شکال صاحب مغازه جیگرکی بود که توانسته بود سند چهار راه را به نام خودش بزند. مغازهای که از همه مغازههای اطراف چهار راه کوچکتر بود اما دل همشهریان را برده و حافظه آنها را با این نام عجین کرده بود.
چهار راه شکال از چهار راههای مهم و پر رفت و آمد کازرون است. دسترسی به میدان شهدا، بازار، حوزه علمیه، مسجد مدرسه، دبیرستان بهبهانی، مخابرات و مراکز متعدد شهر از این چهار راه میسر است. حافظه ما تا آنجا که یاری میکند این چهار راه را شکال میداند. اواخر دهه پنجاه که ساختمان مخابرات ساخته شد علاوه بر چهار راه شکال، چهار راه مخابرات هم نامیده شد. اگرچه برای مردم، رانندگان تاکسی و اداره پست، چهار راه شکال راحتتر، شناخته شدهتر و صمیمیتر بود. یعنی اگر از آن سر دنیا بسته پستی را به نشانی کازرون چهار راه شکال میفرستادی به صاحبش میرسید.
شکال صاحب مغازه جیگرکی بود که توانسته بود سند چهار راه را به نام خودش بزند. مغازهای که از همه مغازههای اطراف چهار راه کوچکتر بود اما دل همشهریان را برده و حافظه آنها را با این نام عجین کرده بود.
این نام، ویژه کازرون است و در هیچ شهری نمیتوان آن را یافت.
حاصل (شکال)پرک در آخرین روز اردیبهشت ۱۴۰۰ نه تنها از مغازه جیگرکیاش و از کازرون که از دنیا دل کند و به دیار باقی شتافت. او یک بار دیگر نیز در روزهای آغازین جنگ تحمیلی، از همه چیز دل کند، تفنگ دمپرش را برداشت، به سوسنگرد رفت و در کنار رزمندگان از کشور دفاع کرد.
حالا کازرون است با نامی که دهههاست بخشی از جغرافیای آن را به نام خود کرده است. نامی که آمیخته با غیرت، جوانمردی و دفاع از میهن است. روحش شاد.