قلم به دست گرفتم تا به خواست استادعزیزگزارشی را از ستیغ سخن امسال بنویسم؛ اما حالا که می خواهم شروع کنم ؛ دائم حرفهای کسی ذهنم را مشوش می کند و تمام انرزی ام را برای نوشتن به تحلیل می برد .شاعری که وقتی داشت آن حرف ها را می زد شاید نمی دانست !  قبل از اینکه نصراله مردانی شاعر باشد پدرش «پدر بزرگم» شاعر بود که اگر غیر از این می بود از برگزاری مجالس هر شب شاهنامه خوانی وحافظ خوانی در منزلشان خبری نبود و مسلماٌ بعدها غزلسرای حماسه وعشقی هم از دل این شب نشینی ها بر نمی خواست .قطعا نمی دانست مادرش «مادر بزرگم» ادیب بود آن قدر که به یاد دارم در بچگی ساعت ها کنارش می نشستیم و برایمان ۲ بیتی های باباطاهر و اشعارفایز دشتستانی را از حفظ می خواند. نمی دانست که در این خانواده به بچه های کودکستانی ۵و۶ ساله به جای «پاییزه پاییزه برگ درخت می ریزه...» سروده های ایرج میرزارا یاد می دهند که من زمزمه های «داشت عباس قلی خان پسری...».پدر و پدر بزرگم را هنوز که هنوز است به یاد دارم.

 چرایش را نمی دانم ؟ امادرست است که زبان فارسی زبان مادری و زبان رسمی کشور ماست اما فکر نمی کنم که در همه ی خانواده ها ی ایرانی چنین فرهنگ ادبی و ادب دوستی وجود داشته باشد، چنین فرهنگی فقط می تواند برخاسته از قلب ایران و خطه ی فارس از دیار ریشه های مستحکم غزل «حافظ و سعدی بزرگ »باشد و خوب در شهری مثل کازرون که دیگر فکر نمی کنم ادب پروری اش بر کسی پوشیده باشد پس به جا است که مردانی در جایی می گوید:

شهر من شهر طغیان و طوفان         

شهر دریای در خود پریشان

واما ۲۶ اردیبهشت ماه:

ساعت ۹:۳۰صبح، کازرون، تالار دانشگاه آزاد اسلامی چه خبربود

قرار بود شروع مراسم ساعت ۹:۳۰ باشد که مثل هر سال برنامه به دلیل دیر آمدن مهمان ها و مدعوین کمی دیرتر ازساعت مقرر یعنی ساعت ۱۰ آغاز گردید. مهمان ها و مدعوین همه ازشاعران و هنرمندان برجسته وهمچنین بزرگان لشکری وکشوری بودند. در جمع میهمانان دبیران ادبیات ومعلمین نیزحضورداشتند. سالن پر بود بدون آن که بچه مدرسه ای ها راهم از سر کلاسهایشان بلند کرده باشیم !!!

آقای دکتر خلیل عمرانی و نادر بختیاری و هم چنین آقای محمد سعید میرزایی از شاعران دعوت شده خارج ازاستان که امسال در جمع ما حاضر بودند.هر چند نتوانستیم در خدمت آقایحمید سبزه واری باشیم که در دوسال قبل در هردو کنگره حاضر بودند امسال بنا به دلایلی این سعادت را نداشتیم و ایشان نتوانستند بیایند. آقای بیابانکیکه انگارهمه عوامل دست به دست هم دادند که نشود در جمعمان باشندوهربارهم که برای دعوت از ایشان تماس گرفتیم یا خاموش بود یا اشغال . ازمثلث دوستی« مردانی، جمالی و ده بزرگی»

آقای ده بزرگی کسالت داشتند اما به ما قول آمدن داده بودند ولی نیامدند نمی دانم چرا؟ 

 محمد خلیل جمالی هم که واقعا جایش خالی بود یادش گرامی و روحش شاد...

از شاعران فارس :

 آقایان :خلیل شفیعی، حمید روزیطلب، آقای مجرد، هاشم کرونی ، نادر فخرآور ، عبدالرضا کوهمال وحسین پارسا، حبیب زارعی، اسماعیل موسوی، رضا علی اکبری ، غلامحسن انصاری، امین شفیعی، حیدر منصوری ، سعید امیری ، آقای امین جعفری، محمود برامکه وآقای مسلم کلانتری ، مجید کوهکن و...

