شاید امروزه نباید گفت که بیکاری بی عاری است و باید گفت که بی کاری در اثر برخی تصمیم های غلط دولت مردان یا نگاه اشتباه آنان به نوع مدیریت اجرایی کشور در ایجاد پروژه های بلند مدت و کم توجهی به قدرت کشور و توانمندی های بالقوه ای که در امر تولید و صادرات مواد غیر نفتی می باشد است، و در نگاهی دیگر باید گفت بی کاری نوعی ناتوانی ناخواسته است که از طرف دولت ها به برخی از افراد جامعه که به سن کار و دارا شدن شرایط کار رسیده اند تحمیل می شود .

هر گاه سخن از انتخابات به میان می آید و بحث نامزدهای انتخاباتی مطرح می شود فارق از مسایل و موارد خاص مربوط به این حوزه و جدا از اتفاق ها و رخ دادهای گرادگرد این موضوع و سوای زیر و بم های این عرصه ی تاثیر گذار در سیاست گذاری کشور و به دور از جنبش و حرکت های سیاسی که این مقوله را در خود جای می دهد اولین چیزی که فکر مردم را به خودش مشغول می کند ارتباط انتخاب نماینده با کار و بی کاری جوانان و یا سرپرستان خانواده است به این نحو که معمولاً در یک نگاه جامعه شناسی و با توجه به نیازهای اولیه ی طبقات مختلف مردم، اقشار جامعه به چند دسته تقسیم می شوند. که ممکن است این دسته جات به شکل های گوناگون و از دید محقق های حوزه ی مردم شناسی باز به گروه های مختلف و نوع نیازهای آنان از جمله محیط زیستی، فرهنگی، ورزشی، مذهبی و آزادی های متصور آنان و ... دسته بندی شوند که پرداختن به آن ها در این مقال نمی گنجد، اما نگارنده با توجه به برخی از نیازهای عامه ی مردم و در ارتباطی که با بسیاری از افراد مختلف جامعه داشته و با بررسی چند مورد نظر سنجی و گفت و گوی حضوری و یک نمونه از شیوه پرسش و پاسخ در یک نگاه آماری که تحقیقی نیز در این مورد داشته مهم ترین نیاز یا خواسته ی عموم مردم در بازخورد چرخه ای از رقابت های انتخاباتی چه ریاست جمهوری و خصوصاً نمایندگی مجلس شورای اسلامی را تنها، ایجاد اشتغال و رفع بی کاری و کسب درآمد می داند.

در این تحقیق طبقات اجتماعی که معمولا از سطح درآمد پایینی برخوردار هستند بیشترین و در این نمودار از پر رنگ ترین نیازمندان جویای کار می باشند و به ترتیب قشر متوسط جامعه و بعد سطوح نزدیک به پردرآمدها و در قسمت آخر طبقات متمول جامعه ی شهرستانی که حضور تفکر یا شخصیت خاصی به عنوان نامزد انتخاباتی چندان تفاوتی برای شان در بر ندارد و بسته به همین عقیده ای که دارند شاید در این انتخابات و این گونه رقابت های سیاسی شرکت نکنند چون در واقع از سطح درآمدی خوب و قابل قبولی برخوردار هسنتد و فرستاده شدن هر شخصی به عنوان نماینده ی شهرستان در مجلس شورای اسلامی چندان تاثیری در کسب و کار و درآمدشان ندارد البته باید توجه داشت که این نگاه را نمی توان در این طبقه به کل جامعه تعمیم داد و تنها موردی از نمونه ی آماری است که می تواند در هر شهرستان تغییرات زیادی را از نظر نوع نگاه این طبقه به اصل انتخابات داشته باشد.

اما دیگر اقشار نام برده شده دل واپسی و نگرانی عمده ای که دارد کسب درآمد است و کار و کاسبی و ممری دایمی برای امرار معاش و درآمد برای گذران زندگی و تشکیل خانواده، جوانانی که به دلیل بی کاری و نداشتن شغلی آینده دار هرگز به فکر زندگی مشترک نمی افتند و والدینی که از سر ناچاری نمی توانند جوانان بی کار شان را ترغیب به ازدواج نمایند و گاهاً مشاهده می شود که در خانواده ها چند جوان جویای کار چه دختر و چه پسر و البته با تحصیلات بالا وجود دارد که والدین توان سرمایه گذاری برای فرزند پسر و قدرت خرید جهیزیه برای دختر خویش و فرستادن به خانه ی بخت ندارند در صورتی که اگر این جوانان دارای شغلی مناسب باشند خود کمک بزرگی به این دو مهم که از اساسی ترین مشکل خانواده ها است می کنند. صحنه ی انتخابات مجلس شورای اسلامی و حضور نامزدهای انتخاباتی و ورود به مجلس گرچه به طور مستقیم نقشی در به کار گیری جوانان بی کار یا ایجاد اشتغال برای حوزه ی انتخاباتی خودشان ندارد اما به طور غیر مستقیم می تواند در ارزیابی پناسیل های خاص شهرستان برای مطرح کردن و ارایه دادن به دولت و سرمایه گذاری در بخش های درآمد زا و ایجاد اشتغال بسیار مؤثر واقع شود، اما باید دید که آیا نامزدهای انتخاباتی در مقابل خواسته ی آنانی که وارد این معرکه شده اند و به نوعی از نامزد خود حمایت می کنند و آن خواسته چیزی نیست جز رفع بی کاری و به سر کار رفتن جوانان شان پاسخی دارند یا نه؟!

