دبیرستان شاپور در سال 1316 هجری شمسی تاسیس شد واز آن زمان تا کنون که 76 سال ازعمرپرافتخارش میگذرد خدمات فراوانی به فرهنگ وورزش ایران کرده است.
ورزش کازرون که دردهه 20 رونقی فراتراز قبل گرفته بود ودر بین جوانان کازرونی علاقمندفراوانی پیدا کرده بودبا نبود حداقل امکانات دست بگریبان بودواین دبیرستان شاپور بود که به ورزشکاران کازرون روی خوش نشان داده وپذیرای آنها بود.
این دبیرستان که دارای حیاط بزرگ ووسیعی بودمحل برگزاری مسابقات همچون دوومیدانی ,بسکتبال,والیبال,کشتی ,فوتبال و... ودر حقیقت نقش یک استادیوم ورزشی را برای ورزشکاران برعهده داشت تا در اواسط دهه 40 که به همت وتلاش مرحوم سیدحسن سلامی کازرون صاحب یک استادیوم ورزشی با کمترین امکانات شد.
دانش آموزان این دبیرستان همواره از دانش آموزان ممتاز وعلاقمند به ورزش بودند وبزرگان فراوانی را در هر دو رشته ورزش و کسب علم ودانش به جامعه تحویل داده است. دردهه 30 استادعلی اصغر گروش دبیرورزش این دبیرستان بود که با تلاش بی وقفه توانست ازمیان دانش آموزان این دبیرستان قهرمانان بزرگ ملی در رشته های دوومیدانی و والیبال را به همگان معرفی کند. ماشااله حسینی فرد قهرمان دو صدمتروپرش طول آموزشگاههای ایران (1335)-مرحوم هوشنگ عرب زاده قهرمان پرش ارتفاع آموزشگاههای ایران(1335) ومرحوم یعقوبی قهرمان پرتاب دیسک ـموزشگاههای ایران (1335) از شاگردان استادگروش و دبیرستان شاپور بودند.
استادگروش که سالیان درازی در سمت دبیری ورزش این دبیرستان بود بزرگان دیگری را به جامعه ورزشی معرفی نمود که میتوان از برادران دژکام ؛غلامرضا خرمک(فوتبال)عبدالکریم داراب پور (قهرمان بزرگ پرش ارتفاع وسه گام فارس در اوایل دهه 50)-حیدرمعینی (چهربرتر بسکتبال فارس)-اصغر یوسفیان( چهره شاخص هندبال فارس)-رحیم برزگر(هافبک بزرگ فوتبال کازرون) و... خیل بیشماردیگر که همه آنها از زمین ورزش این دبیرستان و وجود استادگروش بهره برده وبه افتخارات ورزشی کازرون افزودند.
دردهه 30 و40 تمامی اعیاد ملی - مذهبی ومسابقات ورزشی در این دبیرستان برگزار میشد وهمواره این مراسمها با استقبال کم نظیر مردم مواجه میشد. بعد از پیروزی انقلاب نام این دبیرستان به سعیدمحسن و سپس به شهید غلامرضا بستانپور تغییر یافت ولی همچنان در علم ودانش وورزش الگو وسرآمد سایر مدارس بود .حسین مصلایی پور وعبدالصاحب بازایی دبیران بودند که جانشین بزرگمرد ورزش کازرون استادگروش شدند وآنها هم با تلاش وممارست فراوان به قهرمان پروری در میان ورزشکاران این دبیرستان همت گماشتند. این دبیرستان بعداز انقلاب حاکم مطلق ورزش زیبای بسکتبال بود وبزرگان فراوانی را به بسکتبال ایران تحویل داد.
با روی کارآمدن مدارس غیرانتفاعی در دهه 70 کم کم دبیرستان شاپور از اهمیتش کاسته شدودانش آموزان نخبه به سمت مدارس عیرانتفاعی کشیده شدنددر کنار پیدایش قارچ گونه این مدارس ,کم رنگ شدن ورزش مدارس نیز برروی ورزشکاران این دبیرستان هم اثر گذاشت ودیگر خبری از ورزش در حیاط این دبیرستان دیده نشد .
این دبیرستان تاریخی وبا عظمت روز به روز فرسوده ترشد وبا کمال تاسف کسی هم پیدا نشد تا به این مکان آموزشی کمک کند.ساختمان های قدیمی این دبیرستان به همت میراث فرهنگی از گزند تخریب فعلا نجات یافته وبرای بازسازی ساختمان های دیگرهم بودجه کافی در اختیارنیست.
ای کاش مسئولین ومقامات آموزش وپرورش نگاه ویژه ای به این مکان داشتند تا خاطرات چند نسل در خطر نابودی قرار نگیرد.
ای کاش دوباره زنگ ورزش مدارس صیقل میخورد تا باز دوباره شاهد هیاهوی دانش آموزان در حیاط پر خاطره این دبیرستان شاهد بودیم. ای کاش دانش آموزان فعلی کمی به خود می آمدند ودوباره بازیهای کلاسی که در حد لیگ برتر امروزی بود را در حیاط پراز خس وخاشاک این دبیرستان راه می انداختند.ای کاش دوباره این دبیرستان بزرگان علم وفرهنگ را در خود پرورش میداد وآنها هم دبیرستان خودرا به بوته فراموشی نمی سپردندوبرای احیا وبازسازی آن کمک می کردند.ای کاش ..
خدا بیامرز جناب اسماعیل پور قدم میزد با اون صلابتش و سیگار بدست میگفت میبینمت بیا بیرون از پشت درخت وبرو سر کلاس خدا رحمتش کنه چه دورانی بود یادش بخیر خواهشا عکسهای بیشتری از فضای دبیرستان بگدارید با تشکر و امتنان