شاید یک مقدار تکراری شده باشد و از قدیم گفته اند وقتی از چیزی زیاد گفته شود برای مردم عادی می شود اما این مورد واقعاً فرق دارد. صرف جویی در مصرف آب و کم مصرف کردن آب و... باید آن قدر گفته و نوشته و خوانده شود تا ملکه ی ذهن مردم شود. بحث کم آبی دیگر در ضرب المثل "آب از سرمان گذشته است" جای می گیرد و باید بگوییم بی آبی خشکسالی و و قحطی!

این بار موضوع آب چنان حاد است که بر پرواز پرندگان بر فضای شهرستان هم اثر گذاشته است و اگر با دقت به آسمان شهرستان در بخش هایی که همیشه سرسبز و پر آب بودند نگاه کنیم، متوجه خواهیم شد که دیگر خبری از پرندگان مهاجر یا پرندگان ساکن نیست و فقط خط پرواز جت و هواپیماهایی را می بیند که بدون پرداخت عوارضی و مفت و مجانی از آسمان شهرستانمان می گذرند!

عرض می کردم چون پرنده بیش از انسان به آب و سبزی و گل و گیاه و طبیعت با نشاط نیازمند است، و ترسم از آن است که امسال به همین دلایل کم آبی پرستوهای مهاجر به زادگاه شان پر نگیرند. یعنی در زمان و موعد مقرر هر سال که پس از بارندگی ها است پیدایشان نشود. چون این پرندگان مقدس با گل و آب مانده بر کف کوچه ها از باران های فصلی لانه سازی می کنند و اگر باران و آب نباشد، همان می شود که خطرناک است و نیامدن پرندگان و نبودنشان در آسمان شهرستان یعنی زیاد شدن حشرات و البته مضراتی که دارند.

کاش همه ی خانوارها در مصرف آب صرف جویی می کردند از کم کردن آب وضو گرفته تا حمام گرفتن و شستشوی خودرو و کف حیاط و پیاده روها و... .

آب باید قدر دانسته شود، امروز بسیاری از بخش های شهرستان و روستاهای اطراف در کم آبی و بی آبی روزگار می گذرانند به گونه ای که روزانه شاید دو ساعت فقط حق آبه دارند. این مایه ی حیات در چشمه ی ساسان خشک شده و در چاه ها فروکش کرده و زیر زمینی هایش خشکیده!  شوخی بردار نیست؛ بایستی خانواده ها دست پناه چراغ بگیرند و قطره قطره صرف جویی کنند.

بحران کم آبی با کم بارانی روز به روز بیشتر نمود خود را هویدا می کند، اما بسیاری از شهروندان با این تفکر که پول مصرفی آب را می دهیم، شلنگ آب را ساعت ها باز و کوچه را می شویند یا تریلی را غسل می دهند!

آب را بایستی بسیار محتاطانه مصرف کرد. حتی شیرهای روشویی یا ظرف شویی آشپزخانه را اگر چکه می کند بایستی تعمیر کرد. خدا می داند که صرف جویی در آب شاید جزو ثواب ها باشد و اصرافش از گناهان!

باز هم تکرار می کنم طبق مطالب گذشته که در این خصوص نوشته ام و البته دیگر دوستان قلم به دست نیز نگاشته اند بایستی از محیط خانواده و در مهدکودک ها و دبستان و مدارس عالی تحصیلی به فرزندان این آب و خاک آموزش داده شود در مصرف بهینه ی آب را!

به نظر نگارنده تنها جایی که خساست نکوهیده نیست، مورد مصرف آب است و آدم خسیس آب پرست یا آب دوست که با احتیاط و با وسواس آب را مصرف می کند باید تشویق شود!

خوانندگان این مطلب البته خود مهربانانی هستند که بی شک نگران آینده ی شهرستان و کم آبی و خشکسالی آن هستند، چون دل سوز فرزندان و نوادگان خود هستند، چون به درختان و منابع طبیعی و محیط زیست شهرستان عشق می ورزند، چون قدر این زادگاه مادری و این دیار پدری خویش را می دانند چون قصد مهاجرت و ترک کردن شهرستان کازرون را ندارند

چون دل سوخته ی این خطه از خاک و سرزمین ایران عزیز هستند و وقتی می شنوند که آب های زیر زمینی به پایین ترین حد خود در طول سال های اخیر رسیده است نگران می شوند

وقتی می فهمند که بر اثر حرکاتی مذبوجانه و تصمیماتی غلط و مصوبه هایی نادرست حریم آب شرب شهرستان مورد تجاوز یا بی حرمتی یا سهل انگاری یا بی بصیرتی قرار می گیرد اشک شان جاری می شود.

