به گزارش کازرون نما، «خبرجنوب» نوشت: در نزدیکی اکثر آثار شاخص تاریخی فارس، بقایایی از ساخت و سازهای متعدد هم دیده می شود که به باور باستان شناسان، نه تنها این سازه ها دارای ارزش فرهنگی هستند بلکه تاریخ یک محوطه و شهر را روایت می کنند و در واقع نشانه هایی از زندگی مردم در دوره های مختلف تاریخی است.

استان فارس با دارا بودن بيش از 2 هزار و 800 اثر تاريخي ثبت شده در فهرست ملي توانسته رتبه نخست ثبت آثار را طي 10 سال اخير به خود اختصاص دهد، آثاري كه هر يك داراي ويژگي هاي متعدد و منحصر به فردي هستند و آن طور كه كارشناسان ميراث فرهنگي مي گويند، بسياري از بناها و آثار موجود هم زير زمين قرار دارند كه بيشتر ارزش فرهنگي دارند و جزو اقلام موزه اي محسوب مي شوند. حال بگذريم از سفال هاي پراكنده متعلق به دوره هاي مختلف تاريخي كه در اكثر محوطه ها و تپه هاي ثبتي و غير ثبتي استان به وضوح ديده مي شود كه حكايت از وجود يك سازه معماري و يا شهر تاريخي دارد.

برخي از اين آثار نيز در دل كوه ها و صخره ها جاي گرفته و شناسايي آن ها يا در تحقيق و بررسي كارشناسان صورت گرفته و يا گاهاً اتفاقي كشف مي شود به طور مثال معدن سنگ هاي ساساني فيروزآباد كه چندي قبل از سوي يكي از فعالين ميراث فرهنگي شناسايي شد.

بنابر اين گزارش، در حال حاضر يكي از بناهاي دوره ساساني در شهرستان كازرون نيز از سوي يكي از دوستداران و فعالين حوزه گردشگري و ميراث فرهنگي استان شناسايي شده است، اثري كه به دليل جايگيري و نوع معماري كه دارد يكي از استودان هاي تاريخي متعلق به دوره ساساني است كه زماني كاربري مراسم تدفين مردگان را داشته است.

در اين رابطه سياوش آريا به خبرنگاران مي گويد: اين استودان سنگي در نزديكي يكي از روستاهاي شهرستان كازرون و چهارطاقي جره واقع شده كه به صورت اتفاقي و در جريان بازديدي كه با تني چند از فعالين حوزه ميراث فرهنگي به اين شهرستان داشتيم، كشف و شناسايي شد.

وي اضافه مي كند: استودان ها جايگاه نگهداري استخوان مردگان در دوره ساسانيان بوده كه مردم اين دوره تاريخي، مردگان خود را بر روي دخمه جاي داده و پرندگاني همچون لاشخور، گوشت آن ها را خورده و استخوان آن بر جاي مي ماند كه پس از پاك شدن استخوان ها در برابر نور خورشيد، آن ها را در چاله هايي كوچك و بزرگ در دل كوه ها و صخره ها قرار مي دادند كه به اين حفره ها و چاله ها، استخوان دان يا استودان مي گفتند.

اين فعال حوزه ميراث فرهنگي فارس در ادامه مي گويد: اين روش گورسپاري يا تدفين ايرانيان باستان كمابيش تا سال 1330 ادامه داشته و بيشتر اين استودان ها در استان فارس و شهرستان هايي چون مرودشت و كازرون وجود دارد.

وي در ادامه اين گفت و گو ادامه ميدهد: اين استودان ها كه به تازگي شناسايي شده در دامنه كوه قرار گرفته و دست كند است و ابعادش به 60 تا 70 سانتي متر ميرسد. آريا مي گويد: با توجه به گودال نسبتاً عميقي كه در نزديكي اين استودان ها وجود دارد به نظر مي رسد سارقان ميراث فرهنگي به قصد پيدا كردن گنج، حفاري هايي را در اين محل انجام داده اند كه جا دارد از اين آثار حفاظت و حراست بيشتري صورت گيرد.

در ادامه اين گفت و گو، پاك نژاد كارشناس ثبت حريم آثار تاريخي فارس با تایيد اين كه استودان شناسايي شده يك اثر تاريخي است كه قدمتش به دوره ساسانيان برمي گردد مي گويد: در شهرستان كازرون، استودان ها و خرفت خانه هاي متعددي وجود دارد كه متعلق به دوره ساسانيان است و در نزديكي آثار شاخص شهرستان مي باشد.

وي ادامه مي دهد: برخي از استودان هاي ساساني هم داراي كتيبه مي باشد.

پاك نژاد مي افزايد: عموماً استودان هاي ساساني به صورت يك مجموعه آثار در فهرست ملي به ثبت مي رسد و در حال حاضر ثبت ملي اين استودان به صورت تك اثر فعلاً در دستور كار و اولويت نيست.

اين كارشناس در ادامه اضافه مي كند: از اين دست استودان ها در فارس به خصوص شهرستان هاي كازرون و مرودشت بسيار زياد است و ارزش فرهنگي دارد و بايد حفاظت و حراست گردد چرا كه جزئي از آیين زندگي مردمان اين سرزمين در دوره ساساني محسوب مي شود.

در ادامه اين گفت وگو، محمد رضا معيني رئيس اداره ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري شهرستان كازرون به خبرنگاران مي گويد: در شهرستان كازرون 176 اثر تاريخي وجود دارد كه در فهرست ملي به ثبت رسيده است.

وي ادامه مي دهد: هم اينك نزديك به 80 اثر تاريخي متعلق به دوره هاي مختلف نيز در اين شهرستان شناسايي و پرونده ثبتي اين آثار نيز تهيه شده و اميدواريم هر چه سريع تر در فهرست ملي به ثبت برسد.