خانم ها ریف دوم از راست :

مسئولین هم که جمعشان جمع بود ازراست:دکترپرویز« معاون وزیرفرهنگ وارشاداسلامی» سردار اسدی «جانشین بازرسی کل نیروهای مسلح»، حجة الاسلام شیرمردی« دبیر برگزاری کنگره» وهم چنین آیت الله ایمانی «امام جمعه فعلی بوشهر وسابق کازرون وازخبرگان رهبری» با وجود کسالتی که داشتند قدم رنجه فرمودند و درجمع ما حاضر شدند وباحضورتاثیرگذار خودهم موجب دلگرمی ما و هم خوشحالی مسئولین شدند.

بعد از تلاوت قرآن و پخش سرود جمهوری ؛ حجة الاسلام خرسند امام جمعه کازرون ضمن خوش آمد گویی به مهمانان دروقت محدودی که در اختیارشان بود ازمردانی واشعارش گفتند. بعدازصحبت های ایشان، آقایخلیل عمرانی«شاعرومشاوروزیرآموزش و پرورش» برایمان شعر خواندند واندکی هم از خاطراتش و دوستیشان با نصراله مردانی گفتند.

بعد ازایشان آیت الله ایمانی سخنرانی داشتند ایشان با لطفی که به ما و دوستی که با مردانی داشتند همیشه درهرمراسم و برنامه ای که به نحوی با مردانی در ارتباط بوده واز ایشان دعوت کرده ایم هیچ گاه دعوتمان را بی پاسخ نگذاشته و باوجودکسالت و بیماری مهربانانه و دوستانه و استادانه درجمع حاضر بوده اند؛ برایمان از خاطرات از کردار از شیوه و منش مردانی گفتندو با وجود بیماری تا آخر برنامه همچنان در مراسم حضور داشتند:

حکایت نامه ی هابیلیان خون نامه ی خاک است

بیا با خامه ی تاریخ این خون نامه امضا کن

بعد ازصحبت های حاج آقاایمانی، آقای حمید روزیطلب  شاعر شیرازی برایمان شعر خواندند وبعد از شعرخوانی ایشان پخش تیزربود که زحمت تولید آن را آقای گلستان کشیدند.

یکی دیگرازمهمان های عزیز جناب آقای حسین شمسایی هم با سخنرانی وهم با شعر خوانی خود مجلس رامزین کردند «جالب است اگر که بگویم تقریبا تمام شعرهایی که خوانده شد واشعاری را که شاعران برای شعرخوانی خود انتخاب کرده بودند همه اشعاری در وصف اهل بیت علیهم السلام بودند و با توجه به شهادت حضرت زهرا به روایت اول و نزدیک بودن شهادت ایشان به روایت دوم شعرهایی نیز به پیشگاه بی بی دوعالم تقدیم گردید» فکر می کنم ایشان هم یک شعر با ردیف فدک داشتند همان طور که نصراله مردانی:

بخوان که روضه ی غم گل کند به بوی فدک 

 هزار بغض نهان است در گلوی فدک

 بگو به حامی آن غاصبان کور اندیش

که اشک بانوی گل بود آبروی فدک

قسم به نام تو ای کوثر پیمبر نور

که آب دیده ی ما می رود زجوی فدک

بعد ازایشان آقای محمد سعید میرزایی را برای شعر خوانی صدا زدند اما ایشان در آن موقع در مجلس تشریف نداشتند !!!

 بعدازآن از سرداراسدی«جانشین بازرسی ستادکل نیروهای مسلح» برای سخنرانی دعوت بعمل آمد،  به قول خودشان : یک نظامی در جمع ادیبان چه می تواند بگوید ! ایشان یک نظامی بودند اما ادیبانه در جمع ادیبان حاضر شدند و موجب دلگرمی و سرافرازی ما بودند.

