت نِگاه و رَویه، توسط دلسوزان، مُتَدَینین، علما، محرومان، بازاریان و نهایتا، ائتِلافِ واقعی و بدونِ چشم داشتِ کاندیداهای همسو و کمک به یک دیگر برای جلوگیری از ورودِ نفوذی ها، وابسته ها، ناشایسته ها و غیرِ انقلابی ها! به صَحنِ مجلس، کاخِ ریاست جمهوری، شوراها و...

توصیه ی مُهِمِ پایانی:

ساکِنانِ مناطقِ مختلفِ کشور، به ویژه جوانان، نخبگان، دلسوزان، عالمانِ دینی و مُبَلِغانِ اسلامی، سرداران، ایثارگران ‌و مدافعانِ حریمِ وطن و‌ حَرَم، مُعَلِمان، استادان و‌ همه ی اقشار و طیف های مشارکت جوی مردمِ ایران، حواسِشان باشد، کاندیداهایی که با دست زدن به روش های نامعمول و نامقبول، و دادنِ انواعِ غذا و چلوکباب و هزینه کَردهای میلیونی و‌ میلیاردی، واردِ رقابت های انتخاباتی می شوند، قبل از آن که نماینده ی طَبَقات و قِشرهای محروم و زجر کشیده ی جامعه باشند، مُنتَخبانِ همان باندهای پُشتِ صحنه ای هستند که تأمینِ هزینه ها را بر عهده داشته، و دقیقا همین هایند که طی چهار سال نمایندِگی، مُدافعِ حقوقِ نجومی بگیران، حامیِ منافعِ کمک کاران، دنباله روِ اهدافِ پشتیبانان و وابسته ی فکری و ذِهنیِ  طلب کاران خواهند بود.