زاویه دید اول : کبوتر بازان یا سیاست بازان کار کشته ؟
1- کبوتر بازان به جای این که بخواهند مخفیانه به فعالیت خود ادامه دهند و قانون را دور بزنند تصمیم می گیرند که از راه قانونی و رسمی وارد شده و قانون را تغییر دهند .
2- کبوتر بازان برای رسیدن به اهدافشان ائتلاف می کنند . همه می دانند که معمولا رابطه ی صمیمانه ای بین کبوتر بازان وجود ندارد اما وجود دشمن مشترک آنها را با هم متحد و یکدل می کند .
3- تحصن و تجمع نوعی اعتراض جمعی است که مخاطب تحصن را به یک باره تحت فشار زیاد قرار می دهد . انتخاب این نوع اعتراض معمولا بیشتر از اعتراض های تک نفره جواب می دهد . انتخاب روش اعتراض بسیار هوشمندانه انتخاب شده است .مکان تحصن نیز همچنین . مطمئنا تحصن جلوی فرمانداری حساسیت بسیار بیشتری را نسبت به اداراتی چون مرکز بهداشت یا دادگستری بر انگیخته خواهد کرد .
4 – با قبول کردن اینکه روز شنبه با فرماندار ملاقات کنند و خواسته هایشان را پیگیری کنند، کبوتر بازان خود را افرادی اهل تعامل نشان می دهند که حاضرند برای نیل به اهدافشان مذاکره کنند .
5- پنجشنبه صبح خیابانهای کازرون شاهد مانور تعداد زیادی موتور سیکلت سوار بود. این بهترین و سریع ترین روش برای اطلاع رسانی به مردم بود . کبوتر بازان با این کار مردم را آگاه می کردند و دردی شخصی را به یک مسئله عمومی تبدیل می کنند .
6- سیاست چماق و هویج : کبوتر بازان می دانند که کوچکترین حرکت قهر آمیزی در جلوی فرمانداری اوضاع را برای آنها بغرنج خواهد کرد . پس تهدیداتشان را برای نشریات می گذارند و آنها را تهدید می کنند . آنها با علم به اینکه بالاخره خبر تهدید نشریات به فرمانداری نیز می رسد با این کار به طرفشان نشان می دهند که اگر به خواسته شان برآورده نشود ممکن است چقدر خطرناک شوند .
7- کبوتر بازان در کنار تهدید نشریات از آنان می خواهند که با چاپ عذر خواهی و درج خواسته های آنان دیدگاه های آنان را هم در نشریه منعکس کنند . با این کار آنان سعی دارند نشریات را که بوق تبلیغی علیه آنان بوده اند را به موتور تبلیغی خود تبدیل کنند و این یعنی سیاست تبدیل تهدیدها به فرصت ها ( سیاستی که محمد خاتمی ادعا داشت که در مقابل کشورهای غربی اعمال کرده است ).
شاید وقتی خود کبوتر بازان آن کارها را انجام میدادند نمیدانستند که از اعمالشان چه برداشتهایی می توان انجام داد . ولی اگر روزی فهمیدید که آنها به مقصود خود رسیده اند هیچ تعجب نکنید !
باور کنید نویسنده این مطلب نه حقوق بین الملل خوانده و نه سیاست نه با خانم مارپل نسبتی دارد. شاید این بازتاب مطالعه ی کتابی است که در دست مطالعه دارم . کتاب «جنگ در پناه صلح »با زیر عنوان «بررسی فرآیندهای نوین بر اندازی در ایران ». در این کتاب نویسندگان سعی دارند حوادث دوران اصلاحات در ایران را با شیوه ی پیشنهادی «استحاله از درون» که از طرف کارشناس سیا - هانتینگتون- مطرح شده را مطابقت دهند.
