در حقیقت حدود ۴۴ سال پیش کارشناسان داخلی و خارجی کنوانسیون رامسر که به این منطقه اشراف کامل داشتند تصمیم گرفتند که یکی از تالاب های خوب این منطقه را تحت مدیریت بین المللی قرار دهند بنابراین با توجه به تنوع بسیار زیاد پرندگان این منطقه و زیبایی چشم انداز آن در سال ۱۳۵۰ منطقه ای به وسعت ۱۹۱ هزار هکتار از دشت ارژن و پریشان به عنوان پارک بین المللی و مرکز پژوهش جهانی تالاب ها تحت نظر کنوانسیون رامسر معرفی شد.

اما حدود ۳ سال بعد  یعنی در سال ۱۳۵۳ به دلیل پاره ای از مشکلات اجرایی در حفاظت منطقه سطح آن از ۱۹۱ هزار هکتار به ۶۵ هزار هکتار کاهش  و عنوان آن از پارک بین المللی به پارک ملی تنزل یافت.

با این حال در همان سال این منطقه توسط یونسکو به عنوان ذخیره گاه زیستکره معرفی و در فهرست تالابهای کنوانسیون رامسر جای گرفت.

اگر چه در طی ۳۸ سال گذشته و بر اساس آمار سازمان محیط زیست در سال ۱۳۸۵ مساحت این پارک ۶ هزار هکتار کمتر و به حدود ۵۹ هزار هکتار رسیده است اما عضویت آن در کنوانسیون رامسر و معرفی اش به عنوان ذخیره گاه زیستکره ارزش و اهمیت زیست محیطی این منطقه را کاملا روشن می کند.

به طوریکه رئیس هیئت مدیره کانون سبز فارس در واکنش به این اقدام شرکت کاخ ایرانیان می گوید: منطقه ارژن و پریشان آخرین زیستگاه شیر ایرانی بود که حدود ۹۰ سال پیش توسط والیان و شکارچیان منطقه منقرض شد بنابراین این منطقه به لحاظ اکو لوژیکی و اینکه خواستگاه یکی از گونه های بی نطیر حیات وحش کشور محسوب می شود بسیار ارزشمند است.

به گفته بهمن ایزدی، بر این اساس و برای حفاظت بیشتر منطقه سازمان محیط زیست در سال ۱۳۵۰ بخشی از اراضی پارک ملی ارژن و پریشان را که جزو مستثنیات مردم بود، خرید و به نام محیط زیست برای آنها سند گرفت که اتفاقا درست همین مکانی که شرکت کاخ ایرانیان در آن تجهیزات و لودرهای مورد نیاز برای گود برداری  وساخت و ساز هتل را مستقر کرده از اراضی است که به نام سازمان محیط زیست سند مالکیت دارد.

او به احداث جاده شیراز به کازرون که توسط وزارت راه بدون در نظر گرفتن ملاحظات زیست محیطی در دوره قبل انجام شد اشاره می کند و می افزاید: این جاده نیز اتفاق دیگری بود که در این منطقه با دو نیم کردن جنگل های بلوط زاگرسی انبوه دشت برم و با وجود مخالفت و ایستادگی فعالان محیط زیست آسیب جدی به اکوسیستم یکدست منطقه وارد و تعادل اکولوژیک دشت ارژن و پریشان را برهم زد.

آنطور که ایزدی می گوید: این منطقه علاوه بر اینکه خواستگاه شیر ایرانی است سپر حفاظتی انبوه ترین رویشگاه بلوط زاگرس است که حتی نباید اجازه داد سنگی در آن جابجا شود چه برسد به اینکه هتل و تله کابین که یکی از مخرب ترین سازه ها در مناطق زیست محیطی است در آن ساخته شود.

به اعتقاد رئیس هیئت مدیره کانون سبز فارس، تله کابین تسهیلاتی است برای تخریب ارتفاعات یک حوضه آبخیز که به دلیل انتقال جمعیت به ارتفاعات بالاتر در چنین منطقه ای که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان محیط زیست رو به احتضار است سرعت تخریب را چندین برابر می کند.

