همیشه در نوشته
هایم آورده ام که مردم کازرون ویژگی های منحصر به فردی دارند لابد می پرسید چرا ؟
باشد در ادامه خدمتتان عرض خواهم کرد.
شب جمعه گذشته (30/11/1393)
کازرون شاهد یک برنامه جالب بود .حادثه ای
بی نظیری که در تجلیل از یک مدیر پیشین برپاشد. مدیری که پنج سال همکاری
وتعامل سازنده اش با مردم و به خصوص گروههای فعال محیط زیستی آنچنان او را دوست داشتنی کرده بود که کناررفتن ناگهانی اونیزبر این محبوبیت صدچندان افزود..
البته تجلیل از
ایشان رانباید نمادی از قهرمان سازی و
اسطوره پرستی تلقی نمود که این برداشت نادرست خود آفتی بزرگ و اشتباهی نابخشودنی
است چرا که دراین شهر مسئولین زحمتکش و بی ادعای بسیاری بوده و هستند که وجودشان
مایه برکت و منشاء خیر می باشد. در واقع تقدیر از خداپرست نه تنها تقدیر از یک فرد و شخص خاص بود بلکه بزرگداشت و
تجلیل از مدیریت کارشناسانه ودارای وجدان کاری و آینده نگر بود . بی شک هر فرد
دیگری نیز جز مهندس خداپرست این بیلان کاری موفق و روشن را نشان می داد مورد حمایت مردم قرار میگرفت
ومیگیرد و باز هم مردم با برگزاری چنین همایش هایی قدر دان زحمات او خواهند بود
برنامه همایش خودجوش و مردمی تجلیل از مهندس جمال
خداپرست دلیل روشنی بود بر مطالبات به حق محیط زیستی مردم در این شهر . مردمی که
روز به روز بررشدآگاهی زیست محیطی شان افزوده می گردد. وخودشان بدل شده اندبه
بزرگترین حافظان طبیعت.
در برنامه ی جذاب
آن شب بسیاری از افراد وگروهها حاضربودند .از مردم عادی
وکسبه بازار گرفته تا اقشار کارمند و فرهنگی و پیشکسوتان ورزش و بزرگان محیط زیست
وجوامع محلی اطراف پریشان و شکار دوستان و جوانان و خانواده ها و اصحاب جراید و
اعضای محترم شورای شهر و شهرداروالبته فرماندار گرامی نیز در میانه های
جلسه آمدندوحضورپرشور این همه جماعت طبیعت دوست را دیدند و دقایقی نیز در باب
رشادت های رزمندگان اسلام و شهدای دفاع مقدس به ایراد سخن پرداختند و البته
در بخشی نیز به مسئله تغییرات مدیریتی اخیر در اداره محیط زیست اشاراتی داشتند
جمعیت عظیمی که با
آمدنشان ثابت نمودند که در هر حال آنها بدون در نظر گرفتن هر نوع سلیقه وگرایش
سیاسی طرفدار مدیرانی هستند که در راه پیشرفت و آبادانی این دیار کهن تلاش می کنند
و برای شان راست یا چپ بودن و جناح بندی های رایج سیاسی فرقی ندارد. آنان خواهان
مدیریتی تلاشگر و سالم و قانون مندند ،
حال از هر حزب وجناحی که می خواهد باشد.
آنچه در طول دو سه
روز گذشته ذهن من را به خود مشغول نموده وجود این همه بیداری اجتماعی وفرهنگی و
بویژه زیست محیطی در نزد مردمان این دیار است .بیداری و آگاهی بسیار ارزشمندی که
مسئولین باید بیش از پیش قدرش را بدانند و از این توانمندی مردمی در جهت اصلاح امور
استفاده کنند. مگر نه آن است که گفته می شود این مردم ولی نعمتان انقلابند پس باشد که قدر و منزلت این ولی نعمتان را
بدانیم و از انرژی و توانمندی مضاعف آنان در جهت بهبود شرایط زندگی خود آنان بهره
بجوییم.
بگذارید کارنامه
درخشان این گروههای فعال اجتماعی را در همین یک ماه گذشته بررسی کنیم تا به واقعیتی که بدان اشاره شد پی ببریم . در یک
ماه گذشته چندین فعالیت ارزشمند فرهنگی واجتماعی و محیط
زیستی در این شهر صورت پذیرفته که عبارتند از 1-
برنامه پاکسازی حاشیه کوه شمالی شهر 2- همایش دوچرخه سواری روز هوای پاک در
سطح شهر 3- همایش هر خانواده یک درخت 4- همایش پیاده روی خانوادگی پریشان ( وبه
دنبال آن برپایی برنامه مشابه در چند روستا وبخش شهرستان) 5-جلسه دیدار فعالان
اجتماعی با رئیس جدید محیط زیست 6- همایش مردمی تجلیل از مهندس خداپرست .
خب اینها کم نیست .کم ارزش هم نیست باور کنید در ایران وحتی دنیا بی نظیر است . من سوال می کنم در کدام شهر ایران این همه برنامه فرهنگی توسط خود مردم و بدون وابستگی به بودجه دولتی برنامه ریزی و اجرا می گردد؟ آیا حیف نیست به این گروه های فعال اجتماعی انگ منفعت طلبی و برچسب های ناروا بچسبانیم ؟ کدامیک از این عزیزان دنبال منافع شخصی خود در این قضایا و برنامه ها هستند؟ تا آنجا که من همه ی این دوستان را سالهاست می شناسم وبا آنان از نزدیک کارکرده ام اینان کسانی هستند که از وقت استراحت و با خانواده بودن را می زنند تا در این شهر گامی برای بهبود اوضاع بردارند.من دیده ام که چگونه در صبح سرما بیل وکلنگ به دست می گیرند و در دل کوه وتپّه ها درخت می کارند.من به چشم خود بارها دیده ام که چگونه با زبان روزه به نهال ها آب می رسانند و چگونه در گرمای طاقت فرسای تابستان چشمه بیدمشک را بازسازی و احیا می کنند.
براستی کسانی که
برچسب منفعت طلبی را بر این جوانان بی ادعا می زنند، این باور نادرست را از کجا
آورده اند و چگونه در پیشگاه خداوند پاسخگو خواهند بود؟. آیا می دانید روز سیزده
بدر که همه در تدارک گردش وتفریح با خانواده خویش اند این جوانان غیور در چه
تکاپویند؟ و چگونه شروع به توزیع کیسه های جمع آوری زباله میان گردشگران می کنند؟
دیده اید هر ساله دشت برم مان کمتر و کمتر از گذشته آلوده می گردد. اینها نتیجه
چیست ؟ من می گویم نتیجه شش هفت سال تلاش مستمر و کار فرهنگی این عزیزان .
آیا می دانید که
هفت سال است همین دوستان با هزینه شخصی برنامه استقبال از مسافران نوروزی را برپا
می کنند تا آبروی شهر تاریخی خود را در پیش هموطنان دیگر خود نگه دارند؟ باز هم از شما سوال دارم اینها نشانه ی عشق است
یا منفعت طلبی؟
به نظر نگارنده
مسئولین اگر خیر وصلاح شهر را بخواهند که حتماً می خواهند باید بی تفاوت از کنار
این خیل عظیم مردمی نگذرند و باور کنند که این مردم می توانند چشم بینا وگوش
شنوایی برای مسئولین باشند. به امید آن روز