1- مشکلات مخابراتی که به خصوص در شهرهای کوچک به دلیل ضعیف بودن و قدیمی بودن تجهیزات مراکز مخابراتی مشکلات زیادی را بوجود می آورد از جمله کیفیت پایین سیم های تلفن و همچنین دستگاههای pcm که برای تکثیر خطوط در نقاط کم امکانات نصب می شوند و باعث تضعیف خط می شوند

2- بالابودن قیمت اینترنتی که مخابرات به ISPها می دهد نسبت به قیمت های جهانی. مثلا قیمت یک خط 1 مگ که مخابرات حدود 1 میلون تومان در ماه اجاره می گیرد در کشورهای همسایه بین ثلث تا ربع این قیمت است و در نتیجه این گرانی به مصرف کننده نهایی منتقل می شود. این قضیه مانند قیمت بالای سیم کارت تا چند سال پیش است که به علت بازار انحصاری مخابرات قیمت را بالا نگه داشته بود. بدیهی است اگر انحصار اینترنت مانند موبایل از دست دولت خارج شود و بخش خصوصی هم وارد میدان شود قیمت ها رقابتی و عادلانه تر خواهد شد.

3- فیلترینگ مخابرات. یکی از دلایل نارضایتی کاربران اینترنت در ایران اقدام مخابرات در فیلتر کردن برخی سایت ها است که برخی مواقع به دلیل ضعف برنامه فیلترینگ در تهران بعضی سایت های عادی و مفید را نیز به اشتباه فیلتر می کند. این موضوع  باعث نارضایتی کابران و گرایش آنها به استفاده از فیلترشکن می شود که فیلترشکن هم به نوبه خود باعث کاهش سرعت اینترنت کاربر خواهد شد.

4- ضعف بنیه مالی مصرف کنندگان. یکی از مشکلات ISP ها در کشورهای جهان سوم کمی درآمد عموم مردم است و مثلا کمتر خانواده ای قادر به پرداخت هزینه خط های پرسرعت که بالاتز از ماهی 50 هزار تومن هزینه دارد می باشد. با توجه به این موضوع برخی از شرکت ها با کاهش سرعت  و فروش یک خط به تعداد بیش از حد استاندارد مشتری باعث افت کیفیت خط می شوند.

5- کمی تعداد مشتریان در شهرهای کوچک. به دلیل کم بودن تعداد مشترکان در شهرهای کوچک هزینه های اینترنت معمولا در این شهرها بیشتر از مراکز استان است. به دلیل اینکه هزینه کل خط بر تعداد کمتری مشتری سرشکن می شود هزینه تمام شده با کاهش تعداد مشتریان افزایش می یابد.

6- ناپایداری قوانین . به دلیل نوپا بودن اینترنت در کشور هر از چند گاه قوانینی برای سروسامان دادن به آن تصویب می شود که برخی ناقض قوانین قبلی نیز هست. تعدد مراکز تصمیم گیری و تعداد زیاد قوانین و بوروکراسی اداری باعث عدم امنیت سرمایه گذاری در این بخش توسط بخش خصوصی می شود.