درس حجاب و عفاف و غیرت  را از کربلا و واقعه ی عاشورا بیاموزیم

نهضت عاشورا برای احیای ارزش های دینی بود. در سایه آن حجاب و عفاف زن مسلمان نیز جایگاه خود را یـافـت و امـام حـسـیـن (علیه السلام) و زیـنـب کـبـری (س) و دودمـان رسـالت، چـه بـا سـخـنـانـشـان، چـه با نحوه عـمـل خـویـش، یـادآور ایـن گـوهـر نـاب گـشتند. برای زنان، زینب کبری و خاندان امام حسین (علیه السلام) الگـوی حـجـاب و عـفـاف هستند و برای مردان حضرت علی اکبر(ع) و ابالفضل العباس (ع) الگوی غیرت و مردانگی و شجاعت هستند. ایـنـان در عـین مشارکت در حماسه عظیم و ادای رسالت حسّاس و خطیر دینی اجتماعی، متانت و عفاف و غیرت را هم مراعات کردند و اسوه همگان شدند.

عصر عاشورا وقتی دشمن به خیمه‌ها حمله کردند و آن‌ها را به آتش کشیدند حضرت زینب (س) محضر امام سجاد آمدند و کسب تکلیف کردند. امام به عمه‌اش زینب(س) فرمودند: بگو بچه‌ها به بیابان فرار کنند و پراکنده شوند، در ضمن فرار، قضیه‌ای برای دختر بچه ای از امام حسین (ع) اتفاقی می‌افتد. عربی از سپاهیان یزید او را دنبال می کرد. آن عرب با ته نیزه به پشت دخترک زد و هنگامی که بر زمین افتاد، او آنچنان گوشواره های دخترک را از گوشش بیرون کشید که گوش هایش پاره شدند. زمانی که به هوش می‌آید مشاهده می‌کند سرش در دامن عمه‌اش زینب (س) است، اولین درخواستی که این دختر دارد آن است که عمه جان آیا پارچه‌ای پیدا می‌شود سرم را از چشم نامحرمان بپوشانم؟

دختر دل سوخته به عمّه اش نگفت سه روز است که آب نخورده است و تشنه است، نگفت که گوش هایش درد می کند، نگفت که او را شلّاق و تازیانه زدند. نگفت پدرم کجاست. نگفت برادرم کجاست. نگفت عمویم کجاست...؛ فقط وقتی متوجّه شد که چادر به سر ندارد، با گریه التماس کرد: عمّه جان چادر ندارم! آیا چادری نداری که خود را با آن بپوشانم؟! حضرت زینب با چشم های پر از اشک فرمود: دخترم؛ چیزی برای ما باقی نگذاشته اند.

 ابا عبدا... نسبت به حفظ حریم اهل بیت و حفظ آن ها از معرض نامحرمان از هیچ تلاش و حرکتی فروگذاری نکردند و هم خود آن بزرگواران در کربلا و در طول اسارت هیچگاه و هیچ لحظه از حفظ حجاب و عفاف خود غفلت نکردند که اینها می‌تواند درس‌آموزی برای جامعه امروز ما باشد.

رفتار توام با عفاف و رعایت حجاب همسران و دختران شهدای کربلا و حضرت زینب، نمونه عملی متانت بانوی اسلام بود. امام سجاد علیه‌السلام نیز تا می‌توانست، مراقب حفظ شئون آن بانوان بود. در کوفه به ابن زیاد گفت:  ای ابن زیاد اگر اهل تقوایی، مرد مسلمان و پاکدامنی را همراه این زنان بفرست.

هدف از نقل این نمونه‌ها نشان دادن این نکته است که هم خاندان امام حسین(ع)، نسبت به حجاب و عفاف خویش مواظبت داشتند، و هم از رفتار دشمن در این‌که حریم حرمت عترت پیامبر را نگاه داشته و آنان را در معرض تماشای مردم قرار داده بودند، به شدت انتقاد می‌کردند.

خواهرم! برادرم!  واقعه کربلا فقط گریه و عزاداری نیست. باید از آن درس عفّت و غیرت گرفت. خواهران باید درس حجاب و برادران درس مردانگی بگیرند. معرفتمان را نسبت به کربلا و عاشورا بیشتر کنیم. امامان هنوز هم تشنه ی لیبک است... چرا نمی خواهیم متوجه شویم که روز تاسوعا و عاشورای حسینی روز مد و مدگرایی نیست! روز خنده و شادی نیست! روز خودنمایی نیست! چرا اگر به خیابان ها می آییم جهت زنده نگه داشتن واقعه عاشورا و همدردی با اسرای خاندان اهل بیت، باید با بد حجابی و بی عفتی خودمان را نشان دهیم و قلب امام زمانی که در حال حاضر ستون و سلطان دین ما است و دلش خونبار واقعه ی عاشورا و مصیبت عمه اش زینب (س) است به درد بیاوریم؟! چرا باید با گناهان مان سیلی به صورت صاحب الزمان بزنیم؟! چرا همدرد با امام غریبمان نمی شویم؟! چرا شیطان را در روز عزای امام حسین (ع) از خود راضی نگه می داریم ولی امام زمان (عج) را از خود می رنجانیم؟! او هر صبح و شام برای مصیبت عاشورا گریان است و خون می بارد. اگر ما ذره ای از مصیبت اباعبدا... (ع) را درک کنیم، هیچ وقت حاضر نمی شویم در روز عزایش ظاهر خود را با آرایش های غلیظ و بد حجابی و بی عفتی نمایان کنیم و به جای اینکه همدردی کنیم با زینب کبری (س) که کلامش  عفت و غیرت بود، همراه می شویم با زنان کوفی و شامی و خاندان ابن زیاد که بعداز به شهادت رسیدن امام حسین و یارانش شادی و هلهله کردند . پس بیاییم تسلی خاطر دل امام زمان(عج) باشیم نه زخمی بر قلبش. بیاییم اگر مهدی فاطمه(عج) ندای: هل من ناصر ینصرونی سر داد، آبرومندانه به آن حضرت لبیک بگوییم. بگذارید عزادری هایمان مورد قبولش واقع شود و دعاگویمان باشد و در آخرت شفاعتمان کند.