امروز مردم شیراز با حضوری بالغ بر پنج هزار نفر به بدرقه فردی رفتند که تمام تلاش خود را برای تحقیق در علم، عمران، احیای حوزه و توسعه فارس به کار بست و در این راه هیچگاه احساس خستگی نکرد.
آیت الله محی الدین حائری شیرازی بعد از 27 سال و سه ماه فعالیت و تلاش در سنگر امامت جمعه شیراز امروز در میان انبوه نمازگزاران از تریبون نمازجمعه، آخرین خطبه های نمازجمعه خود را خواند و پس از اقامه نماز از مردم خداحافظی کرد.
به گزارش خبرنگار مهر در شیراز، آیت الله حائری پس از شهادت آیت الله دستغیب قریب به 27 سال و سه ماه در سنگر امامت جمعه شیراز و نمایندگی ولی فقیه در استان فارس به خدمت رسانی به مردم شیراز و فارس و تلاش برای ترویج علم و آبادانی در این مرز و بوم پرداخت و امروز بنا بر خواسته خود این سنگر را واگذار کرد تا برای علم و تحقیق به قم سفر کند.
آیت الله حائری طی این سالها به ویژه چند سال اخیر با طرح نظرات مختلفی در بخش علوم انسانی و اقتصاد اسلامی همواره منشا تحولات در سطح استان و کشور شد.
امروز مردم شیراز با حضوری بالغ بر پنج هزار نفر به بدرقه فردی رفتند که تمام تلاش خود را برای تحقیق در علم، عمران، احیای حوزه و توسعه فارس به کار بست و در این راه هیچگاه احساس خستگی نکرد.
امروز مردم شیراز با سردادن شعارهایی همچون"حائری خدانگهدار تو"،"دست رشید رهبری حائری"، "سلام بر خامنه ای درود بر حائری"، "حائری تو نور چشم مایی" پنج دقیقه قرائت خطبه ها را به تاخیر انداختند تا اعلام کنند همواره قدردان خدمات وی هستند.
کمال سلمان پور که از ابتدای انقلاب تا به امروز اخبار نمازجمعه را پوشش داده است، گفت: آیت الله حائری در این مدت نزدیک به یک هزار و 500 خطبه را خوانده است اما طی این سالها هیچگاه دچار تکرار موضوعات نشد.
وی افزود: طی این 27 سال درسهای زیادی در زمینه مسائل علوم انسانی و اخلاق اسلامی از ایشان فراگرفته ام که گزیده اخبار سخنرانیهای آیت الله حائری را در 28 دفتر جمع آوری کرده ام.
آخرین خطبه نمازجمعه آیت الله حائری امروز حدود 47 دقیقه به طول انجامید که در خطبه اول به مسئله استعفای خود اشاره کرد و در خطبه دوم به تشریح مسائل سیاسی روز جهان و انقلاب شکوهمند ایران پرداخت.
آیت الله حائری همچنین به صبری که پس از دریافت حکم امام جمعه شیراز نصیبش شده بود اشاره کرد و گفت: من در دوران جوانی و نوجوانی بسیار کم حوصله و ناصبور بودم از این رو وقتی موضوعی در کودکی مورد طبعم واقع نمی شد سرم را به حالت سجده بر زمین می کوبیدم و بعدها برای جلوگیری از این کار پیشانیم را داغ کردند که دیگر از شدت درد نتوانم سرم را به زمین بکوبم اما پس از دریافت حکم امامت جمعه، خداوند صبر بسیاری به من عطا کرد.
آیت الله حائری در انتهای خطبه های خود نیز با قرائت شعر "یوسف گم گشته بازآید به کنعان غم مخور" به اقامه نماز پرداخت.