گیاهان و علف‌های هرز، بلای جان شهر تاریخی 1700ساله بیشاپور شده‌اند؛ گیاهان در لایه‌های این آثار ریشه دوانده و باعث فرسایش و مرگ تدریجی و خاموش این بناها می‌شوند.

به گزارش کازرون نما به نقل از مهر، رویش گیاهان و علف‌های هرز این روزها به شکل نامناسبی آثار تاریخی فارس را در معرض خطر قرار داده است. این معضل در محوطه‌های تاریخی مختلفی نظیر تخت جمشید نیز وجود داشته و کارشناسان تأکید دارند که با نوعی داروهای خاص می‌توان نسبت به نابودی این علف‌های هرز و گیاهان اقدام کرد. این مشکل تا آنجا پیش می‌رود که در ایام تابستان آتش‌سوزی‌هایی در محوطه‌های تاریخی نظیر شهر تاریخی بیشاپور در کازرون رخ می‌دهد که طی این رویداد، گیاهان مذکور به‌صورت عمدی یا غیرعمد دچار حریق شده و بناهای تاریخی را در معرض خطرات جدی قرار می‌دهند.

عضو شورای مرکزی انجمن هم‌اندیشان جوان شهرستان کازرون در همین رابطه گفت: رویش انواع گیاهان در میان جداره‌ها و درزهای دیوارها و همچنین در سطوح مختلف آثار باستانی موجود در شهر تاریخی بیشاپور، همچنان روند فرسایش آثار 1700ساله این شهر باستانی را شدت می‌بخشد.

محسن عباسپور افزود: بررسی مقایسه‌ای وضعیت فعلی برخی از بناهای موجود در بیشاپور به‌ویژه بناهایی که گچ‌اندود بودند، با وضعیت چند سال پیش آنها، به وضوح مؤید آن است که رویش گیاهان به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین عوامل فرسایشی شهر بیشاپور محسوب می‌شود. وی ادامه داد: باید هرچه زودتر و پیش از آنکه شهر بیش از این تخریب شود، درخصوص حل این چالش، اقدامی اساسی صورت گیرد.

عضو شورای مرکزی انجمن هم‌اندیشان جوان شهرستان کازرون افزود: با نگاهی به بناهای کاوش شده بیشاپور می‌توان به وضوح مشاهده کرد که بسیاری از دیواره‌های این شهر با لایه‌های نسبتا ضخیم گچ و با تزیینات گچبری پوشانده شده بودند و فرسایش ناشی از وجود گیاهان بیش از هرچیز اندودهای گچی بیشاپور را هدف گرفته است.

عباسپور گفت: در شرایط فعلی متأسفانه رشد گیاهان در فاصله میان اندودهای گچ و سطوح سنگی دیوارها، طی گذشت چند سال باعث گسترش شکاف و در نهایت ورقه‌شدن و تخریب این لایه‌های گچی شده که با مقایسه وضعیت فعلی بسیاری از دیوارها با وضعیت چند سال پیش آنها، به‌راحتی می‌توان به عمق این فاجعه پی برد.

عباسپور افزود: علاوه بر دیواره‌های گچی، بناهای سنگی شاخصی همچون معبد آناهیتا نیز سال‌هاست که با مشکل رشد گیاهان دست و پنجه نرم می‌کنند. وی بیان کرد: در این خصوص نیز گرچه شدت تخریب به اندازه تخریب‌های موجود در دیواره‌های گچی نیست، اما با نگاهی کارشناسانه می‌توان اذعان کرد که فرسایش ناشی از ریشه دوانی گیاهان در درزهای موجود در دیواره‌های سنگی نیز وجود دارد. وی افزود: وضعیت خانه‌هایی که در آن سکونت داریم را بررسی می‌کنیم و با آنکه خانه‌های امروزی عمر چندانی هم ندارند، با وجود این کاملاً دقت می‌کنیم که در وضعیت دیوارهای آن هیچ مشکلی پیش نیاید و اصلاً برایمان قابل تصور نیست که مثلاً درزی در یکی از دیوارهای خانه مان باشد و از آن درز گیاهی هم روییده باشد اما ظاهرا عین خیالمان هم نیست بنایی که 1700سال از عمر آن می‌گذرد و به‌طور حتم بسیار حساس و شکننده است، با چنین فرسایش‌هایی مواجه شود.