در این تحقیق با موارد زیادی از خواسته های گروهی دیگر از حامیان برخی از نامزدهای نمایندگی برخورد کردیم که به صراحت عنوان نشد اما به وضوح و از طریق دیگران این خواسته ها قابل لمس بود نظیر گرفتن معرفی نامه از نماینده برای اعطاء وام یا سفارش به فلان ارگان برای رفع مشکل اداری جهت رسیدن به منفعت! یا گرفتن پروانه ی چاه، یا دریافت فلان مجوز، یا نامه ی انتقال فلان مستخدم دولت یا فلان دانشجو از منطقه ای به نقطه ی دیگر شهرستان یا استان یا گرفتن امریه برای سرباز یا گرفتن وقت از فلان وزیر به جهت سفارش برای گرفتن فلان پروژه و هم چنین تقاضای گرفتن کرسی های مسوولیت در شهرستان! یا در مواردی نادر تقاضاهای غیر قانونی یا ورود به پرونده های اختلاس و قاچاق و احکام و جرایم مواد مخدر و چنین مواردی که جمله بر می گردد به کسب درآمد و بهره جستن و بردن منافع که در همین ابتدا راه نماینده ای را که دارد راهی مجلس شورای اسلامی می شود با این خواسته ها که البته برخی از آن ها به حق و از نیازهای اولیه ی هر هم وطن و هر شهروندی می باشد و بسیاری دیگر زیاده خواهی که به نوعی در دو راهی تصمیم گیری قرار می دهد و نامزدهای انتخاباتی در این بین دچار درگیری با خود و حقوق مردم حوزه ی انتخاباتی خویش می گردند که در این جا کاری به موارد منفی ذکر شده نداریم و بحث را به سمت خواسته های برحق عمده ی شهروندان و بسیاری از حامیان نامزدهای انتخاباتی سوق می دهیم که آیا این نامزدهای انتخاباتی چنین توانایی و توانمندی را دارند که پاسخ گوی معضل بی کاری شهروندان باشند و آیا در خود این قابلیت را می بینند که با ورود به مجلس و با رایزنی با دیگر نمایندگان و ورود در قوانین جاری کشور و ارایه ی طرح ها و تصویب مقررات و قوانین جدید دولت را موظف به ایجاد بسترها و راه کارهایی نماید تا مشکل بی کاری که امروز به صورت اپیدمی در تمام کشور شاهد آن هستیم را مرتفع کنند. به راستی نامزد انتخاباتی در جواب حامیان خود و آنانی که رفع مشکل بی کاری خود و فرزندان شان را گرد آمدن به دور خویش می بینند چه پاسخی خواهد بود؟! نامزد انتخاباتی چه پاسخی به حامیان محیط زیست دارد؟ این نامزدها چه پاسخی به خواسته های فعالین اجتماعی در خصوص داشتن راه های مواصلاتی و بزرگ راه ها و کمربندی ها و احداث تونل های گریز از بن بست شهرستان را دارند؟ آنان بعد از ارایه ی راه کارهای حل مشکل بیکاری چه جوابی در مقابل نیاز شهروندان به صنعت توریسم در بخش های تاریخی و جاذبه های گردشگری و آب و هوایی دارند؟ نظر آنان در رابطه با احداث کارخانجات صنعتی خصوصاً پتروشیمی و بلاخص کارخانه ی سیمان که می تواند بسیاری از جوانان بی کار شهرستان را جذب کار کند چیست؟ نامزدهای انتخاباتی در حوزه ی ورزش و قهرمانی و مدال آوری جوانان شهرستان و معضل بی پولی و کمبود بودجه چه اقداماتی را مد نظر دارند؟ نامزدهای انتخاباتی در امر بهداشت و درمان و سلامت و ادامه ی ساخت بیمارستان 240 تخت خوابی و تجهیز و راه اندازری بیمارستان امام علی (ع) دانشگاه آزاد اسلامی چه راهکاری دارند؟ باید توجه داشت که بی تعارف و هم از نظر نیاز، قشر بزرگی از آنانی که به سمت یک نامزد انتخاباتی جذب می شوند اول از همه امید بهبود مشکل بی کاری است و دوم خواسته های برحقی که بالا فهرست وار عنوان شد و باید منتظر نشست تا احراز و تایید صلاحیت شدگان این دوره از انتخابات مجلس شورای اسلامی را در این بوته ی آزمایش دید و قبل از رأی گیری و در پاسخ به این سؤال ها و گوش دادن به پاسخ شان از بین آنان بهترین یا بهتر است بگویم نزدیک ترین شخص به پاسخ گو بودن و داشتن توانمندی ها در این خصوص را انتخاب و راهی مجلس کرد تا امیدی باشد برای امیدواران به رفع مشکل و معضل بی کاری.