|
در ماه رمضان تشویق زیادی به آشتی یا انس ویژه با قرآن کریم در زبان روایات دیده می شود از جمله اینکه ثواب خواندن هر آیه برابر ثواب تلاوت تمام قرآن کریم در ماه های دیگر است که می توان گفت دستور خداوند متعال این است که مردم از فضای معنوی ماه مبارک رمضان بهره برده و راه کارهای زندگی را از قرآن کریم بیاموزند؛ به همین دلیل در برنامه های مساجد و حسینیه ها گاهی برنامه ختم قرآن کریم نیز دیده می شود و طبق برنامه، روزانه یک جزء از قرآن کریم خوانده می شود. این در حالی است که اگر در پایان جزء خوانده شده از بعضی از شرکت کنندگان در مراسم سوال شود که چه مطلبی از قرآن کریم دستگیرتان شد جواب می دهند که چیزی نفهمیدیم اما کلی ثواب بردیم، در حالی که برنامه ای که برای ما فارسی زبانان باید ریخته شود غیر از برنامه ای است که در یک کشور عربی برای عرب زبانها ریخته می شود،
لذا در این ماه مبارک جا دارد برنامه های مفهومی و محتوا محور برای قرآن
کریم ریخته شود و پیشنهاد می شود که حتی اگر قرار است روزانه یک ساعت قرآن به زبان
عربی محض خوانده شود نیمی از همان مقدار را با ترجمه بخوانند که بهره ای محتوایی از
این کتاب آسمانی برده و دستور العمل زندگی را از این هدیه آسمانی بیاموزند، از همین
روست که در روایات نیز تاکید شده است که « لم یکن همّ احدکم آخر السوره » تمام هم و
غم خود را به اتمام رسیدن سوره قرار ندهید بلکه با رویکرد فراگیری دستورالعمل به محضر
قرآن کریم نائل شوید.
با لفظ «اشتباه» مخالفم. اگر چه برنامهی ختم قرآن مرسوم میتواند کاملتر شود و بحث محتوایش پررنگتر شود اما اگر قائل به اشتباه بودنش باشیم ماحصلش میشود آنچه امروز روشنفکرها به آن رو آوردهاند و با این مبنا اصل نماز را هم به دلیل نفهمیدن زبانش انکار میکنند!
ضمنن اگر چه توصیه به قرائت همراه با تدبر در قرآن در روایات آمده، توصیه به کمیت و زیاد خواندن قرآن هم آمده.
تا آنجا که نقل شده زیاد قرآن بخوانید که حتا اگر اشتباه بخوانید، فرشتهای مامور به تصحیح آن اشتباه است و صحیح بالا میرود...
یا علی
اجرتان با صاحب این ماه عزیز
اشتباه بودن آن نظر به ناقص بودن و کم فایده بودن آن است وگرنه مسلم است که ظاهر دین و حفظ زبان مشترک دینی از ضروریات است و انکاری در عربی خواندن با فهم در مطلب دیده نمی شود.
ثواب را به عمل می دهند نه به خواندن تنها
خلاصه و اصل مطلب این است که:
«بهشت را به بهاء می دهند نه به بهانه»
البته که همان طور که در تفسیر نمونه ذکر شده ثواب خاصی که مترتب بر تلاوت سورههای مختلف است (مانند تلاوت هر شب سوره واقعه که نتیجهاش عدم فقر است) مبتنی بر فهم و عمل است اما صرف تلاوت قرآن و ادعیه اثر دنیوی و پاداش اخروی خواهد داشت. همانطور که همراه داشتن قرآن خود حرز به حساب میآید بدون حتا تلاوت -چه رسد به تامل- اثراتی را خواهد داشت.
با نظر جنابعالی موافقم
قرآن برای خواندن تاکی ؟
وبرای اندیشدن از کی؟
فضای قرآنی شهر قدم برداشتید.
یاد آن ایام به خیر!
مشتاق دیدار
به نظر من بهتره برای پرداختن به یک دغدغه و اصلاح یک امری موجب ایجاد دغدغه های دیگر و یا زمینه انحرافات بعدی نشویم.
همانطور که واضح است حاج آقای جوشن موافق عربی خواندن قرآن هستند اما انتخاب این عنوان (اشتباه) مناسب به نظر نمیرسد. شاید بهتر بود میفرمودند: در ماه رمضان چگونه با قرآن مانوس شویم.