كتاب خاطرات بانو "خديجه ثقفي " همسر امام خميني (ره) ـ از ساليان خطير و پرخاطره همراهي با ايشان به صورت كتاب منتشر ميشود.
دفتر خاطرات بانو "خديجه ثقفي " همسر امام خميني (ره) كه در طول ساليان دراز به طور روزانه نوشته شده، به صورت كتاب منتشر ميشود.
پايگاه خبري فرهنگ ايثار و شهادت به نقل از "محمدعلي انصاري " رئيس موسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني (ره) در يك برنامه راديويي اعلام كرد: خاطرات همسر حضرت امام به زودي چاپ و منتشرخواهد شد.
بانو "خديجه ثقفي " در ساليان خطير و پر خاطره مبارزات و تبعيد امام و بعد از آن به نگارش و ثبت خاطرات آن روزها پرداخت.
همسر امام خميني (ره) پس از عمري صبر و استقامت و ماهها بيماري، روز اول فروردين 1388به ديدار حضرت حق شتافت و دوستداران امام را داغدار كرد.
پيكر همسر امام خميني (ره) دوم فروردين 1388در حرم مطهر بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران و در جوار مرقد ايشان به خاك سپرده شد.
در جلد نخست "دايرة المعارف انقلاب اسلامي " نوشته گروه نويسندگان دفتر ادبيات انقلاب اسلامي و چاپ انتشارات سوره مهر آمده است: بانو "خديجه ثقفي "معروف به قدس ايران، در سال 1294 شمسي در تهران به دنيا آمد. پدرش آيت الله حاج ميرزا محمّد ثقفي از علماي تهران بود و از او چند جلد تفسير قرآن كريم بر جاي مانده است. بانو "خديجه ثقفي "دروس ابتدايي را در تهران خواند و پس از آن دو سال دوره متوسطه را گذراند. مدتي نيز به فراگيري علوم ديني همّت گماشت. وي به زبانهاي عربي و فرانسه تسلّط داشت. 9 ساله بود كه به دليل حضور آيت الله حاج شيخ عبدالكريم حائري (موسس حوزه علميّه قم ) در قم، پدرش به قصد تحصيل علوم ديني همراه همسرش ( مادر خانم خديجه ثقفي )رهسپار قم شدند .بنابراين وي در تهران نزد مادربزرگ خود ماند. اين مدّت پنج سال به طول انجاميد.
وي در سال 1308 شمسي با امام خميني (ره) ازدواج كرد. حاصل اين ازدواج پنج فرزند شامل دو پسر به نامهاي مصطفي و احمد و سه دختر به نامهاي صديقه، فريده و زهرا بود.
خانم ثقفي بخشي از علوم ديني را نزد امام (ره )خواند. اين دوره تحصيلي هشت سال ادامه داشت. بعدها نيز هنگام تبعيد امام به نجف، با ايشان به عراق رفت و در آنجا به تكميل زبان عربي همت گماشت.
خانم خديجه ثقفي از روزهاي اوج گيري نهضت امام خميني(ره) در سال 1342 شمسي، همواره كنار ايشان بود و بسياري از سختيها و مرارتهاي دوران زندان، حبس در تهران، تبعيد به تركيه، تبعيد در نجف اشرف و مهاجرت به فرانسه امام را به دوش كشيد.