"وارَسیِ انتخاب های گذشته ی کازرون، بازشناساییِ اقداماتِ کاندیداهای راه یافته به مجلس"

قسمت چهادهم از سلسله یادداشت های "بررسیِ عواملِ تاثیر گذار بر انتخابات های کازرون، راه های «شناختِ» کاندیداها و «تفکیکِ» شعاری ها از شعوری ها!"

در چهل سال سابقه ی مردم سالاری، پس از انقلاب شکوه مندِ اسلامی و ۱۰ بار حضورِ حداکثریِ کازرونی ها پای صندوق آرای مجلس، کاندیداهایی با سابقه ی قضایی، مُتخصصِ پزشکیِ زیبایی، فارغ التحصیلانِ رشته ی مهندسی و کاندیداهایی با ديگر مدراکِ تحصيلي را انتخاب و به نمایندِگی از خود، رٰاهیِ مرکزِ قانون گذاری نموده که قطعا، پس از این زمانِ نسبتا طولانی و در آستانه ی گام دوم از حیاتِ طَیِبِه ی اين نظامِ الهي، خوب است که نُخبگان، دل سوزان، جوانان، صاحبانِ اندیشه و عمومِ ساکنان، ضمنِ باز مطالعه ی کارشناسانه، بررسیِ موشِکافانه ی دوره های یاد شده و وارَسیِ منصفانه ي پيش رفت ها، سازندِگي ها و گام هاي اساسیِ وُكَلا، عللِ عدم پیش رفت ها، توسعه نیافته گی زیرساخت ها، موفق نبودنِ نماینده ها و چگونگیِ برطرف کردنِ کمبودها و جُبرانِ خطا و اشتباه ها را نیز موردِ تحقیقِ دوباره قرار دهند. در همین رابطه گفتنی هایی است:

۱- گرچه رأی آوریِ نمایندِگانِ کازرون، بیش از هر چیز، تحتِ تأثیرِ عواملی همچون رقابت های منطقه ای، قومیتی و فامیلی و اقداماتی مانندِ وعده های عجیب و ‌غریب، تماس های پُشتِ صحنه با بزرگان و صاحب نفوذانِ شهر و روستا و ارتباطاتِ پنهان با صاحبانِ سرمایه و کارخانه!، به انجام رسیده در عین حال اما، با توجه به این که هیچ یک از این بزرگواران، بدونِ وابستگی، همراهی و همکاریِ با مسئولینِ سیاسی، و یا حداقل هوادارانِ آن ها، موفق به پیروزی در رقابت ها نشده اند!، بدیهی است که دست اندکارانِ این‌ جناح ها و‌ گروه ها، بایستی ضمنِ پذيرشِ نقشِ خود، منسوبین و‌ کاندیداهای پیروزشان در انتخابات های گذشته و عذرخواهي از مُحَقَق نشدنِ قول و قرارهایی که به مردم داده اند، عللِ عدمِ تحققِ آن ها را تشریح و‌ قصور و‌ تقصیرهایشان را، صادقانه در مَحضرِ مردم، تبیین نمایند.

۲- پُرسش گری از «خود»، توسط کسانی که فعالیت های هزینه سازی را انجام می دهند، یکی از شیوه های دفعِ مشکلات و‌ تکرار نشدنِ اشتباهات در آینده خواهد بود، در همین رابطه شایسته است هم شهریان عزیز، ضمنِ بازبینیِ اقداماتِ گذشته، خود را موردِ سئوال قرار دهند که :

الف/۲- حاصلِ این ۱۰ دوره ی انتخاباتی برای فرهنگ، پیش رفت، توسعه، وحدت، هم سویی، برادری و رفعِ مشکلاتِ شهرستان، استان و عمومِ ایرانیان، چه بوده؟ و این آقایانِ محترم چه گام هایی را برای تحققِ امورِ زیر بنایی، و یا حداقل رفعِ دغدغه های مؤمنین و متدینینِ جامعه، صورت داده اند!؟، آیا در مهم ترین وظیفه ی نمایندگی که همانا دو‌ امرِ مهمِ قانون گذاری و‌ نظارت بر اجرای آن بوده، اقدامی صورت داده اند؟ و... .

ب/۲- وعده های نمایندگان در ایام انتخابات، تاثیرِ به سزایی در جلبِ نگاهِ مردم و جذبِ آرای آنان، به دنبال داشته، مثلا، رفعِ مشکلاتِ بی کاریِ جوانان، راه اندازی مجموعه های تعطیل شده ی کارگران، رسیدگی به وضعیتِ نا به هنجارِ قانون شکنان، برآورده نمودنِ خواسته های بَر حقِّ درمانی، بهداشتی، کشاورزی، راه ها و تونل های دسترسیِ هم شهرستانیان، دفاع از حقوقِ قانونی و شرعیِ هم میهنان و...، تنها اندکی از این وعده ها بوده که شایسته است برای یک بار هم که شده، مردم از خود، سئوال کنند، چرا علی رغم ادعاهای پُر افاده ی این آقایان، اماّٰ مشکلات همچنان به قُوَتِ خود باقی مانده اند؟ اگر نمی توانستند!، چرا به عوام فریبی روی آوردند؟، و اگر امکانش را داشتند اما انجام ندادند!، که در این صورت مرتکبِ خیانت به مردم شده اند و در چنین اوضاع و احوالی، چگونه رویِشان می شود به چشمانِ همان مردم، خیره شوند و مجددا از آنان تقاضای رأی دهی داشته باشند!؟، آیا انتخابِ وعده دهندگانِ تکراری و تکرار کنندگانِ وعده های پیشین، نوعی «خود فریبی» و «فرصت سوزی» تلقی نخواهد شد!؟.

