هرچه هست این که این روزها جامعه ما مشکلات فرهنگی کم ندارد، از آمار قابل تامل طلاق و جدایی ها تا بحران اعتیاد! چه خوب است که روزی شاهد آن باشیم که شورای فرهنگ عمومی شهرستان مصوبات کارشناسی شده و موثری را نیز در زمینه کاهش آمار طلاق و حمایت از کودکان کار و جلوگیری از شیوع اعتیاد در میان جوانان داشته باشد، بدان امید.
دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون، حدود چند سال است که با سرپرست و بدون داشتن یک مقام رسمی در حکم رئیس دائمی اداره می شود. از سوی دیگر برای بسیاری از شهروندان کازرونی، این روزها موضوع مهم و حیاتی در ارتباط با دانشگاه آزاد کازرون، پیگیری مسئولان برای راه اندازی بیمارستان آموزشی و درمانی این دانشگاه است که با بیش از 98 درصد پیشرفت فیزیکی طی چندین سال گذشته در گیرو دار مسائل اداری معطل مانده و مردم از دسترسی به امکانات درمانی و پزشکی آن محرومند.
جالب این که همزمان با بحران جهانی همه گیری کرونا از جمله در شهر کازرون که با کمبود شدید امکانات درمانی و بهداشتی روبروست، حال خبر رسیده که به پیشنهاد فرماندار شهرستان در شورای فرهنگ عمومی قرار است نام دانشگاه آزاد کازرون به واحد آیت الله ایمانی تغییر پیدا کند.
در این که مرحوم ایمانی نقش به سزایی در راه اندازی دانشگاه آزاد کازرون داشت، شک و تردیدی نیست، ولی آیا اولویت این روزهای دانشگاه آزاد کازرون تغییر نام آن است یا تعیین تکلیف کادر مدیریت و ریاست آن و پیگیری برای راه اندازی بیمارستان درمانی دانشگاه در اوج بحران کرونا!
جای سوال است که آقایان مسئول اولویتها را چگونه تعریف می کنند؟ مثلا نمی توان به نام مرحوم ایمانی کلنگ یک پروژه عمرانی بزرگ دیگر را برای کازرون زد و اجازه داد که نام کازرون بر همان نام دانشگاه آزاد باقی بماند و همزمان مکان عام المنفعه دیگری را با نام و یاد آن مرحوم برای مردم پیگیری و راه اندازی کرد؟
البته دامنه مصوبات اخیر شورای فرهنگ عمومی تنها منحصر به تغییر نام دانشگاه آزاد کازرون نبوده و یکی دیگر مصوبات قابل تامل ساخت «سرود ملی» برای کازرون بوده است! اما آیا واقعا سرود ملی می تواند به شهرهای یک کشور اطلاق شود؟ شاید ما بتوانیم یک سرود حماسی و تاریخی را به یک شهر منتسب کنیم، اما انتساب یک سرود به عنوان «سرود ملی» به یک شهر اقدامی ناهمگون به نظر میرسد، از این رو که سرود ملی ویژگی منحصر به فرد یک کشور است نه یک شهر!
از مصوبات اخیر اخیر شورای فرهنگ عمومی، همچنین رای به لغو اقدام شهرداری برای ساخت تندیسی از «کاوه آهنگر» در میدان آهنگران یا میدان انقلاب بود! از این که ساخت تندیس از مشاهیر و نمادهای هویتی و بومی کازرون می تواند در اولویت شهرداری کازرون باشد، تردیدی نیست، اما آیا واقعا تندیس کاوه آهنگر با ارزش های انقلاب اسلامی ناسازگار است که بتوان به طور کامل رای به لغو ساخت آن را داد؟ این در حالی است که ساخت تندیس نمادینی از کاوه آهنگر به دلیل مرکزیت این میدان در بافت تاریخی محله آهنگران بود و همزمان نام انقلاب بر این میدان به عنوان یک رویداد تاریخی باقی و ماندگار می ماند.
هرچه هست این که این روزها جامعه ما مشکلات فرهنگی کم ندارد، از آمار قابل تامل طلاق و جدایی ها تا بحران اعتیاد! چه خوب است که روزی شاهد آن باشیم که شورای فرهنگ عمومی شهرستان مصوبات کارشناسی شده و موثری را نیز در زمینه کاهش آمار طلاق و حمایت از کودکان کار و جلوگیری از شیوع اعتیاد در میان جوانان داشته باشد، بدان امید.