عبدالرضا کاهانی نویسنده و کارگران فیلم سینمایی بیست را باید طلیعه ای از ورود نگاهی جدید و متعلق به نسلی جدید از مکتب طبیعت گرایی(ناتورالیسمی) در سینمای ایران قلمداد نمود.
عبدالرضا کاهانی نویسنده و کارگران فیلم سینمایی بیست را باید طلیعه ای از ورود نگاهی جدید و متعلق به نسلی جدید از مکتب طبیعت گرایی(ناتورالیسمی) در سینمای ایران قلمداد نمود. با این گمانه که ما با عصر سرگردانی بشر در جهان مواجه هستیم و لذا باید نسخه از پیش پیچیده شده امیل زولا را بازنگری نمود، بلکه حرفی تازه از جهانِ درونِ انسان ها را یافت و ارائه نمود. بنابر این چون ریتم سریع زندگی با جزئی گراییِ امیل زولایی سر سازگاری ندارد، پس نگاهی تازه باید خلق شود تا فرهنگ در حال تغییر بشر معاصر را هم به تصویر بکشد. شخصیت ها، قصه و مود حاکم بر فیلم بیست، ویژگی این طرز تلقی را دارد. با این تفاوت که گفتار و اندیشه آدم های نمایشی او حراف و تسلیم نیستند. علاوه بر این فاکتور دیگری مانند عبور از کانالی ایرانی که یک سوی آن برخی از فیلم فارسی های بی جایگاه و از سویی دیگر برخی فیلم های ایرانیان فروشِ نیم قرن سینمای ایران قرار گرفته اند، موجب شده تا فیلم بیست راهی مستقل و به دور از عناصر عوامفریبانه بیابد و مخاطب خود را تا پایان ماجرا با خود به پیش ببرد و در عین حال عزت ایران و ایرانی را هم حفظ کند.
کاربران محترم می توانند جهت مطالعه متن کامل این نوشتار که به قلم دکتر محمد عارف می باشد به این جا ( کلیک کنید ) مراجعه نمایند .