او می افزاید: اراضی منطقه ارژن و پریشان حتی اگر متعلق به سازمان محیط زیست نبود و در مالکیت شخصی قرار داشت به دلیل ارزش های اکولوژیکی باید جز انفال محسوب و به دلیل مضراتی که متوجه کل جامعه به لحاظ بحران های آب و خاک می شد هر گونه ساخت و ساز در آن ممنوع می شد.

آنطور که ایزدی می گوید: اداره کل محیط زیست فارس نه تنها با اقدام شرکت متخلف مخالف است که با ایستادگی در برابر این تخلف آن را از محاکم قضائی پیگیری کرده و اعلام کرده است براساس بررسی ها و رسیدگی های انجام شده به احتمال زیاد دادگاه رای به قلع و قمع ساخت و ساز ها در این منطقه می دهد.

با این حال رئیس هیئت مدیره کانون سبز فارس به طیف وسیعی از دخل و تصرفاتی که در اراضی تحت مدیریت سازمان محیط زیست از اشوراده تا دنا و ارژن و پریشان به بهانه های مختلف توسعه و گردشگری رخ می دهد اشاره می کند و ادامه می دهد: آنچه که نیاز به ریشه یابی دارد این است که چرا عده ای با لابی گری و متوسل شدن به اشخاص سیاسی در برابر قانون ایستادگی کرده و دست به چنین تخلفات آشکاری می زنند.

او معتقد است: یکی از دلایل اصلی این اتفاقات نبود سازمان محیط زیست در جایگاه بایسته اجرایی است و تا زمانی که محیط زیست مانند بسیاری کشورهای پیشرفته و حتی کشورهای همجوار نتواند در برابر خواسته های توسعه ای دیگر دستگاه ها و سودجویان با زیرساخت های محکم اجرایی و قانونی ایستادگی کند همین آش و همین کاسه است و ناگزیر هر روز باید با یکی از مناطق ارزشمند زیست محیطی کشور وداع کنیم.

با این همه ایزدی، ساخت هتل و تله کابین در دشت ارژن و پریشان را با هر بهانه ای خیانت به محیط زیست و آب و خاک کشور می داند و استفاده از اهرم های حفاظتی برای مقابله با آن را ضروری توصیف می کند.

مدیرکل زیستگاه ها و امور مناطق سازمان محیط زیست، مخالفت محیط زیست با هرگونه ساخت و ساز و سازه ای که خارج از چارچوب ها و قوانین سازمان محیط زیست باشد اعلام می کند و می گوید: هر اقدامی که با ضوابط مدیریتی و حفاظتی این سازمان در تناقض باشد، ممنوع است.

حمید گشتاسب میگونی در واکنش به ساخت و سازهای شرکت متخلف در دشت ارژن و پریشان، می گوید: این ساخت و ساز ها در اراضی تحت مالکیت سازمان محیط زیست رخ داده و از طریق اداره کل فارس و واحد حقوقی و بازرسی سازمان محیط زیست، آن را پیگیری و اقدامات قانونی لازم را انجام می دهیم.

او این اقدام مدیر پروژه را به لحاظ قانونی تحلف می داند و تأکید می کند: این شرکت بر اساس قانون مکلف به  پرداخت ضرر و زیان وارده به سازمان حفاظت محیط زیست است.

این نخستین باری نیست که مناطق تحت حفاظت و مدیریت سازمان محیط زیست از سوی افراد متخلف و دیگر دستگاه های دولتی مورد تعرض قرار می گیرد اما شاید اولین دفعه ای است که چنین آشکارا  مناطقی که دارای سند مالکیت سازمان محیط زیست است زیر چرخ لودرهای توسعه و گردشگری له می شود و قوانین و حقوق زیست محیطی نادیده گرفته می شود.