اگر فقاهت را مهم، عميق و همه جانبه دين بدانيم (ليتفقهوا في الدين)، پس فقاهت يک (علم زندگي محور) مي باشد چون زندگي انسان داراي يک کل و تمام مي باشد تا بتواند به عنوان زندگي مطرح باشد، چرا که زندگي بدون يک نظام منسجم و پويا، زندگي نيست.بنابراين فقه به عنوان يک دانش زندگي محور، بايستي همه جانبه باشدتا کل زندگي انساني را در بر بگيرد.
اگر فقاهت را مهم، عميق و همه جانبه دين بدانيم (ليتفقهوا في الدين)، پس فقاهت يک (علم زندگي محور) مي باشد چون زندگي انسان داراي يک کل و تمام مي باشد تا بتواند به عنوان زندگي مطرح باشد، چرا که زندگي بدون يک نظام منسجم و پويا، زندگي نيست.بنابراين فقه به عنوان يک دانش زندگي محور، بايستي همه جانبه باشدتا کل زندگي انساني را در بر بگيرد.
بعد از تفقه يک نوع فرآيند ارتباطي عام طراحي مي شود که در قالب (رجوع و برگشت به قوم) و به عنوان يک فرهنگ عام و جامعه مي باشد،چرا که قوم يک واحد فرهنگي اجتماعي و در يک کلام يک زندگي تمام مي باشد و فقيه برگشت کننده بايستي يک طرح کامل براي زندگي قوم خود که ديني باشد ارائه دهد. به همين دليل دين با کل قوميت مخالف نيست، بلکه با فسادهاي آن مخالفت مي کند.
کاربران محترم می توانند ادامه این نوشتار را که به قلم دکتر ابراهیم فیاض می باشد را در این جا (کلیک کنید ) مطالعه نمایند .