در مرحله دوم عملیات کربلای 5 در پنج ضلعی مشغول اعزام نیروها به خط جهت عملیات بودم که شهید حاج كاظم و مسئولش سردار علی نژاد (سردار علی نژاد فرمانده یگان دریایی لشکر المهدی و شهید حاج کاظم جانشین ایشان بود) را دیدم.همزمان با دیدن این بزرگواران آتش کاتیوشای دشمن هم ما را آزار می داد . درگیر هماهنگی و اعزام نیروهای گردان به جلو بودم. شهید حاج کاظم به من گفت من هم می توانم با شما به عملیات بیایم. گفتم چرا که نه ولی اول باید از آقای اسدی  فرمانده لشکرتان اجازه بگیری. بعد از کمی گفتگو خداحافظی کردیم و رفتیم. گفتم شاید شوخی کرده باشد. ساعت 7 بعداز ظهر در حالی که در خط اول و جهت عملیات آماده بودیم ناگهان حاج کاظم را دیدم که از خودرو پیاده شد. گفتم شما اینجا چه کار می کنید. گفت از آقای اسدی اجازه یک شب را گرفته ام و حال آمده ام تا با شما باشم. واقعیتش هم خوشحال شدم هم ناراحت ، از یک جهت که کمکمان می کرد خوشحال و از جهتی که امکان داشت اتفاقی برایش پیش بیاید نگران بودم. گفتم پس بیا با خودم باش.

در خوشی و ناخوشی به اصطلاح امروزیها با هم بودیم، یعنی هر خمپاره ای که به نزدیکمان می خورد هر کدام سهمی از موج انفجار و یا دود و دم آن می بردیم. با هم رفتیم سری به یکی از گروهانها که جلوتر بود زدیم. آن موقع خبری نبود و حاج کاظم گفت من ساعتی اینجا می مانم. گفتم خیلی خوب. 2 ساعتی گذشت که دیدم حاجی آمد و با خوشحالی زاید الوصفی گفت فلانی یک تانک عراقی زده ام که دارد در آتش می سوزد. خوشحال شدم. قانع نشد گفت باید بیایی و برویم و آن تانک را نشانت بدهم. رفتیم و تانک در حال سوختن عراقی ها را از نزدیک دیدم.

دو مرتبه با هم بودیم. حجم آتش دشمن سنگین بود و هر لحظه احتمال شهید شدنش بود. بدنبال بهانه ای بودم تا او را به عقب بفرستم. راستش دوست نداشتم یک شب آمده و میهمان ما است بلایی به سرش بیاید.

فردا صبح و در حالی که خسته و کوفته شده بود و دیگر توان برای ادامه کار نداشت با یک خمپاره که به نزدیکی مان خورد دچار موج گرفتگی شد و من از فرصت استفاده کردم و ایشان را سریع به عقب فرستادم.گويا در بر گشت هم از امواج خمپاره هاي دشمن هرچند اندك بهره هايي برده بود. اين شهيد بزرگوارفقط چند روز پس از همرزمي با ما، در مرحله بعدي عمليات كه با همرزمان خوداز لشكر پر افتخار المهدي در كنار نهر جاسم ( كمي جلوتر ازتانكي كه شكارش كرده بود)شركت كرد و در آنجا نيز توانست خدمات و مجاهدت هاي مفيد و موثري در راستاي ماموريتهاي محوله داشته باشد. در اين مرحله بر اثر آتش پرحجم دشمن خود و تعدادي از همرزمانش ، شهد شيرين شهادت را مي نوشند تا بهترين مرگها را براي خود برگزيده باشند.

روحش شاد و يادش گرامي باد.