آب چیزی نیست که بتوان به راحتی از کنار آن گذشت، انسان و هر موجود زنده، زنده به آب است!

خواهش می کنم در مورد آب دائم بگویید و بنویسید و در جای جای شهرستان جار بزنید و آن قدر تکرار کنیم و تکرار کنید و تکرار کنند تا صرفه جویی نوعی عادت شود تا وقتی ماشین می شوییم با یک سطل آب و وقتی حمام‌ می رویم در مدت زمانی کمتر و وقتی درختان را آب می دهیم مدیریت کنیم چون قطره قطره جمع گردد وانگهی دریا شود.

دوستی عزیز و بزرگوار که خود صاحب قلم و اهل اندیشه و مطبوعاتی است در دیداری که با هم داشتیم می فرمود تا می توانید راجع به بحران آب بنویسید این بزرگوار اعتقاد دارد که در مورد آب نباید فکر کنیم که به حد کافی گفته ایم و می فرمود که خشک سالی و بی آبی به حدی است که شعار جایی ندارد و بایستی عمل شود، یعنی مسوولان باید وارد میدان شوند و چاره ای بیندیشند تا قطره ای آب از کازرون به سمت استان مجاور نرود چون عنقریب است که شهرستان کازرون محتاج آب شود آن وقت است که دیگر کار از کار گذشته است و حتی باران های سیل آسا هم نمی تواند جایگزین آب های سطحی و خصوصاً زیر زمینی گردد.

نگارنده اعتقاد دارد که بایستی به صورت جدی و دائمی هشدار داده شود و رسانه ها ی صوتی و تصویری و کاغذی و اینترنتی این امر مهم را عهده دار شوند.

باید از طرف اداره ی آبفاء و حتی از سوی انجمن های مردم نهاد بروشورها و کتابچه ها و آگهی نامه هایی چاپ و در دسترس مردم و شهروندان قرار بگیرد و کم آبی را تذکر و هشدار دهند.

بیلبوردها یا تابلو ها و صفحه های نمایش تصویر در سطح شهر باید این مهم را تحت پوشش قرار دهند تا مردم با فرهنگ شهرستان کازرون در صرف جویی آب از یکدیگر سبقت بگیرند.

اگر مردم می دانستند که هزینه ی بدست آوردن و نگه داری و انتقال آب به لوله های منازل و دیگر اماکن زندگی در کشورها یا استان هایی که فاقد آب های شرب زیر زمینی هستند چه قدر زیاد و سرسام آور می باشد بیشتر از همیشه قدر آب های زیر زمینی شهرستان خودشان یعنی کازرون عزیز را می دانستند که خداوند در اختیارمان قرارداده آما آن ها را بیرون می کشیم و هندوانه و زرت و کاهو می پرورانیم!

بایستی سیستم آبیاری کشاورزی شهرستان را مکانیزه کنیم و روش های جدید آبیاری را اعمال کنیم باید آبخیزداری را دوباره توسعه بدهیم و برای نجاتِ بخش عظیمی از شهرستان از بحران بی آبی هر چه سریع تر باید دولت سد نرگسی را بسازد.

و شاید بایستی کشاورزی را برای سال ها کنار بگذاریم و کشاورزان را تامین کنیم تا مجبور نباشند برای امرار معاش خود و خانواده آب های زیر زمینی که عمده ی آن ها متعلق به نسل آینده است را مجاز یا غیر مجاز از صدها متر زیر زمین بیرون نکشند!

مردم و مسوولان باید دست در دست هم بدهند تا این سال های خشکسالی را پشت سر بگذاریم و راه های مقابله و جلوگیری از هدر رفتن آب را آموزش و اجرایی کنیم.

و یادمان باشد که بابا آب داد و ما نباید آبی را که از دست بابا می گیریم دور بریزیم چون خداوند بابا را خلق کرد و بابا آب با خود می آورد و خداوند اسراف کنندگان را دوست ندارد چه بابا باشد و چه فرزندان بابا!