دفتر حمایت از تالابهای ایران حدود چهار سال است که با حمایت جف و سازمان محیطزیست در ایران فعال شده و مدیریت این دفتر موظف به تدوین و اجرای طرحی پایدار جهت حفاظت از تالابهای ایران با مشارکت ذینفعان و به ویژه جوامع محلی تالابها شده است. از ابتدا قرار بود این دفتر کار مطالعات و اجرا را بر روی دو دریاچه نمونه ارومیه و پریشان انجام داده و در صورت دستیابی به الگویی مناسب، برای سایر تالابها هم به اجرا درآورند.
اما پس از چهار سال فعالیت و درحالی که تنها سه سال دیگر به انتهای زمان در نظر گرفته شده جهت پایان فعالیت این دفتر و ساکنانش باقی مانده، از سکوت مرگباری که توسط آنها در جریان آسیبهای دریاچه پریشان دنبال میشود، که بگذریم، نتیجهی فعالیت این دوستان تاکنون بجز افزایش انتظارات بومیان و ادامهی روند تخریبهای گذشته چیز دیگری نبوده است.
توجه داشته باشیم که چنانچه دفتر حمایت از تالابهای ایران به دنبال اجرای فعالیتی اصولی در زمینهی حفاظت از دریاچه توسط جوامع محلی بود پیش از هرچیز بایستی گروه سنی کودک و نوجوان که بیشتر از سایرین آمادگی پذیرش آموزشها را دارند، هدف قرار دهد.
پرواضح است نهادینه شدن چنین نگاهی به جانوران ساکن دریاچه در ذهن کودکان حاشیه پریشان، در سالهای بعد، آتشسوزیهای بیشتر و طبیعتاً مرگ افزونتر جانوران را به دنبال خواهد داشت، جز آنکه تغییری اساسی از سوی نهادهایی همچون دفتر حمایت از تالابهای ایران که دقیقاً مشخص نیست امروز در کدامین بستر به خواب رفته و دم بر نمیآورد صورت گیرد.
در غیبت سازمان محیط زیست
با مشاهده این تصاویر به عمق فاجعه پی ببرید
منبع : وبلاگ راه راه می شویم
جداًبرای مسئولین حامی محیط زیست در شهرستان کازرون متاسفم.
پیشنهاد می کنم مکاتبه ای با سازمانهای جهانی در این رابطه صورت بگیرد.باتشکر