واقعه عاشورا در سرزمین کربلا، صرفاً یک حادثه و خاطره ی تاریخی نیست بلکه یک نقطه عطف در تاریخ بشریت و یک انقلابِ انقلاب آفرین و حیات بخش بود که همچنان در همه زمانها و مکانها جاری و ساری است که «کل یوم عاشورا و کل عرض کربلا و کل شهر محرم»

آری یاد و نام حسین و عاشورا، جوامع فسرده را گرمی و حرارت،محرومین و مستضعفین را امید و شهامت،غارت شدگان و اشغال گردیدگان را قدرت و جرات و به مظلومین عالم فریاد رسای حق طلبانه و عدالتخواهانه، همراه با جوش و خروش ظلم ستیزانه می دهد. بطوریکه بعد از گذشت هزار و چند صد سال از این حماسه جاودانه، صدای حسین و شعارهای عاشورا هر سال پر طنین تر از گذشته بگوش می رسد که در آن نهیب بیداری جهان ستم زده و شفای همه رنجهای انسانی در همه زمانهاست و شعار حیات بخش«هیهات من الذله» تجلی بهترین شکل موضع شیعه در مقابل ستمگران عالم در طول تاریخ است و نشان می دهد  که تپش نبض عاشورا در رگهای تاریخ همیشگی است و حماسه عاشورا تبلور همه مبارزات و سلحشوریها با صبغه الهی می باشد که از ازل تا ابد به صحنه ی حیات بشر را نور می بخشد.

و همین سبب شده است تا دروغگویان، دغلبازان ، ریاکاران، جاه طلبان و شهوت پرستان و دنیا خواران طماع و حریص و چپاولگر و غارتگر که جز بر محور ماده و سود و منضعف نمی چرخند و هیچ حق و حقوقی برای انسانها نمی شناسند، با نام حسین و یاد عاشورا و کربلا بر خود بترسند ، بلرزند و بهراسند و به شکلهای مختلف در صدد دشمنی برآیند تا انقلاب حسینی را خاموش و این حرکت را نابود کنند و اذیت و آزار عترت پیامبر(ص) و مقابله صریح و رویاروئی با خاندان رسول خدا(ص) و به انزوا کشاندن اهل بیت پیامبر یکی از این برنامه ها بوده است.

و دشمنی آنها تا آنجا پیش رفت که امامان  شیعه که می بایست پس از پیامبر خدا عهده دار تداوم خط رسالت به صورت امامت و حاکمیت سیاسی و ولایت باشند، بدست دشمنان کشته و یا مسموم شدند. ولی مظلومیت و شهادت ابا عبدا...الحسین(ع) و دیگر امامان معصوم(ع)، به رغم این مخالفتها و دشمنیها، بر محبوبیت قلبی مردم نسبت به آنان می افزود و پیوسته دلهای مشتاق بر مدار جاذبه ی الهی آنان می تپد. دشمنان در طول تاریخ سعی داشتند با ممانعت از برگزاری مراسم عزاداری یاد این خاندان را به فراموش سپارند و برای منزوی کردن اهلبیت عصمت و طهارت و ایجاد فاصله بین مردم و آنها از هر گونه ظلم و ستم و سخت گیری نسبت به دوستداران و و فاداران اباعبدا... و امامان معصوم(ع) کوتاهی نکردند ولی چه کور خواندند که پیروان ائمه و حسینیان و عاشورئیان با زبان و قلم و شعر و مرثیه و اشک و عزاداری در احیاء امر ائمه و زنده نگه داشتن حماسه عاشورا و مظلومیت اباعبدا... و بیان فضائل آنان، تا به امروز از هر گونه کوششی دریغ ننموده و با تحمل هر گونه اذیت و آزار و شکنجه و آوارگی و بذلجان و مال، تا به امروز،کربلا را، عاشورا را، حسین و مکتب و آرمانش را زنده نگه داشته و از آن درسها گرفته و حماسه ها و انقلابها ساخته است.

و امروز دشمنی بی حد وحصر قدرتهای استکباری و شیطانی به سرکردگی آمریکا، انگلیس و صهیونیست با شیعیان  از جمله در ایران،لبنان،عراق، افغانستان،پاکستان و یمن و... برای اینست که شیعیان آزادگان و عزیزان و سرفرازان دنیا هستند.زیرا که به سرور آزادگان حسین بن علی(ع) اقتدا نموده اند و از حسین آموخته اند که بر سر همه ی دنیای کفر و شرک و نفاق و زیاده خواهان فریاد «هیهات من الذله» سر داده و مرگ با عزت را از زندگی با ذلت ترجیح دهند.

و حمله وحشیانه عده ای مزدور وطن فروش  از ارازل و اوباش بعنوان پیاده نظام یزیدیان، در روز عاشورای حسینی، به عزادادران دلسوخته حسین بن علی(ع) و تخریب و به آتش کشیدن اموال مردم بطور غافلگیرانه، برای آنها و اربابانشان چه حاصلی جز رسوائی و نکبت و نفرین و تنفر بیشتر مردم داشت؟ همانطور که خود یزید و یزیدیان هم از آن جنایتشان   جز بدبختی و نکبت و رسوائی و نا کامی نتیجه ای نگرفتند.

و برای حسینیان چه نتیجه ای بالاتر از رسوائی و برملا شدن ماهیت پلید این مزدوران وطن فروش آشوبگر بود که در این چند ماه، انتخابات را بهانه ی آشوبگری خود قرار داده بودند. ولی در عاشورا پرده ها کنار رفت و دشمنی آنها با اعتقادات و مقدسات مردم رو شد.

و دنیا هم مشاهده کرد که این حرکتها، ناچیز تر از آن است که در اعتقادات راسخ و عزم و اراده محکم  این امت حسینی خللی  ایجاد کند و در برابر حضور میلیونی و مواج حسینیان و عاشورائیان کسی را یارای ایستادگی نیست . و اگر حسین زمان خامنه ای محبوب قلبها رخصت دهد اثر از آنها باقی نمی ماند.