در طول تاریخ کشور عزیزمان همواره مورد تهاجم بیگانگان بوده ولی جوانان رشید این مرز بوم هیچگاه تجاوز دشمن را بی پاسخ نگذاشتند. بنا داریم تا به یاری حق از این شماره به معرفی ورزشکاران رشیدی که در طول جنگ تحمیلی با اهدا خون خود سدی محکم در برابر اجانب ساختند وآنها را روسیاه نمودندبپردازیم:

شهید ناصر شاملی کازرونی

متولد :29/10/1329 کازرون

شهادت :24/2/64

محل شهادت:آبادان

عضو:تیمهای تاج آبادان/ صنعت نفت آبادان/ مهاجرین کازرون

افتخارات ورزشی: چندین قهرمانی باشگاههای آبادان با تیم تاج / قهرمان جام اعلم با تاج / دعوت به اردوی تیم ملی جوانان ایران/ستاره جام اعلم 1352

 خانواده شهید ناصر شاملی کازرونی  بخاطر شغل پدر به شهر آبادان مهاجرت کردندودر کوچه پس کوچه های آبادان به مانند سایر همسن وسالان خود با توپ گرد آشنا شد در محله آنها که یکی از محله های فوتبال خیز وقهرمان پرور آبادان بود با دوستانی همچون غلامحسین وپرویز مظلومی /ابراهیم قاسمپور ... همبازی بود.

عباس آقا پدر شهید شاملی که خود از علاقه مندان فوتبال وتیم مطرح وبزرگ تاج آبادان بود از مشوقین ناصر بود وهمین تشویقها وحمایت های پدر باعث شد که ایشان کم کم به یکی از بهترینهای فوتبال آبادان مبدل شود .

در سال 1348 وبا درخشش در تیم باشگاهیش بهمراه غلامحسین مظلومی توسط مرحوم رایکوف به تیم ملی جوانان ایران دعوت شد ولی اندکی بعد بدلیل اختلاف با رایکوف اردو را ترک کردواز آن به بعد مورد غضب قرار گرفت . در سال 1352 وبا درخشش بی نظیر در جام اعلم بعنوان ستاره این جام انتخاب شد وبا کسب مقام قهرمانی در این جام مورد توجه تیمهای تهرانی قرار گرفت ولی بدلیل تعصب به تیم وشهرش از رفتن به تهران خوداری کرد. در همین سال در مسابقات زیر گروه جام تخت جمشید بهمراه تاج آبادان جواز حضور در جام تخت جمشید بدست آورد ولی با توجه به قانون ممنوعیت تیمهای همنام از شرکت در این جام بانام تاج خوداری کردند وهمین باعث شد تا تیم صنعت نفت آبادان تشکیل شود که این تیم در واقع منتخبی بود از همه تیمهای باشگاهی آبادان وشهید شاملی از اولین وموثر ترین بازیکنان اولیه این تیم بزرگ بود.

شهید ناصر شاملی سالها با درخشش در تیم صنعت نفت نام خودرا در فوتبال ایران پر آوازه کرد بطوریکه کمتر دوستدار فوتبالی در ایران وجود داشت که ایشان را نشناسد. بازیهای زیبا /تکنیک منحصربفرد /قدرت بدنی بالا واخلاق وجوانمردی ناصر زبانزد عام وخاص بود. ایشان بعنوان تکنسین بهداری آبادان در خدمت مردم شهرش بود وبا آغاز جنگ تحمیلی حاضر به ترک دیار خود نشد . سالها بعنوان مسئول فنی داروخانه بهداری آبادان به مردم ورزمندگان خدمت رسانی کرد تا اینکه در روز 24 اردیبهشت ماه سال 1364 ودر حالی که برای حفظ آمادگی بدنی در زمین فوتبال بهداری مشغول تمرین بود با ترکش گلوله توپخانه دشمن بعثی به شهادت رسید وپیکر پاکش در شهر زادگاهش (کازرون) طی مراسم باشکوهی که شهر را بحالت تعطیل در آورده بود بخاک سپرده شد .

 ازایشان  سه فرزند که هرسه  تحصیل کرده ودارای مدارج علمی بالا هستند باقی مانده است.

یادش گرامی وراهش پر رهرو باد.