به
گزارش کازرون نما، بیشاپور یکی از شهرهای باستانی ایران در ۲۵ کیلومتری
غرب کازرون است که در زمان ساسانیان ساخته شده، بیشاپور با ۲۰۰ هکتار
وسعت از شهرهای مهم آن زمان بوده و اهمیت ارتباطی داشته، این شهر از قدیمی ترین شهرهایی
بوده که تاریخچه ساخت آن به صورت مکتوب در سنگ نوشته ای موجود است.
این
شهر دارای طراحی و مهندسی ویژه آن روزگار بوده و در کتابهای تاریخی، نام این شهر با
عنوانهای بیشاپور، بیشابور، به شاپور، بیشاور و «به اندیوشاپور» ضبط شده است.
شهر
بیشاپور مرکز ایالت و کوره اردشیر خوره بوده و تا قرن هفتم هجری آباد و مسکونی محسوب
می شده اما پس از آن ویران شده که البته گنجینه ای از آثار ارزشمند ساسانی مانند معبد
آناهیتا به شمار می رود.
یکی
از مشکلاتی که این شهر را تهدید می کند آتش
سوزی های مختلفی است که در بیشاپور رخ می دهد. در قسمتهایی از این شهر علفهای هرز
می رویند و با کوچکترین حرکتی زبانه های آتش از این نواحی بیرون می آید و شهر را دچار
خطر می کند کما اینکه چندی پیش نیز آتش سوزی
جدی این شهر تاریخی را در بر گرفت.
عضو
شورای مرکزی انجمن هم اندیشان جوان شهرستان کازرون در خصوص آتش سوزی بیشاپور به خبرنگار
مهر گفت: اولین آسیبی که آتش سوزی امسال و سالهای گذشته متوجه شهر تاریخی بیشاپور
کرده، آسیب جدی به خرده سفال ها و سایر بقایای آثار تاریخی است که در سطح محوطه این
شهر تاریخی پراکنده هستند.
محسن
عباسپور افزود: با وجود اینکه کارهایی در خصوص سفال شناسی و جمع آوری سفال های موجود
در سطح شهر باستانی بیشاپور صورت گرفته اما هنوز حجم قابل توجهی از سفال ها به ویژه
در سطوحی که هنوز کاوش های باستان شناسی در آنها انجام نشده باقی مانده است.
وی
با اشاره به اینکه به واسطه تماس مستقیم سفالها با شعله های آتش، آسیب های جدی به این
سفال ها و سایر آثاری که در سطح قابل مشاهده هستند وارد می شود، ادامه داد: از طرف
دیگر در بسیاری از نقاط شهر تاریخی بیشاپور لایه های خاک موجود بر روی آثار قطر زیادی
ندارند و حتی برخی آثار کشف شده در بیشاپور و محوطه های مرتبط با آن با یک لایه برداری
اندک و یا حتی بر اثر شستشوی ناشی از آب باران از زیر خاک بیرون آمده اند .
این
فعال حوزه میراث فرهنگی اظهار داشت: با توجه به این نکته، بدیهی است که حرارت موجود
در سطح خاک به سادگی به آثار مدفون در لایه های زیرین منتقل می شود و بسته به شدت آتش
سوزی، چند دقیقه یا حتی چند ساعت، آثار را در معرض تنش گرمایی قرار می دهد.
وی
گفت: بروز چنین تنش های گرمایی که هر ساله هم تکرار می شود، شدت فرسایش آثار را بیشتر
می کند و بناهایی که چندین قرن زیر خاک بوده اند را دچار چالش های جدی می کند.
عباسپور
ادامه داد: برآورد خسارت ناشی از آتش سوزی
در محوطه های باستانی با مناطق عمومی دیگر تفاوت دارد، اعلام دقیق میزان خسارت ناشی
از آتش سوزی ها در محوطه های باستانی امری بسیار دشوار است زیرا علاوه بر سنجش تخریب
هایی که به صورت معمول مشاهده می شود، نیاز به سنجش دقیق فرسایشی دارد که متوجه آثار
می شود و این کار نیازمند مطالعه میدانی است.
وی
با انتقاد از ضعف مطالعاتی در بیشاپور افزود: علاوه بر آسیب هایی که به صورت مستقیم
آثار را مورد تهدید قرار می دهند، به طور حتم زبانه کشیدن شعله های آتش در محوطه یک
میراث ملی، آسیب مهم دیگر را متوجه چنین مناطقی می کند و آن هم آسیب اعتباری در نظر
شاهدان چنین آتش سوزی هایی است که عمدتاً متوجه این میراث تاریخی و به ویژه مدیریت
آن می شود.
عضو
شورای هم اندیشان جوان تصریح کرد: اینکه از درون میراثی که قصد ثبت جهانی آن را داریم
هر ساله شعله های آتش زبانه می کشد، نه تنها شاهدی بر کم توجهی غیرقابل کتمان بدنه
مدیریتی ما به چنین میراث پراهمیتی است بلکه حتی ممکن است به مرور در نظر بخشی از قشرهای
مردم سطح اهمیت چنین آثاری را تنزل دهد و در نتیجه زمینه ساز تخریب های بعدی نیز شود.
مدیر
کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فارس
نیز در خصوص آتش سوزی بیشاپور به خبرنگار مهر گفت: علف های هرز و خشک موجب سرعت آتش سوزی این محوطه
تاریخی شده و دراین آتش سوزی هیچ آسیبی به شهر تاریخی بیشاپور نرسیده است.
مصیب
امیری ادامه داد: با توجه به حساسیتهای موجود،
ارزشمند و منحصر به فرد بودن شهر تاریخی بیشاپور همواره حفاظت از این بنای تاریخی به
عنوان یک اولویت اصلی در دستور کار بوده است.