۳- بر اساسِ قوانينِ كشوري، اصولِ اخلاقي و‌ ضوابطِ پذیرفته شده انساني، همان گونه که به هِنگامه ي مشاركت پای صندوق ها، رأیِ همه مردم یکسان ارزش گذاری گردیده، در نقطه مقابل نيز، نمايندگان وظيفه دارند نِگاهِ هم طراز و متوازنی را نسبت به تماميِ ساكنانِ حوزه ي انتخابيه داشته باشند. برهمین اساس هر گونه بی توجهی، کم گذاری! و یا نِگاهِ موضِعی آنان به بخش هایی خاص از منطقه و جامعه، نه تنها بر خِلافِ آیینِ جوان مَردی و مردم مداری است بلکه چنین برخوردهایی نشان می دهد که اصولا این افراد شایستگیِ لازم برای وکالت از همان رأی دهنده گان را نیز نداشته اند. لذاست که، همه گان بایستی دقت نمایند تا فریبِ چنین افرادی را که پس از رأی آوری، تنها توجه خود را به روستا و یا محله ی تولدشان معطوف نموده و مشکلات عموم‌ را به فراموشی می سپارند و یا مردم را فقط برای سواری دادن در روز انتخابات قبول دارند ولی پس از عبورِ خرِ مُرادشان از پُلِ پیروزی، همه چیز و همه کَسْ را ندیده می گیرند، نخورند و از نزدیک شدنِ به آنان، جِدّاً پرهیز نمایند .

۴- تعدادی از نمایندگانِ کازرون و عده ی زیادی از منتخبینِ مجلس، ریاست جمهوری، شوراهای شهر و‌ روستا و...، تا قبل از ورود به رقابت ها و برگزیده شدن در انتخابات ها، نه تنها نام و نشانی بین مردم و عوامِ جامعه نداشته بلکه حتی میانِ نُخبگان و‌ خَواص نیز شناخته شده نبوده اند و بر همین مبنا، همه ی شخصیتِ حقوقی، نفوذِ اجتماعی، "برو، بیا"هایِ سیاسی!، نشست و‌ برخاست های کشوری و‌ بعضا بین المللی و مصونیت های قانونیِ آنان از صدقه ی سرِ همین مردم و محرومانی است که با هزاران امید و آرزو، در مراکز رأی ریزی حاضر شده و بخشی از قدرت و اختیاراتشان را واگذار کرده اند، در عین حال باعث تأسف است که همین ها پس از ورود به مراکز قانون گذاری و‌ اجرایی نه تنها ولیِّ نعمتشان را فراموش کرده بلکه همیشه نیز طلبکارانه، مردم را بده کارِ خود و‌ اطرافیانشان قلمداد می کنند. خوب است یک بارِ دیگر سوابقِ نمایندگانِ کازرون را بررسی کنیم تا ببینیم، زمانِ نمایندگی و پس از آن، برای مصالحِ عمومی و دفاع از منافعِ همه گانی چه اقداماتی را صورت دادند؟ و از همان قدرتی که از رأی مردم به دست آورده بودند، در چه مسیری بهره برداری نمودند!؟ و چرا در مشکل ترین، ناگوارترین و بی سابقه ترین روزها و ماه های تاریخِ شهرستانشان، اما هیچ گونه حضوری در صحنه نداشتند و حتی در پشتِ لایه های خودساخته نیز، حاضر به استفاده از نفوذهای ادعاییِ خود برای رفعِ نگرانی های مردمشان نشدند و... .

در آخر، به همه ی کسانی که دست اندر کار امور انتخاباتی هستند و‌ برای پیروزی کاندیداها تلاش می کنند، خاضعانه تقاضا می شود ضمنِ استفاده از تجربیاتِ دوره های گذشته، پیش از آن که منفعتِ گروهی، منطقه ای، قومیتی و شخصیِ خود و افراد را مدِّ نظر داشته باشند، منافعِ تمامی اعضای جامعه را ملاحظه فرمایند و فریبِ وعده های غیرِ واقعی و گول زننده ی کاندیداهایی که تمامِ تلاششان کسبِ قدرت، نفوذ در ارکانِ حاکمیت و استفاده های نابجا از آن است را نخورند و بدانند در صورت هرگونه اشتباهِ جديد و يا تَكرارِ خطاهاي قديم، علاوه بر عمل نكردن به تكليفِ شرعی و کمک به تشكيلِ مجلسی غیرِ مفید و ناهمسو با اهدافِ نظامِ اسلامی و وصیت نامه های شهدا، همچنین، هم در دنیا و هم آخرت مدیون و‌ مسئول خواهند بود.

ان شااله ادامه دارد...