اعتقاد به ظهور منجي در آخرالزمان، اصلي است كه اديان الهي بر آن اتفاق نظر دارند و دو فرقه برزگ اسلامي يعني شيعه و سني به آن معتقدند، گرچه درباره برخي از مسايل مربوط به آن حضرت اختلاف نظر دارند.اما از هر دو فرقه احاديث فراواني راجع به مهدويت و ظهور آن حضرت در كتب حديثي ثبت و ضبط است.

در اين مقاله برآنيم تا برخي از اين احاديث را نقل كرده و توضيح مختصري درباره آنها ارائه نمائيم.

بشر همواره به دنبال عدل و داد بوده و از ظلم و ستم تنفر داشته و آرزو داشته زندگي اش توأم با صلح و صفا و محبت آميخته باشد. اين آرزوي فطري همه انسانهاست. اما اين آرزو در مقياس جواني جز در پرتو حكومت مهدي (عج) به تمام و كمال تحقق نمي يابد. پيامبر اسلام (ص) اشاره به اين شاخصه حكومت مهدي (عج) كرده و مي فرمايد:

«قيامت برپا نمي شود تا زماني كه زمين از ستم و دشمني آكنده شود. آن گاه مردي از خاندان من قيام كند و زمين را همچنان كه از ظلم و جور آكنده شده، از عدل و داد پر كند.» 1

گرچه وجود مبارك آن حضرت از نظرها پنهان است اما اين بدان معنا نيست كه او امت را رها كرده و رهبري كشتي پرتلاطم جامعه اسلامي و بندگان صالح را رها نموده، بلكه از آنجا كه آن حضرت قطب عالم امكان و واسطه فيض الهي است با ولايت خويش جامعه اسلامي را رهبري و نور افشاني مي كند. پيامبر اسلام مي فرمايد:

«سوگند به آن كه مرا به پيامبري برانگيخت، مردم در زمان غيبت مهدي (عج) از وجود او بهره مند مي شوند، همچنانكه مردم از خورشيد نهان در پس ابر، بهره مند مي شوند.» 2

خداوند براي هدايت بشر هزاران پيامبر مبعوث فرموده كه كاملترين آنها خاتم پيامبر حضرت محمد (ص)‌ مي باشد و از آنجا كه شريعت اسلامي كاملترين شريعت است، خداوند براي تبيين و تفسير و اجراي آن شريعت جانشيني براي آن حضرت تعيين فرمود كه حقايق و معارف دين را توضيح و تفسير نمايد و تحقق بخش ايده هاي تمام انبياء در زمين باشند. اين پيشوايان، معصوماني هستند كه آخرين آنها مهدي صاحب زمان (عج) مي باشد. او شخصيتي است كه انسانها را نجات مي دهدو با ظهورش حجت را بر جهانيان تمام مي كند.

امام علي (ع) مي فرمايد:

«با مهدي ما حجت ها تمام مي شود. ان پايان بخش امامان و نجات بخش امت و منتهاي نور است.» 3

اعتقاد به حكومت صالحان و نظامي كه ارزشهاي الهي و انساني را در جامعه حاكم نمايد و با آنچه كه ضد ارزش است مبارزه كند از بهترين كارهاست كه مي تواند همه بشريت را به آينده اي روشن اميدوار نمايد و از ظلمت يأس برهاند. اين اميد و انتظار به آينده را "انتظار فرج" مي گويند و از جمله اعتقادي است كه اگر خوب تفسير شود مي تواند نقش سازنده اي در مبارزه با مفاسد و برقراري ارزشها در جامعه داشته باشد و زمينه ظهور منجي كل را فراهم نمايد.

 پيشوايان ديني انتظار فرج را عبادت دانسته اند و امام علي (ع) مي فرمايد:

«در انتظار فرج و گشايش باشيد و از رحمت خدا نوميد نشويد، زيرا محبوب ترين كارها نزد خداوند عزوجل انتظار فرج است.» 4

از آنجا كه براي تحقق هر شيء، علاوه بر فاعليت فاعل، قابليت قابل نيز شرط است و نزول بركات الهي بستگي به درجه تقوا و شايستگي بندگان دارد و از آنجا كه در زمان ظهور مهدي (عج) شايستگي ها به فعليت مي رسد و جامعه بشري لياقت دريافت الطاف الهي را بيشتر پيدا مي كند، خداوند بركات مادي و معنوي خويش را بر مردم آخرالزمان نازل مي نمايد و آنها را غرق در نعمت هاي گوناگون مي كند.

امام علي (ع) اشاره به اين حقيقت مي نمايد و مي فرمايد:

«زماني كه قائم ما قيام مي كند، آسمان نزولات خود را فرو ريزد و زمين گياهانش را بروياند و كينه و دشمني از دلهاي بندگان رخت بربندد.» 5

1.  ميزان الحكمه، ج 1، ص 337

2. بحارالانوار، ج 52، ص 93

3. نهج ااسعاده، ج 1، ص 472

4. بحارالانوار، ج 52، ص 123

5. بحارالانوار، ج 10، ص104