بعد از صحبت های سردار اسدی، سردار سرتیپ« قاسم علی نژاد» پیام«سردار سرلشکر دکتر فیروزآبادی فرمانده ی ستاد مشترک کل نیروهای مسلح»به سومین کنگره ستیغ سخن را قرائت نمودند که با این مطلع از یکی از غزل های مردانی شروع می شد : 

سمند صاعقه زین کن سواره باید رفت

به عرش شعله سحر با ستاره باید رفت

شهید زنده ی تاریخ عشق می گوید

به دار سرخ انالحق دوباره باید رفت

بگو به یوسف اندیشه ای پیمبر دل

به چاه حادثه هنگام چاره باید رفت

بعد از قرائت پیام سردارفیروزآبادی، پیام آیت الله حائری شیرازی «امام جمعه شیرازوازخبرگان رهبری» به ستیغ سخن ۳  نیزقرائت گردید ایشان نیز به دلیل گرفتاری وسفرنتوانستند در برنامه حضور داشته باشند.

 بعدازآن ازچند تن ازبزرگانی که درمجلس حاضر بودندوهمچنین حجة الاسلام شیرمردی«دبیر  کنگره ستیغ سخن ۳» دعوت شد برای تجلیل ازعوامل و دست اندرکاران برگزاری کنگره به روی سن بیایند و با لوح و تندیس از عوامل تجلیل شد.

و ...اما  یاری دهندگان ما در برگزاری مراسم:

جناب آقای حاصل عسکری شهردار محترم کازرون

جناب آقای مهندس صالح پور فرماندار محترم کازرون

جناب آقای مرحمتی رئیس اداره فرهنگ وارشاد کازرون و دبیر اجرایی کنگره «از همین جا  من هم به نوبه خودم ازایشان کمال تشکرراادارم  به خاطر همکاری همه جانبه ایشان با ما وهمچنین کمک های اداره ارشاد در برگزاری هر چه بهتر برنامه و هدایت عوامل و دلسوزی و صبر و تحملی که ایشان در برابر بعضی کارشکنی ها داشتند»

جناب آقای شکراله رضاییان پور

آقای محمدهادی رضاییان پور

محمد امین قربانی که زحمت انتشار ویژه نامه  به دوش ایشان بود

 و دوستانی که خیلی بهشون زحمت دادیم از راست:آقای گلستان و برادرشان به خاطر فیلم برداری مراسم و آقای احسان درخشنده به خاطر زحمت کلیپ و همکاری با عوامل، آقای حسین ابولپور به خاطرعکس های خوبی که برامون گرفتند و تشکر از زهرا خانوم داودی که پشت دوربین هست و داره عکس می گیره ...

آقای خلیل شفیعی که سال گذشته مدیر اجرای کنگره بودند

آقای علیرضا مسعودی که سال گذشته دبیر کنگره بودند البته نماینده ایشان در برنامه حاضر بودند نه خودشان !

و یک تشکر و یژه: از جناب آقای سید محمدعلی آل مجتبی شاعرومسئول فرهنگ سرای مردانی هرچندلوح و تندیسی هم درکار نبود که بی هیچ چشم داشتی فقط و فقط به خاطر مردانی و تعهد به دوستی بیست وچند ساله اش با وی همیشه چه امسال و چه سال های گذشته یاری گر اجرای مراسم بوده اند.

وتشکر از همه ی دوستانی که ذکر اسامی همه ی آن ها در این مجال نمی گنجد !

 بعدازتجلیل ازعوامل ودست اندرکاران نوبت به پذیرایی و پخش کلیپ بود، وبعد از پخش کلیپ که به گفته آقای رهگذر فضای سنگین و غم انگیزی را برجوحاکم کرد .مسلما دیدن آن تصاویر و فیلم زنده ویاد آوری خاطره های عزیزازدست رفته ای برای همه سخت و سنگین است .آقا ی محمد رضا رهگذرهنرمند کازرونی تبارساکن تهران کسی که صدایش برای همه ی ما نه فقط استان فارسی ها بلکه همه ی ما ایرانی ها آشناست فکر نمی کنم کسی که اهل رادیو گوش دادن باشد صدای گرم ایشان را در قصه های ظهر جمعه نشناسد، به قول خودشان: با سخنرانی زیاد میانه ای ندارند اما گوینده هستند و ...از شعر چیزی نمی دانند و فقط داستان و قصه می نویسند. اما به نظر من که ادیبانه ترین و شاعرانه ترین سخنرانی را ایشان چه صبح در دانشگاه و چه شب در کنار آرامگاه داشتند.