زاویه دوم – شهر در دست کبوتر بازان
فکرش را بکنید که برای هر قانونی که در شهر بر علیه گروهی وضع شود ؛ آن عده بخواهند توی شهر راه بیفتند و کاروانهای موتورسیکلت راه بیندازند و این و آن را تهدید کنند ،تجمع اعتراض آمیز کنند و آرامش شهر را بر هم بزنند. آنوقت دیگر سنگ روی سنگ بند نخواهد شد . مطمئنا اگر این عده به اهداف خود برسند آنوقت از فردایش هر چه خاطی است تبدیل به مدعی می شود . در ضمن امیدواریم که مسئله ی تهدید نشریات باب نشود. نشریات کازرون همینجورش هم از بد روزگار خدا زده اند. دیگر چه برسد که از خلق هم بخواهند بخورند . متاسفانه یک عادت بد ما ایرانی ها این است که قانون را فقط با چوب می توانیم خوب درک کنیم.
ته دیگ : کازرونی کازرونیه . قربون بزرگی خدا برم کله کفتر بازاش هم به وقتش از ده تا فیلسوف و دانشمند بیشتر کار می کنه .
همسایه ی ما آن روز پشت بام کفتر می پراند
آنروز که نه و هر روز تا به شام کفتر می پراند
سینی به سینه ی دیوار می زد و سوت می کشید
بشقاب پر ز دانه گذاشت بهر دام کفتر می پراند
دستی به دست مترسک دستی دگر به زلف خویش
سنگی به شیشه ی همسایه زد مدام کفتر می پراند
دستی به روی کلاه خود از ترس باد بی ادب
دستی دگر به حلقه ی بالای جام کفتر می پراند
فکر تحسن یاران خویش از حکم دادستان
غرق در این سراب و خیال خام کفتر می پراند
از ورزش پر از عشق و بی توپ و تور و گل
زین حرکت مفرح و هم خوشنام کفتر می پراند
تنبان کردی خوش تیپ و پاچه تنگ و سیه به پا
پیراهنی پاره به تن لیک با دوام کفتر می پراند
گاهی به رسم عادت قبلی گاهی به شکل جنگ
چوبی به سمت کبوتر به فرض رام کفتر می پراند
شغلی به این شریفی و کاری به این مبارکی
بیچاره از درآمد کم گام بگام کفتر می پراند
طوقی با غیرتش از فرط بی ماده گی پرید
هم اول جوانی اش شد نابکام کفتر می پراند
هشدار امین که خود عاقلی و ما هم بیسواد
طعنه مزن تو به این قشر که بد نام کفتر می پراند
گویم به این جرائد پر رونق و وزین شهر
اینک بزن خبر که فلانی و خاص و عام کفتر می پراند
در همه جای دنیا کبوتر هست و کبوتر بازی یکی از تفریحات مردم دنیا میباشد چرا فقط در ایران این همه معظل ایجاد کرده
مشکل کبوتر نیست بهتره فرهنگ سازی بشه و این مهم باید در طول زمان انجام بشه
اگر قراره کبوتر جرم باشه بهتره که ماشین هم جرم بشه چون باعث جرم و جنایت بوده و در هر جنایتی یه ماشین بوده یا بهتره چاقو هم به جرم ها اضافه بشه و همه چاقوها رو از اشپزخانه ها جمع کنیم چون در دست هر قاتلی یه چاقو هست
دوستان به نظر من بهتره که جرم رو ریشه کم کنیم نه مجرم رو ببریم دادگاه و یا الت جرم رو جمع اوری کنیم و این از دست هیچ دولتی برنمیاد مگر اینکه خود مردم اقدام کنن به اصلاح خودشون ما یه چراغ قرمز راهنمایی سرچهار راه رو نمیتونیم رعایت کنیم قانونی جهانی و ساده حالا میخوایم معظل اجتماعی رو حل کنیم بازم میگم دولت نماینده مردمه نمیتونه همه کار بکنه مردم فرهنگشون رو مشخص میکنن و نسل به نسل میرسه ودولت میتونه راهنمایی کنه و الا با زور قانون میرسیم به قانون زوری
امیدوارم روزی برسه که مردم بتونن خوب رو از بد تشخیص بدن و دولت ایران هم به جای اینکه گرفتار معظل کبوتر و حاشیه اون بشه برسه و برای اون هزینه کنه توانش رو بزاره برای پیشرفت در عرصه جهانی
برای خودم متاسفم