بعد از ایشان به پای صحبت های دکتر پرویز نشستیم.

بعد از آن فلدرهای حاوی کتاب«آن یار دلنواز»که در برگیرنده مجموعه مقالات و نقدها و نظرها و گفتگوهاپیرامون زندگی استادوآثار ایشان بود که به همت دفتر پژوهش و نشر حوزه ی هنری استان تهران  به چاپ رسید.

همچنین ۱۰۰۰ سی دی که در برگیرنده مجموعه کامل اشعار وعکس ها و فیلم های استاد بودند و کتاب قانون عشق و همچنین ویژه نامه های  که به این مناسبت تهیه و چاپ شده بودند دراختیار حاضرین قرارگرفت.

حالا نوبت به شعر خوانی خلیل شفیعی بود و یک پیشنهاد ...که در انتها خدمتتان عرض خواهم کرد.

 اتمام فراز اول قبل از اذان ظهر و بعد از آن که وقت نماز و نهار و استراحت بود...

 قضیه نمایشگاه چی بود که مثل توپ صدا کرد و باعث پچ پچه ها شد؟؟؟

قضیه ازاین قرار بود که به پیشنهاد یکی ازخانوم های موسسه ی هنرمندان «سرکار خانم شنبه ای» قرار شد نمایشگاه خوشنویسی با استفاده ازاشعارکتاب« قانون عشق» مرحوم مردانی برگزارگردد و باز به پیشنهاد ایشان قرارشدکه این نمایشگاه درهمان روز بزرگداشت یعنی «۲۶ اردیبهشت ماه» با حضورمهمان های کنگره افتتاح شود واین قضیه از طرف ما «عوامل اجرایی» مورد استقبال و پی گیری قرار گرفت. و من هم بعد ازاتمام فراز اول مراسم وبعدازنهار که مهمان ها را تا اتوبوسی که قرار بود آن ها را به محل استراحتشان ببرد همراهی کرده بودم و دیگر از مهمان ها اطلاعی نداشتم و به دنبال پی گیری کارها بودم و طبق قرار قبلی ساعت ۶ همه هنرمندان شهردر محل «نگارخانه ی پرنیان» حاضر بودند اما مهمان ها نیامدند !!! ظاهرا جمعی مهمان های کنگره خودشان رفتن به «دریاچه پریشان» وتفرج و سیاحت را به آمدن در نمایشگاه ترجیح داده بودند، پس دراین میان هیچ کس مقصر نبود؛ نه فرزند از همه جا بی خبر مردانی و نه مسئولین برگزاری نمایشگاه و نه عوامل اجرایی کنگره . با همه ی این احوال نمایشگاه افتتاح شد.

با حضور از راست: آقای هنر جویان ، حسین ابوالپور و ؟ و جناب آقای دهقان و جناب آقای مرحمتی و مهندس صالح پورومهمان ویژه ای که آن روزدر جمع ما کازرونی ها بود و البته از مدعوین کنگره نبود، جناب آقای« عبدالنبی سلامی »که از طرف«انجمن هم اندیشان جوان» برای شرکت در« سمینار دوان شناسی»به کازرون دعوت شده بودند و خوب افتخار دادند و در افتتاح نمایشگاه شرکت کردند.لازم به ذکر است که بگویم انجمن هم اندیشان جوان که بنده خودم هم یکی از اعضا ی آن می باشم نیز درست درهمان روز ۲۶ اردیبهشت در محل تالار« نصراله مردانی» سمیناری ترتیب داده بود و من با وجود تمام مشغله ای که داشتم ۳۰دقیقه ای در برنامه حضور پیدا کردم اما... ما در شب شعر کنار آرامگاه کسی از بچه های هم اندیشان را ندیدیم؟!

شب شعر بعد از تلاوت قرآن و پخش سرود ملی با مجری گری آقای آل مجتبی  آغاز گردید جمعیت زیادی آمده بودند، نه تنها تعداد ۴۰۰ صندلی که تدارک دیده شده بود افاقه نکرد بلکه تمام فضای سبز و چمن های بوستان اطراف آرامگاه مملو از جمعیت بوداین بارهمه آمده بودند هرکس را که فکرش بکنید حتی بعضی از شاعران از شهرستان های دیگر که نتوانسته بودند صبح به برنامه برسند شب خودشان را رساندند. پس از خوش آمدگویی مهندس صالح پور به مهمان ها ومدعوین ازآقای خلیل عمرانی دعوت شد تا برای شعر خوانی به جایگاه بیایند؛ ایشان از حضور چنان جمعیتی اظهار شگفتی کردند و البته این جمله را هم گفتند که: مردانی شایستگی چنین چیزی را دارد. بعد از شعر خوانی دکترعمرانی به ترتیب آقای هاشم کرونی و خانم طیبه نیکو و امید فرهادپوروسعید میرزایی ونادر بختیاری با خوانش گیرا و تاثیرگذارآقای بختیاری که فکر نمی کنم کسی که در آن برنامه حضور داشت منکر آن باشد.

 میان برنامه اجرای آقای کسرایی  بود که با صدای خود هر سال  مجلس ما را می نوازند. آقای غلامرضا دهقان نماینده منتخب مردم کازرون در مجلس نهم نیز در شب شعر حاضر بودند.بقیه شاعران طبق آن اسامی که در بالا ذکر شد برایمان شعر خواندند البته با وجود اینکه شاعران کازرونی از حق خودشان گذشتند و جای خود را به بقیه دادند شب شعر تا ساعت ۱۲ شب ادامه پیدا کرد که بعضی گله مند شدند از اینکه چرا مثلا اسم آن ها را آخر وقت صدا زدند نمی دانم چطور این حرف را می زدند؟ در حالی که برنامه هر چه به نیمه شب نزدیک تر می شد جذاب تر و زیباتر می شد و آن جمعیت مشتاق همچنان نشسته و با میل و رغبت گوش می دادند ..

حاشیه ها و...

دربرنامه شب؛  عده ای از شاعران در حاشیه ی چمن ها و پشت به مجلش نشسته بوند و همین ها هم بعد حاشیه ساز شدند.

از سرکار خانم بابا خانی خبرنگار خبرگزاری فارس به خاطر پوشش خبری کامل مراسم صبح و بعد از ظهر و همچنین شعر خوانی خودشان در شب شعر کمال تشکر را داریم.

از دوستانمان در پایگاه اینترنتی شهر سلمان   salmancity.blogfa.com

و مدیر مسئول و سردبیران نشریه های:

 «سلمان» و «شهر سبز» و «طلوع» و بیشاپور به خاطر اطلاع رسانی کمال تشکر را داریم.

همچنین ازجناب آقای دانش مدیربخش فرهنگ و هنر« روزنامه خبر جنوب» نیز به خاطر همکاری این روزنامه و اطلاع رسانی متشکریم.

واما یک پیشنهاد...

پیشنهادی که توسط آقای خلیل شفیعی در برنامه مطرح شد مبنی بر برگزاری ستیغ سخن ۴ در لبنان...جالب است اگر که بگویم چنین چیزی سال گذشته در ذهن من هم اما نه به این جرات و نه دقیقا به این شکل وجود داشت وقتی که کتاب «آنچه گفتم تمام دلم نیست » را می خواندم. این کتاب در ستیغ سخن ۲ و به کوشش امین شفیعی ومحمودبرامکه چاپ شد که در آن شعری ازآقای محسن رضوی به اسم« لبنان، بساط خون» به چاپ رسیده است که بااین بیت تمام می شود:

گر آسمان ها شب شود شکر خدا که ماه هست

دنیا اگر دشمن شود یک مرد...نصرالله هست !

این تشابه اسمی را به فال نیک می گیریم و به امید برگزاری ستیغ سخن ها در همه ی جاهایی که حرف از حماسه و حماسه سازی است.

   http://roozebaran.blogfa.com/